Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 187
Zer egin nuen, bada, distantzia hori murrizteko. Bidean segi, ariketak egitearen poderioz
euren hautematea aldatuko zela uste nuen, ziur nengoen. Hori izan zen sendabidea, ariketek
beraiek arindu eta murriztu zuten ikastaroaren beraren eta euren iguripenen arteko jauzia.
Izan ere, sentitzen hasi zirenean ikastaroa beraientzako zela, alde nabarmena sumatzen
hasi ziren. Lurraren ariketen poderioz ereduaren alderdi eta erabilpen pedagogikoa ikusten
hasi ziren pixkanaka-pixkanaka. Hortik aldaketa etorri zen, esanahi baita nahasmensentsazio
hura ikaragarri apaldu zela. Aloñak oso labur, bian ongi adierazten du aldaketa
hori:
“Espero nuen (...) Ba , ez dakit ikasi tailerrak egiten. Hori alde batetik, o sea, egin guk ze egingo
dugun gazteekin. Eta, ez dakit gauzak askoz gehio zuzenduta gaztientzako. O sea, izan gabe
gehio gu, baizik eta ze egin behar degun ez dakit zer pasatzen bazaigu. Nik gehio hori pentsatzen
nuen, baina... igual hobeto ez bada horrela izan” (Aloña Salinas, 1. elkarrizketa)
Zer irakurketa egiten dut aldaketa horren inguruan? Bada, oro har, suspertzaileek
ikastaroari zentzua hartu ziotela, gorputz ariketen bidez esperimentatzen hasi zirenean
zentzuaren esanahia, eta ez modu logiko-razionalean. Ariketan egiten hasi, eta nahikoa
azkar esperimentatu zuten aldaketa, modu fisikoan bizi zutelako, euren larrutan. Horrek
kezka razionala apaltzen lagundu zien, eta norberaren sentsazioetan zentratzen lagundu
zien. Hau da, ohartzen ziren hitzez agertzen nizkien trebetasunen nolakotasunak askoz
hobeto ulertzen zituztela esperimentazioaren bitartez. Modu horretan, norberak bere
trebetasunekin topo egiteko bide berri bat ikusten hasi ziren Ikusten diot, oraindik asko
zegoelako egiteke, hasieran baino ez geunden. Orduantxe hasi ziren konturatzen zer esan
nahi zuen ikastaroa eta formazioa eurentzako zela. Hortaz, gorputzez ohartu zirenean, hau
da beraien esperientziaren bidez, eta ez nire hitz soilen bitartez, ikastaroa beraientzako zela,
ireki ziren; eta bide berrian esperimentatzeko aukera izan zuten. Gehientsuenek holako
zerbait esaten hasi zidaten: “Bai, gustura gaude hemen!”.
Hau da, hasierako Lurraren ariketak egin ahala sentsazio eta bizipenak izaten hasi ziren,
eta horrek bultzatu zituen, ohartzera ikastaroa beraientzako zela. Hori gailendu zenean,
alderdi razionala dezente apaldu zen. Esan nahi dudana da, hezitzaileka oro har, ez zirela
hasi ahaleginetan kalitate bakoitzaren ulermen razionalaren bila. Sentsazioetan eta
ariketetan murgiltzea nahiago zuten.
Sentitu zutelako ulertzen hasi ziren, eta ulertzen zutelako sentitu zuten ikastaroa
norberarentzat zela. Hortik aurrera benetako formazioaren hasi ginela esango nuke. Hau da,
bigarren egunaren erdialdetik aurrera bete-betean gorputz ariketak egiteari eta eredua