Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 235
sartzeek eta ahuleziek, bertuteek bezainbeste interesatzen zidaten. Hau da, norbera
pertsona moduan ikustea eta senti zedila nahi nuen.
4.5.1.2. Prestakuntza-saioetan agertzen nuen estiloa
Bada, nola jokatu nuen hasierako saioetan? Horri erantzuteko funtsezko tresna izan zen
behatzailearen lana, etengabean nire jarrera eta jokaera oso fin aztertu zuelako. Zer-nola
agertzen nintzen etengabeko formazioaren hasierako saioetan jakin ahal izateko bere hitzera
jotzea besterik ez dago, horrekin batera ere, saioen nolakotasuna zein zen ere jakin
dezakegu.
Lehen-lehenik hezitzaileek lasai egon zitezen bermatu nahi nuen, jakin banekielako
norberaren trebetasunen inguruan hitz egitea, hau da, norberaren “gauzetaz” aritzea zaila
izaten zela, askoz errazago egiten zitzaien hezitzaileei ordura arteko hizketa gaiaren
inguruan aritzea: gazteak ez datozela, ekintzak prestatu behar dituztela... Hots, errazagoa
zen besteei buruz hitz egitea norberari buruz baino. Hortaz, argi nuen norberak bere
sentsibilitate eta lanaren inguruan hitz egiteko eta sakontzeko giro lasai eta erlaxatua eskaini
behar niela. Esan nahi dudana da formazio eta garapen pertsonalaren prozesu batek giro
atsegina, adikorra, gozoa, eta arretatsua behar zuela nahiz eta ez, tentsio giroan nekez
eman baitzitezkeen aurrerapausok hezitzaileen formazio-ibilbidean. Banekien hezitzaileak
proiektuarekiko zituzten hautemateak zirela-eta, edozein inpazientzia eta euren erritmoen
bortxaketa beraien auto azterketa prozesua eten zezakeela, eta formazioaren bilakaera eta
garapena herren gera zitekeela. Azken batean, egotearen alderdiekin lotutako kalitatea
(Lurra) gailentzen zen giroa eskaini nahi nien, konfiantza giroa; hortik abiatuz sakon, gara
eta iker nezakeelako dinamizazio-estiloen gakoetan.
Hori hitzez hain erraza dena agertzen, ekintzan azaldu behar nuen, formazio-saioetan,
alegia, hezitzaileek Lurraren kalitatea senti zezaten.
Bada, lehenik saioetan lasai agertzen nintzen. Egia esan, Lurra da eskuargarrien dudan
kalitatea eta horretaz baliatu nintzen hasierako epe horretan. Hezitzaileek tailerretan zer
indar eta trebetasun azaltzen zuten kontatzen zutenean, eta idatzitako balorazioan gehiago
sakontzen genuenean, nik galdera egilearen papera hartzen nuen, hezitzaileek sakoneko
gauzetara joan zitezela nahi nuelako. Hezitzaileei galdera luzatzen nien, eta denbora tartea
uzten nien gehiago sakontzeko eta hausnartzeko erantzunaren inguruan. Modu honetan jaso
zuen hori behatzaileka, non agertzen den nire jarrera hasiera hartan: