Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 219
da, aisialdiko eskaintza batean jarduerak erakargarriak izaten badira askoz hobeto
jakina, baina okerreko fokuan ari ziren suspertzaileak. Horregatik diot egoera
interesgarrian aurkitzen ginela. Izan ere, tailerretan zegoen giroa eta harremanen markoa
ez zen hezitzaileen lehen interesa. Ahula zen horrekiko arreta, eta praktika
pedagogikoaren muina ahaztuta zuten. Funtsean, hasierako formazio ikastaroaren
bukaera aldera berpiztu zen erresistentziak, gazteen kopuruarenak, atentzioa
egitasmoaren alderdi pedagogikoan eta hezitzailean kokatzeko indarra jan zuen. Horrela,
hezitzaileen energia xahuketa guztia tailerrak gertatu baino lehen izaten zen, hau da,
tailerren programazioan eta antolaketan.
Suspertzaileen indarrak ez zeuden tailerrean bertan, ezta euren eta gazteen arteko
harremanen kalitatean ere. Kokatze-fasea ez zen norberaren harreman-trebetasunen
gaineko hausnarketa egiteko garai. Nik ere hala ikusten nuen, betiere kontrolatuz fase
hori aste gutxi batzuk iraungi zuela, noski. Hezitzaileak antolatzaileak bihurtu ziren, non
programatutakoari sekulako garrantzia ematen zioten, eta aurreikusi bezala
sekuentziatzen eta inplementatzen zuten tailerra.
Inertzia hori are indartsuago zen kontuan hartzen badugu aldez aurretik praktika
pedagogikoan oro har, eta aisialdiko jardueretan zehazki, esperientzia zuten hezitzaileek
modu jakin horretan lan egiten zutela, hau da, planifikazioari eta programazioari sekulako
garrantzia emanez, eta zeregin pedagogikoaren esentzia horrekin lotuz. Hau da,
hezitzaileen ordura arteko esperientzia pedagogikoa ez zegoen norberaren
trebetasunetan oinarrituta, eta horrek bete-betean talka egiten zuen nire formazioaren
ideia eta asmoekin. Hala eta guztiz ere, nire aburuz, garrantzitsua da programazioa,
planifikazioa eta antolaketa heziketa-jardueretan; behar-beharrezkoak. Halere, ez dira
praktika pedagogikoaren muina, eta horri heldu ezean nekez egon daitezke aurrerapenak
heziketa kontuei dagokienez.
Bada, ezaugarri hori hezitzaile ororen lan egiteko moduan ikusten bazen ere, are
argiagoa zen Nerea, Maialen, Demelsa, Leire, Amaia, Lorea, Aloña, Ibon, Jon eta Ieraren
kasuetan.
Nerea, Maialen, Leire eta Demelsaren kalitate bera agertu zuten hasierako tarte
horretan: Egurra. Jardunarekin lotutako trebetasuna. Egurra izan zen Beasaingo
hezitzaileek agertu zuten ia trebetasun bakarra, eta indar handiarekin besteak estali
zituen. Ekintza eta jarduera ziren lau hezitzaileen kezka nagusia. Urduri eta artega
agertzen ziren tailerretara, Lurrik ez zuten; ez zuten gozatzen ez gazteekin eta beraiek