inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

10. Buruzagiek beren mintzoa ithotzen zuten eta hekien mihia zintzurrari
josten zen.
11. Aditzen zuen beharriak dohatsu deitzen ninduen, eta ikhusten
zuen begiak lekhukotasun bihurtzen zarodan,
12. Atheratzen nituelakotz marraskaz zagoen beharra eta laguntzarik
etzuen umezurtza.
13. Galtzera zihoanaren benedizionea, ene gainera heldu zen, eta
gozatzen nuen alhargunaren bihotza.
14. Zuzentasunaz jauntzi dut ene burua; ene zuzentasunaz jauntzi
naiz, aldagarri eta khoro batez bezala.
15. Izatu naiz itsuaren begia eta mainguaren oina.
16. Beharren aita nintzen; eta ez nakizkien gauzetan, artha handiz bilhatzen
nintzen.
17. Gaixtaginari hausten niozkan haginak, eta hortzetarik khentzen
nioen phuska.
18. Eta erraten nuen: Ene ohantzettoan hilen naiz, eta ene egunak
palmak bezala berhaturen ditut.
19. Ene erroa ur-bazterretan hedatzen da, eta ene hostoilan geldituren
da ihintza.
20. Ene ospea bethi berrituz goanen da, eta ene arranbela hazkartuz
ene eskuan.
21. Entzuten nindutenak, ene erabakiari begira egoten ziren; erne eta
ixil zauden ene erranari.
22. Etziren ausartatzen ene hitzei deusen iratxikitzera, eta ene solasa
ihintza bezala jausten zitzaioeten gainera.
23. Deitzen ninduten lur agorrak uria bezala; ahoak idukitzen zituzten
lur hirrikatua udazkeneko erauntsiari dagoen bezala.
24. Irri bat noiz edo noiz egiten banioten, ezin sinhetsiz egoten ziren,
eta ene begitharteko argidura etzen lurrera erortzen.
25. Hekien gana goan nahi banuen, buru-buruan jartzen nintzen; eta
errege bat bere armadaz inguratua iduri jartzen nintzenean, halere nintzen
atsekabetan zirenen gozatzaile.
XXX. KAP.
1. Eta orai nitaz egiten dute irri gazteagoek, zeinen aitak ene arthaldeko
zakhurren artean ezartzeaz nardatuko bainintzen;
2. Zeinen eskuetako indarra ez-deusentzat bainadukan, eta bizia bera
hekientzat sobera iduritzen baitzitzaitan.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
3. Beharrak eta goseak iretsiak, mortuan ahal zutena karruskatzen
zuten, asturugaitzez eta erromeseriaz zikhina zariotela;
4. Belharrak eta zuhaitz-azalak jaten zituzten, eta orreen erroz hazten
ziren;
5. Erreketara goaten ziren hekien harrapatzera; eta bakhar zenbait
atzeman zuketenean, izkolaka harat laster egiten zuten.
6. Mortuko erreketan, lurreko zilhoketan edo harri gainetan egoten
ziren;
7. Horrelako biziaz ziren boz, eta nihonereko atsegina zitzaioten
sasipean egotea.
8. Aita zoro eta putrusen seme eta lurrean doidoia baizik ageri ez
diren batzu dagozkit eskarnioz.
9. Orai hekien kantagailu bilhakatua naiz, eta errankizuntzat egina
natzaiote.
10. Higuintzetan nadukate, ene ganik urrun doazi ihesi eta ez dira
beldur niri begithartera thu egiteko.
11. Jainkoak alabainan ideki du bere gezi-untzia, eta erdiratu nau, eta
balaztatu du ene ahoa.
12. Ene zorigaitza hasi denean, jaiki dira berehala eskuin-aldean,
behaztoparazi dituzte ene zangoak, eta beren urhatsen azpian hartu
naute, itsasoko uhinek bezala.
13. Urratu dituzte ene bideak, hedatu darozkidate zelatak, nausitu
dira, eta nihor ez da niri languntzarik ekhartzeko izatu.
14. Harrasi urratu batetik eta athe idekitik bezala jauzi zaizkit gainera,
eta ene zorigaitzen erdian erori dira ene gainera.
15. Ezdeusetaratua naiz; haizeak bezala eraman darotazue ene lehia;
eta lanho bat iduri goan da ene zoriona.
16. Eta orai ene arima ilhauntzen hari da ene baithan, eta atsekabezko
egunak hartu nau.
17. Oinhazeak gabaz erdiratzen ditu ene hezurrak, eta jaten hari nautenek
ez dute lorik egiten.
18. Hekien moltzoak iresten du ene jaunzkura, eta athorraren gaineko
buruak bezala hertsatzen naute.
19. Egina naiz lohia iduri, ilhauna eta hautsa bezala naiz bilhakatu.
20. Deihadar darotzut egiten, Jauna, eta ez nauzu entzuten; zure
aitzinean xutik nago, eta ez darotazu begiratzen.
21. Muthiritu zaizkit, eta zure eskuaren gogortasunean etsai atheratu.
22. Lurretik jauzi nauzu; eta haizearen gainean bezala ezarriz, phorrokatu
nauzu guzia.
154 155