Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 205
Oro har, suspertzaile guztiek esperimentatu zuten da hori, eta hori oso-oso garrantzitsua
zen; izan ere, metodologiaren baliagarritasunaz jabetzen hasi baitziren hezitzaileak.
Horrekin guztiarekin lotuta bada gauza bat azpimarragarria, eta arras garrantzitsua
formazioaren ikuspegitik: ikastaroaren zentzuaren eta nondik norakoaren esanahia
gorputzean esperimentatu zutenean, ez modu-logiko-razionalean, sekulako aldaketak egon
ziren. Ibonen egoera aztertu nuenean idatzi nuena ondo asko erakusten du hori, eta
hezitzaileen inpresio orokorra ordezkatzen du:
“Ibonen ibilbidea garapena eduki du: egiten ari ginenari zentzua ez antzematetik, erabat gustura
eta eroso egotea igaro da. Esan nahi baita, ez dela ikastaro osoan egon lekutu gabe, hori
hasierako sentsazioa izan da; izan ere, poliki-poliki, ariketak egitearen poderioz eroso sentitzen
joan baita, eta ariketei etekin atera die. Hori guztia egitearen arrazoia nire ustez (...) ikastaroaren
interesgunearen fokoa aldatu duelako izan da; ziur aski aldaketa hori inkontzientea izan da,
ariketek beraiek bultzatuta. Hotsa, ikastaroaren helburua gaztetxoekin lan egiteko tresna gisa
bezala izatetik, Iboni berari ekarria egingo liokeen tresna gisa izatera pasa da. Ariketak egin ahal
sentsazio eta bizipen ezberdinak izan ditu, eta horrek bultzatu du, modu inkontzientean ohartzera
ikastaroa berarentzako baliagarria izan zitekeela; bertan bizitzen eta sentitzen zuena
berarentzako zela, eta ez hortik at egin behar zuen lanari begira. Nik uste dut, Ibonek ulertu duela
dinamizazioaz hitz egiten hasi baino lehen, nork bere burua sentitu eta ulertu behar duela, eta
zeintzuk diren bere alderdi ahulak eta indartsuak identifikatu behar dituela” (D agiria).
Hau da, norberak “bere gauzetaz” eta antolaketa ontologikoaz ohartzea hain gauza
indartsua zenez –norbera bere buruarekin esperimentatzen ari zelako-, horrek harrapatu
zituela hezitzaileak. Indar horrek iraun zuen ia ikastaro osoan zehar, halere bukaera aldera,
gauzak apur bat aldatzen joan ziren.
4.3.5.6. Erresistentzia
Hau da, hezitzaile batzuk, Kuadrillategiren egituraren inguruan zerbait gehiago nahi
zuten, eta kezka bihurtzen zen indar hori nabaria zen. Hala eta guztiz ere, ikastaroaren
hasieran zegoen erresistentzia, ikastaroan bertan apaltzea edo erabat alboratzea lortu
banuen ere, bukaeran berriro suspertu zen. Ongi adierazi nahi dut ideia hau. Hasiera batean,
suspertzaileek ikastaroa Kuadrillategin zer egin behar zutenaren ingurukoa izango zela uste
zuten. Halaber, formazioa aurrera joan ahala eurentzako propio egina zegoela ulertu zuten,
eurek esperimentatzeko, lan pedagogikoaren oinarriak beraiek zirelako. Bada, hori guztia
barneratu eta ongi ulertu zuten arren, ikastaroa bukatzear zegoenean, hasierako inertzia