2007, 2 52. liburukia (2. aldia) BILBO - Euskaltzaindia

700 EUSKERA – LII, 2007, 2
– Leturia:
• Nun daude oñarri sendoak, aietan nik atsedena ar dezadan? Nun dago
beren Iturria? Nun zaude Zu? ( 9).
• Fedearen bearra ta bidetasuna onela azaltzen ditut gaur; ez gizonaren
aurkakoa bezela, gizonaren izanari lotutako bearra bezela baizik.
Baña, zein fede? Edozein? Zein bide? Zein absolutu? ( 28).
• Ez zaitut nik zu beñere ukatu. ( 42).
• Bildur naiz. Otoitz egin naiko nuke. Nori, ordea, fedegabe gogor
honek? ( 42).
– Txillardegi:
«Ni neu agnostikoa naiz. Egia da frankismoaren garaiko seme naizela,
heziketa katolikoa jaso duena, baina ni ez naiz inoiz militante katolikoa
izan, ez naiz Acción Católicoa eta horrelakoetan ibili» 3 .
Eta subjektuaren jarrerak finkatu eta gero, orain, bai, goazen, Leturiaren
erlijiotasunaren arrazoiak aztertzera.
BIGARREN ZATIA
LETURIAREN ERLIJIOTASUNAREN URRATSAK:
«APORTAZIOAK» eta «GABETASUNAK (?)»
(XI. DIAPOSITIBA)
Leturiaren ustez,
. Gizakia, batetik, mugatua da eta, bestetik, osotasunaren bila dabil,
hastamuka: Bakarrik (eta) «Zerubide»n (2 ): «Zoriontasun-pitsak nere
erraiteko erraiak berak sakon alaitu orduko, zoritxarreko aragiak loturik
edo, lur bustiaren gañera etorri bear nuen berriz» (3 ):
Antinomia horiek nahastu egiten zaizkigu gizakiarengan: antsia bete
ezina 32 eta muga jasan ezina:
– batetik: Contingentia (Aristoteles, IV. mendean) ÁË Heriotzarako
gizakia (Heidegger 33 , XX. mendean): «No serás jamás otra cosa que lo
que no eres, y la tristeza de ser lo que eres» (E. M. CIORAN), eta
– bestetik (une berean, haatik). «Zorion egarri sakona» (24, 00- 0 );
«Zorion miña... Baztergabe-kutsua» ( 6).
3 TXILLARDEGI, Hitza hitz..., o. cit., 3 . or.
32 MALHER, G., «La única trascendencia que queda es la del anhelo», in CASALS, J.,
Afinidades vienesas, Amagrama, Barcelona, 2003, 369. or.
33 Ser y tiempo ( 927). SARTRE, J. P.: El Ser y la nada ( 943)