inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

4. Jainkoaren izpirituak egin nau, eta Ahalorotakoaren hatsak nau
biztu.
5. Ihardets dizadazu, ahal baduzu, eta buruz buru jar zakizkit.
6. Bai ni, bai zu, Jainkoak eginak gare, eta lur beretik orhatu gaitu.
7. Arren ene antzeak ez bezaitza lotsa, ez-eta ene mihiaren ederrak
aspira.
8. Ene beharrietara zuk erran duzu, eta ongi aditu ditut zure solas
haukiek:
9. Garbi naiz eta hobenik gabe; nothagabe naiz eta tzartasuna ez da
ene baithan.
10. Ezen Jainkoak ene baithan erratekoak bilhatu ditu, bere etsaitzat
nindaukalakoan;
11. Estekan ezarri ditu ene oinak, eta zaindu ditu ene bidexka guziak.
12. Hortan, bada, etzare garbi. Ihardetsiren darotzut, gizonaz handiagoa
dela Jainkoa.
13. Haren kontra erasten othe duzu, ihardetsi ez duelakotz zure elhe
guziei?
14. Jainkoa mintzatzen da behin eta ez du errepikatzen.
15. Ametsez, gauazko agerkuntzetan, loa gizonen gainera erortzen
denean, eta lo daudenean ohean;
16. Orduan Jainkoak idekitzen ditu gizonen beharriak, eta hekiek
argituz irakhasten diozkate jakin behar dituztenak,
17. Gizona, egiten dituen gaizkietarik gibelaraztea gatik, eta hura
hanpuruskerian atheratzeko,
18. Haren arima galdukeriatik iraiziz, eta haren bizia iragan ez
dadientzat ezpataren azpira.
19. Oinhazeez halaber larderiatzen du bere ohean, eta maletarazten
ditu haren hezur guziak.
20. Gizona hala denean, ogiak eta lehen barnea lehiatzen zioen jatekoak
jotzen diote gogoa.
21. Urtzen da haren haragia; eta estaliak zituen hezurrak, agerian
jarriko zaizko.
22. Hurbildua da ustelduko den ordura, eta haren bizia heriotzeari
alderatu zaio.
23. Orduan baldin mila aingerutarik bat izaten bada haren alde mintzatzen
dena, gizonaren zuzentasunaz aithor emateko;
24. Hartaz urrikalduren da Jainkoa, eta erranen du: Athera zazu jauts
ez dadien lurrean usteltzera; aurkhitu dut horri begithartez jartzeko aria.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
25. Oinhazeek iretsi dute horren haragia, bihur bedi bere gaztetasuneko
egunetara.
26. Othoiztuko du Jainkoa, eta Jainkoa begithartetsu izanen zaio;
gizonak bozkariorekin ikhusiren du haren begithartea, eta Jainkoak bihurturen
dio bere xuritasuna.
27. Hunek begiratuko diote bertze gizonei eta erranen du: Bekhatu
egin dut, eta zinez hobendun egin naiz, eta ez dut halere merezi nuena
izatu.
28. Horrela bere bizia atheratu du heriotzera goatetik, bainan iraunez
oraino, goza dezan argia.
29. Horra bada, horiek oro Jainkoak hirur aldiz egiten ditu gizon
bakhotxari,
30. Haren bizia heriotzetik bihurrarazteko eta gizon bizien argiaz
argitzeko.
31. Job, zaude atzarria eta entzun nezazu; eta mintzo naizeno, zaude
othoi ixilik.
32. Balin baduzu ordean zer erran, ihardets darotazu, mintza zaite;
nahi dut ezen garbi ager ahal zaitezen,
33. Erratekorik ez baduzu, adi nezazu; zaude ixil, eta irakhatsiren
darotzut zuhurtzia.
XXXIV. KAP.
1. Eliu beraz berriz mintzatu zen, eta haukiek ere erran zituen
2. Gizon zuhurrak, entzun zatzue ene hitzak; jakintsunak, emadazue
beharria.
3. Ezen beharriak frogan ematen ditu solasak, eta zintzurrak gozotik
ezagutzen ditu jakiak.
4. Berez dezagun zer den zuzen, eta gure artean ikhus dezagun zer
den hoberenik.
5. Alabainan Jobek erran du: Zuzena naiz, eta Jainkoak ez dio ene
zuzenari bere bidea ematen.
6. Ezik gezurra bada ene gaineko erabakian: bekhaturik batere gabe,
gezi muthiriak ditut sarthuak.
7. Nor da gizona Joben iduriko dena, zeinak Jainkoaren alderako
erdeinua iresten baitu ura bezala;
8. Zeina tzarkerian hari direnen urhatsa baitaduka, eta gizon gaixtoekin
baitabila?
9. Erran du ezen: Gizona ez da Jainkoaren gogarako izanen, haren
bidean ibili balitz ere.
160 161