Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 200
4.3.5.4. Harreman-trebetasunak garatzeko
norabidea
Hau ezusteko pozgarria izan zen niretzat. Azpimarragarri da oso Nerearen eta Jonen
ibilbidea. Oso erne sumatu nituen ikastaro osoan zehar, bai egiten ari ginena beraien
interesa piztu zuelako, baita ariketek beraien gorputz sentsazioekin bat egiteko ahalbidetu
zietelako ere. Nereak eta Jonek bizitako sentsazioak intentsitate handikoak izan ziren, eta
bizipen horiek itsatsita geratu zitzaizkien barru-barruan. Ikastaroa eurentzako hartzeak
norabide berri bat irekitzeak lagundu zien. Bi hezitzaile hauek gainera, beste guztiak baino
harantzago joan ziren; hots, ariketetan euren bide propio lantzeko modua ikusi zuten. Halere,
bien ikuspegia ezberdina izan zen. Bi erritmo zeudela ohartu nintzen: Nerearen azkarragoa;
Jonena ibilbide luzekoa. Bien hartuz, ikuspegi aberasgarria atera nezakeen.
Gorputz ariketen bidez ez ziren soilik iritsi identifikatzera zer indar zuten eskuragarri eta
zein ez, eskuragarri ez zuten hori lantzeko bidea ere antzeman zuten. Hori oso
garrantzitsutzat jo nuen, etengabeko formazioari begira leiho interesgarri bat irekitzen
zuelako. Nerearen hitzen indarra ikustea besterik ez dago ikastarok zer-nolako ekarria egin
zion antzemateko:
“... ikastaroak neretzako, ez dizula esaten zer daukezun eta zer ez, baizik eta ez daukezun hori
nola landu. O sea, izango balitz guk egitten dittugula ariketak nik konturatzeko Egurre dauketen
edo ez, edo nik Ure dauketen edo ez, eta gero ez baldin badit ematen nolabaiteko soluziorik, o
sea sentitzen zera “Jo ba Urik ez dauket eta orain zer?!” Baino ematen zizun, eta ikusten zenuen
ba ariketa batzuk badarela ba zuk Ur falta hori nala landu dezakezun zeratzeko, eta ordua beste
filosofia batekin hartzen duzu, askoz positiboagoa” (Nerea Elias, 1. elkarrizketa)
Nerearen zehaztasuna eta zorroztasuna nabaritu nituen hitz horietan; izan ere, ikastaro
osoan zehar Nerea ez zuen nahikoa izan nik agertutako helburuekin, hau da, ereduaren
aurkezpena baino urrutirago joan nahi zuen. Iraunkortasun eta pertseberantzia horiek
ikaspenean asko aurreratzea ekarri zioten. Ikasbide esperientzialean hain murgildurik
zegoen bere jakin mina asetzeko bide emankortzat hartu zuela.
“... es que neretzako hori da inportanteena, es que neri bestela esaten didazu zer daukezun eta
zer ez, eta ez didazu ematen irtenbiderik edo horiek lantzeko biderik.. ba, ez dakit, nik pixkat
deprimittuta geratuko nintzateke. Nik horregatik esaten dizut hartu detela askoz positiboagoa, ba
ikusi detelako bide bat horiek lantzeko. Ba neri planteatzen didazu landu behar degula... ba, ez
dakit... Suana, enpatiana eta hori, ariketen bidez eta nik esaten dizut: “Hori ezin da egin!”, nola