Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 218
mugimendua eta bizitza sumatzen zen, bai baitzekiten zer tailer eta jarduera egiten
zituzten. Hortaz, hezitzaileen lan eskergari esker, eta hasierako formazio-saiei esker
hezitzailek egitasmoa egituratu eta egonkortu zuten, horrelako sorrera batek dituen gora
beherei aurre eginez.
Ieraren adibidearekin jarraituz, ia hezitzaile guztien konstante bat izan zen agertu zuen:
gazteei mugak argi adieraztearen zailtasuna, are gehiago egitasmoak zituen baldintzak
ziurtatu behar zirenean. Gazteak presionatuta sentituko zirenaren ustea zuen, eta Iereak
ez zituen aldaketak bortitzik bahi ezta gazteak zirt edo zart erabiki baten aurrean jarri.
Denbora pasatzea nahi zuen, denborak gauzak bere lekuan jarriko balitu bezala.
Edozein modutara, eta denborak ematen duen perspektibarekin egoera aztertzen
badugu, nik esango nuke egoera ez zela hezitzaileek bizitzen zuten bezain larria.
Beraiek hil ala biziko egoera bat bezala hartzen zuten; izan ere, euren herrietan berria
zen esperientzia aurrera atera ezean beraien buruak hartzen baitzituzten erruduntzat,
eta, gainera lanik gabe geratzen ziren. Nolanahi ere, herri bakar batean ere ez zegoen
egitasmoa kolokan, gaztetxoak bazeudelako, baina horri ez zitzaion arreta jartzen. Hau
da, gauza asko zeuden hobetzeko, hori beti izaten da, baina egitasmorik egon bazegoen
eta astero-astero hezitzaileek gaztetxoekin biltzen ziren tailerretan.
Hezitzaileen etengabeko hizketaldia beraiekin ez zeuden gazteei buruzkoa zen, ez
zeudenen buruzkoa. Beraz, nire irudirako, arreta gunea okerra zen, hezitzailek euren
eskuetan ez zegoenari buruz aritzen zirelako, ez beraien esku-hartzean zeuden gazteei
buruz. Horrexegatik, hezitzaileekin egin hasierako saioak eraketa eta antolaketari
buruzkoak bilakatu ziren.
Gauzak horrela, aurreikusten nuen hezitzaileen fokua ez zela izango, jakina, gazteekin
zuten harremana. Kokatze-fase honek, egitasmoari forma ematzea gain, formazioa oso
modu interesgarrian bizitzeko aukera ematen zigun, aste horietan suspertzaileek lan egin
zuten modua hobetzeko aukera eskaintzen zigulako.
3. Hezitzaileek fokua eta arreta gunea gazteentzako ekintzen eta jardueren antolaketara
bideratu zuten.
Hezitzaileen uste sendoa zen ekintza erakargarriak prestatuz gero, eta gazteei gustatuz
gero, gaztetxoak hurrengo astean ere etorriko zirela. Bada, gazteen erakargarritasunaren
iturria jardueretan ezarri zuten. Hori ondo zegoen, nire ustez, baina ez zen nahikoa. Hau