Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 192
konbentzituta egongo nintzake nik Ura oso ondo dauketela. Esperimentatu detenez eta bizi izan
detenez, horrek eman dit aukera konturatzeko “Jo ba igual Ure ez daukezu hain...”, bizi zentzu
horretan. Garrantzitsua izan dala bizitzea, horrek ireki dizkit neri begiak: benetan zer dan
daukatena eta zer ez. (Nerea Elias, 1. elkarrizketa)
Hortaz, fokua norberarengan edukita elementuen trebetasunen ulermenerako bidea
erraztu zitzaien. Hau da, hainbat sentsazio ezberdin bizitzen ari ziren bitartean, euren barrua
arakatzen ari ziren nolabait. Horrela Aritzek “nere bizipen bat izan da” aitortu zidan, eta
horrek ahalbidetu ziola ikastaroan jartzea arreta osoa, eta ez gazteengan. Aloñak antzera
hartu zuen:
“Pues azkenian nahiz eta ez atera Kuadrillategio edo ez atera hau, neri balio izan dit kursillo
batentzako, eta izan balitz bakarrik gaztientzako pues balioko zidan nozbatte gaztiekin lana egiten
badet. Baina hau izan da gehio gu, ez dakit nola esan, Lurrana eta hori, nahiz eta gaztiak ikusi ere
ez egin, zutzako balio du, neretzako behintzat balio dit (Aloña Salinas, 1. elkarrizketa).
Gainontzeko hezitzaileek antzeko hitzak erabiltzen dituzte, “gauzak bizi izan nituela...”,
edo “izan dala guretako...” esate baterako.
Hortaz, norberaren bizipenetatik abiatzea hezitzaile askori lagundu zien ereduaren
ulermenean. Gauzak horrela, oro har, oso gauza garrantzitsua lortu genuela, ondorioztatu
nuen. Batetik, finkatu zen hasierako ikastaro honetan formazioaren fokua, eta bestetik,
hezkuntza-praktikaren ardatza zein zen ere. Lehengoari buruz, orain arte nahiko hitz egin
dut, hau da, beraientzako zela ikastaroa, beraiek propio pertsona gisa ikasteko. Bigarrena,
lehenengoarekin loturik doa. Esan nahi baita, ikastaroaren norabidea erabat hezitzaileengan
zentratuz, eta egin ariketak eurentzako izanda propioa, hasieratik zekarten inertzia bat
apurtu nuen. Ez erabat, baina bai bederen neutraldu. Hots, ohartzen hasi ziren zeregin
pedagogiaren ardatza beraiek zirela. Ideia hori antzematen hasi ziren, ez dut esan nahi
erabat konbentzitu nituenik, baina bai itxura hartzen hasi ziotela. Izan ere, euren
iguripenetan ekintzak egitea zegoen, hau da, heziketa lanaren oinarria jarduerak antolatu eta
egitean zetzan, baina ikastaroaren bertan ohartzen hasi ziren, beraiek zirela zentroa, euren
esku-hartze estiloak garrantzia itzela zuela gazteekin eraikiko zituzten harremanetan.
Zenbait hezitzaileen hitzak ikustea besterik ez dago horretaz ohartzeko. Jon:
“Iruditu zait izan dala ba, oso guretzako egina, gu ondo sentitzeko egina; ba, gure pertsonara
zuzenduta, eta ez guk ikastaro bat emateko zuzenean prestatuta horretan, formakuntza zuzen bat
guk ikastaroa eman ahal izateko. Ba, bueno izan da pixka bat hori, alde batetik jaso dugu jakintza
teoriko batzuk identidadearen inguruan bost elementu natural horiekin. Eta beste alde batetikan,