Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Oinarri teorikoak 105
Pertsona horiek agertzen duten independentziarekin lotuta dago trebetasun hau. Beren
buruarekiko kontzientzia handia agertzen dute. Hezitzailea bere kabuz moldatzen eta
orientatzen da bere zereginetan, eta lanean diharduenean denbora-tarte luzeetan nahiago
du bakarrik aritzea Lagemann (1994). Maiz introspekzio egoeretan murgiltzen dira
trebetasun hau agertzen duten hezitzaileak, lehen aipatu dugun arazoen sakoneko
iturburuetara jotzeko. Hau da, bizitzaren fenomenoen esplikazioa bere iturrietatik hartzen
dute. Bakardadeak ematen duen askatasuna maite dute, eta beraien barne-mundura jotzen
dute askotan (Beinfield eta Korngold, 1999). Horrelako pertsonak epe luzeak emango dituzte
bere barrura begiratzen, gogoeta sakonak egiten gauzen arrazoien bila, harik eta ideia edo
ekintza berria agertu arte, aurkikuntza, azken batean. Horrela agertzen diren hezitzaileak
arazoen sakoneko arrazoiak ezagutu arte hausnarketetan atsedenik hartzen ez dutenez, aldi
luzeak egoten dira besteen artean isilik eta hausnartzen, gertatzen denari erne, beste
gauzetan pentsatu gabe. Barne-hausnarketa behar-beharrezkoa da egoeraren ikuspegi
ezberdinak antzemateko, eta balizko arazoen soluzio posibleak aztertzeko. Honi
inkubazioaren fasea deritzo Csikszentmihalyik (1998b). Horren ondoren ideia berria etor
daiteke, hau da argia izpia edota iluminazioa (Csikszentmihalyi, 1998b).
Ondorengo lerrootan maisuki agertzen da bai inkubazioaren ideia (norberak bere baitan
biltzea barne-hausnarketa egiteko) eta iluminazioa (kanporatu egiten den sorkuntza); bi
bereizgarri horiek kalitate honen nolakotasuna zertan den hobeto ulertzen laguntzen digute:
“De forma periódica se aparta de los asuntos externos, pareciendo que no necesite de los otros,
por estar enclaustrada en su propia mente, bebiendo de la fuente, del manantial de su ser. Sin
embargo, en un momento determinado surge de su capullo para reconocer con la sociedad, de
manera que las semillas del entendimiento que han germinado en su interior puedan florecer en
el mundo”. (Beinfield eta Korngold, 1999:233).
Barru-barrukoa sarri askotan gauza berrien elaboraziorako funtsezkoa izaten da.
Horrela, iluminazioaren terminoaren pare inspirazioarena dugu. Inspirazio-uneak guztiz
garrantzitsuak dira kalitate honen ulermenerako. Menchén Bellónen aburuz (1998),
inspirazioa da ekintza batek gogoan sortzen duen inpaktu harrigarria. Aurre ikusi gabe
etortzen zaigun zorioneko unea da; izan ere, inspirazioak tximista edo argi izpiaren forma
hartzen baitu, hitzaren benetako zentzuan gainera, argitasun itzela baitakarkigu. Berau,
trebetasun honen une edo agerbiderik gorenena dela uste dugu, sormenaren-unea bera
baita. Norbera inspiraturik sentitzen denean ideiak erraz doaz harat eta hona. Zorioneko
unea da (“estado de gracia”). Une guztiz atsegingarria izan ohi da, eta ekintza ez ohikoa,
berria eta harrigarria orduantxe gauzatzen da. Une hori ez dakigu noiz iritsiko den, hau da,