inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

30. Ezen ez diot bekhatuari eman ene zintzurra, ixterbegia madarikatuz
galdatzeko haren bizia.
31. Ene olhako gizonek ez badute erran: Nork emanen daroku
horren jakietarik asetzera?
32. Arrotza ere ez da kanpoan egon, ene athea idekia izan zaio
bideantari.
33. Asko gizonek bezala estali badut ene bekhatua, eta golkhoan
gorde badut ene tzarkeria;
34. Oste handiak izitu banau, eta ahaideen erdeinuak lotsatu; aitzitik
ez banaiz ixildu eta athetik ez ilkhi;
35. Nork emanen darot entzule bat, Ahalorotakoak entzun dezan
ene lehia, eta berak iskriba dezan ene gaineko erabakia liburu batean,
36. Nik hura ene sorbaldaren gainean erabiltzeko eta hartaz khoro
batez bezala ene burua inguratzeko?
37. Urhats oroz erasiko dut hura, eta agertuko dut buruzagiaren aitzinera
bezala.
38. Ene lurrak ene kontra deihadar egiten badu, eta hartako hildoak
harekin batean nigarrez badaude;
39. Dirurik eman gabe jan baditut hartako fruituak, eta atsekabetan
ezarri badut hartako laborarien arima;
40. Ogi-orde eman biazat lapharra, eta garagar-orde elhorria.
XXXII. KAP.
1. Bada, hirur gizon hekiek utzi zuten Jobi ihardestea, zeren zuzentzat
zadukan bere burua.
2. Eta Barakel Buztarraren seme Eliu, Erramen odoletikakoa, samurtu
eta gaitzitu zen; eta Joben kontra hasarretu zen, erraten zuelakotz zuzena
zela Jainkoaren aitzinean.
3. Gaitzitua zen, berriz, haren adiskideen kontra, aria onik etzutelakotz
khausitu Jobi ihardesteko, bainan Job hobendun erratea baizik etzutelakotz
egin.
4. Eliu beraz, Job mintzo zelarik begira egon zen, mintzo zirenak
zaharragoak zirelakotz.
5. Bainan ikhusi zuenean hirurek ezin ihardets zezaketela, handizki
samurtu zen.
6. Eliu, Barakel Buztarraren semeak ihardestean erran zuen: Adinez
ni naiz gazteena eta zuek aldiz, zaharrenak; hargatik burua beheititurik
herabe izan naiz zuei erakhusteko zer iduritzen zaitan hiri.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
7. Alabainan ene ustekeria zen adina mintzaturen zela, eta urtheek
irakhatsiren zutela zuhurtzia.
8. Ordean, ikhusten dudan bezala, izpiritua gizonetan den arren,
Ahalorotakoaren ganik heldu da adigarria.
9. Zuhurrenik ez dira bethi adin handikoak, ez-eta zaharrak zuzenaren
adimendua gehienik dutenak.
10. Hargatik erranen dut: Entzun nezazue, nik ere dakidana erakhutsiren
darotzuet.
11. Ezik zuen solasei begira egon natzaiote; zuen umotasunaren
entzuten egotu naiz, hitzez gauzaren xuritzen haritu zareteno;
12. Eta uste izan dudano zerbait erranen zindutela, iguriki izan dut:
bainan ikhusten dudan bezala, zuetarik nihor ez da Jobi jazar eta hunen
solasei ihardets dezakeenik.
13. Ez bezazue erran: Aurkhitu dugu zuhurtzia; Jainkoak egotzi du
Job, ez gizonak.
14. Jobek niri ez darot deus erran, eta nik ez diot zuen solasen arabera
ihardetsiren.
15. Lotsatuak dira, ez dute gehiago ihardesten, eta hitza beren ahoan
tapatu dute.
16. Zeren beraz iguriki dudan, eta ez diren mintzatu; bekhoz bekho
egotu diren, eta ez duten ihardetsi;
17. Ni ere mintzaturen naiz ene aldian, eta erakhutsiren dut dakidana;
18. Ezen erratekoz bethea naiz eta barneko izpiritu batek hertsatzen
nau.
19. Ene barnea da hatsbiderik ez duen linburreta bezala, zeinak untzi
berriak zartarazten baititu.
20. Mintzaturen naiz, hats aphur baten hartzeko; idekiko ditut ezpainak,
eta ihardetsiko dut.
21. Nor-nor-den ez naiz begiratuko eta ez dut Jainkoa gizonaren
khide ezarriko.
22. Ez dakit alabainan zenbat naizen biziko, eta hean egin nauenak
laster ez nauen hemendik khenduko.
XXXIII. KAP.
1. Job, adi zatzu beraz ene hitzak, eta beharria emozute ene solas
guziei.
2. Huna non ideki dudan ahoa, mintza dadientzat ene mihia.
3. Bihotz lainotik ilkhiko dira ene hitzak, eta egia garbia erranen dute
ene ezpainek.
158 159