Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 215
Jonek ere Lorearen beldur berdina agertzen zuen: egitasmoa bertan behera geratzea
euren buruak erruduntzat hartzen zituzten, lan gaizki egitearen beldur ziren, nonbait.
Horrek guztiak, hasierako epe horretan hezitzaile guztien konstantea izan zena gailendu
zitzaien : tailerretan zeudenean, hau da, aisialdiko jardueran, ez zeudela gogo eta
gorputzez bertan, euren gogoeta-zurrunbiloa hortik at zegoen. Horregatik diot
hezitzaileen arreta ez zegoela beraien zeregin pedagogikoan, hortik kanpo baizik. Hain
da horrela, Amaiak Kuadrillategiren hasiera Gabonak aldean kokatzen zuela, zentzu
horretan oso interesgarria da bere testigantza:
“Amaia: Lehenengo okurritzen zaidana da, ba hasieran nola fuerte hasi ginen eta pila bat apuntatu
zirela (gazteak), eta Gabonak are pixka bat bajoia eman zigun, ba gazteak ez zirelako agertzen...
Gero ere bai hemen zegoen giroa, ze bagenekien batzuk joan egin behar zirela, begirale batzuk,
ez zuten esaten ezer ez, ez zuten ordaintzen... o sea mila gauza ziren. Ez zekigun Kuadrillategi
bera jarraitu behar zuen ... orduan, justu Gabonak arte nahiko gaizki, zentzu horretan, eh?...
Ni: Hor nola egoten zinen orduan?
Amaia: Inseguridadia moduan ematen zidan. Zinen lanean zerbaitengatik, ez nekiena igual
hurrengo astean esan behar zizutela ezetz, o sea kaketara zoyala. Edo gazteak igual ez zirela
agertuko, ze nola beherantz zihoanez, ez genuen ikusten... “. (Amaia Fernández, 2. elkarrizketa).
Amaiaren ibilbidea Lorearenaren antzekoa izan zen. Amaiak antolaketari ematen zion
garrantzia beste guztiaren gainetik; horixe izaten zen bere lehentasuna, nahiz
egoerarekin oso gustura ez sentitu. Egurraren kalitatea agertzen zuen Amaiak, Egur
desorekatua gainera. Horrek praktikan bertan, hau da, gazteekiko harremanean asko
lotzen zuen. Berak Uraren estiloarekin gustura aritzen zen, bestela, non ezustekoa eta ez
ohikotasuna tailerraren ezaugarri nagusiak izango ziren. Amaiak zioen moduan “Uraren
mementoarekin” oso gustura aritzen zen, baina antolatutakoari gehiegi atxikitzeak lotzen
zuen. Ez zen erabat gustura aritzen programatutakoa ehuneko ehunean praktikan jarri
behar zuenean. Zentzu horretan, bai Amaiak eta bai Loreak bere trebetasunen arabera
ez zuten jokatzen, teorikoki planifikazioari eta programazioari arreta guztia eskaini behar
zitzaiola sinetsita zeuden, nahiz eta hori bat ez etorri euren berezko jokaera eta
kalitateekin; eta horrek, gazteekin zuten harremanen kalitatea hobetzea eragozten zien,
beraien zeregina tailerren prestaketari mugatzen baitzuten.
Antzeko estiloa agertzen zuen Ibonek. Lurra eta Metala agertzen zituen tailerretan, hau
da, tailerrak funtzionamendu arau jakin batzuen barruan joan zitezela nahi zuen, hori