Euskal gramatika lehen urratsak. III - Euskaltzaindia

1. Perpaus elkarketa eta lokaüuak
Ohar gaitezen, bidenabar, lokailutzat jo ditugun hauetariko batzu perpausen
arteko lotura menderakuntzazkoa denean ere gerta daitekeela. Pentsa, bestela,
honako adibide honetan:
Ere-k, (ikus aurrerago), agertzen den perpausetik kanpo bialtzen gaitu
nolabait. Hori perpaus bakunean gertatzen bada, inguruan duen testura
bialduko gaitu 000, testurik ez bada, zerbait presuposatzera behartzen gaitu.
(85) Nik ere hori egingo dut
esaten badut, horrek aurretik izan dezake honako perpaus hau, adibidez:
(86) Joseba zinera joan da.
Testuinguru horretan (85) ulertzeko inolako oztoporik ez dago: 'ni ere
zinera joango naiz' esan nahi du.
Testuinguru hori ez bada, nolabait honelako zerbait suposatu behar da, (85)
zentzuzkoa izango bada:
(87) X-k zerbait egingo duo
Baina goiko adibideak erakusten diguna da perpausetik irten beharrik ez
dagoela ere horri zor zaion interpretazioa emateko. Perpaus eIkartu batean
aski da behar den aurrekaria mendeko perpausean izatea. Dena den, hau behar
bada ere elementuaren ezaugarri berezi bat dugu, zeren gorago esan den
bezala, honen zeregina dagokion izen sintagmaren erreferentzi mundua
zabaltzea denez, perpaus bakunetan ere ager daiteke, inolako aldez aurretik
emandako perpausen presentzia beharrezko ez delarik.
1.4. Laburbilduz
a.- Lokailuak solas mailako loturaren zernolakoaren adierazgarritzat jo
ditugu, berek berez perpausik lotzen ez dutelarik. Esan nahi baita, lokailuak
gorabehera, bi perpaus jadanik juntatuak egon daitezke, juntadura bidez nahiz
alborakuntzaz. Kasu honetan lokailuak ñabarduraren bat erantsiko dio loturari:
ez da berdin, adibidez, beraz erabiltzea 000 hala ere erabiltzea.
(88) Nik arnaitu dut neure lana eta zuk, beraz, ez duzu zer eginik hemen.
29