Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Oinarri teorikoak 116
guztia dauka; hots, informazio kopuru handia sentitzen dugu modu orokor batean, eta hori da
gorputz sentsazioa.
Pedagogiak, oro har, heziketa eta formazio-prozesuetan gizakion alderdi korporalari
arreta gehiago eskaini beharko lioke; izan ere, pertsonon arteko harremanetan hain
garrantzitsua den eremua ahazten baitu, heziketa beraren alderdi garrantzitsu bat baztertuz.
Bada, ikerketa honek proposatu nahi duen hezitzaileen formazioak bide hori jorratu nahi du,
gorputza ardatzatzat duen ikasbide esperientziala. Gure ustea da trebetasunak erakusteko
eta barneratzeko bitarteko didaktiko egokiena gorputza dela, elementuen trebetasunak modu
sentikorrean barnera ditzakegulako, eta heziketa uneak eskatzen dituen harremanen
kalitatean gorputzaren garrantzia agerikoa delako.
Era horretan, guk ere onartzen dugu gizakiaren gorputz-izaera, hau da, gorputza ez dela
fisiologoek ikertzen dutena soilik, prozesu dinamikoa ere badela, eta horri esker jabetzen
gara gure esperientziaz eta pertsonen arteko testuingurua osatzen dugu. Ukaezina da,
gainera, geure eguneroko harremanetan eta besteekin eraikitzen ditugun elkarrekintzetan
gorputzaren funtzioa ezinbesteko dela; are gehiago, irakasle batek, esaterako, bere
ikasleekin harremanetan jartzen denean, pertsona oso baten moduan egiten du, hau da,
gorputzaren hizkuntza praktikoa ere agertzen da (Van Manen, 1998). Hala eta guztiz ere, ez
dezagun har gorputza bost zentzuen bidez eskuratzen dugun informazioaren arabera,
egoera jakin bat ez baita sentsazioen zatien bidez soilik eskuratzen (Gendlin, 1997c), modu
global eta osoan baizik.
Puntu honetara iritsita, gorputzak esanahiak sortzeko gaitasuna duela esan dezakegu.
Esanahia, azken batean, gizakion ulermenaren auzia baino ez da. Horregatik, esanahiaren
eta razionaltasunaren inguruko azalpen egokiak eman ahal izateko, gizakion gorputz
egiturak aintzat hartu behar ditugu nahitaez (Johnson, 1991); hots, esanahiek oinarri
korporala dute, geure razionaltasuna gorpuztua dagoela esan dezakegu. Horregatik,
heziketak eta hezitzaileen formazioak aintzat hartu beharko lukete gizakiaren gorpuztasuna
zeregin pedagogikoa parametro egokietan kokatzeko. Hitzok bikainki agertzen dute adierazi
nahi duguna:
“... en tanto animales tenemos cuerpos conectados con el mundo natural, de tal modo que
nuestra conciencia y nuestra racionalidad están vinculados a nuestras orientaciones corporales y
a nuestras orientaciones con y en nuestro entorno. Nuestra corporeidad es fundamental con
respecto a quiénes somos, a qué supone el significado y a nuestra capacidad de hacer
deducciones racionales y ser creativos” (Johnson, 199:46).