inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

26. Ilhunbe guziak bilduak dira haren arimako zolara; bizten ez den
su batek iretsiko du; bere olhan orotaz utzia, atsekabetan egonen da.
27. Zeruek argitaraturen dute haren tzartasuna, eta lurra jaikiren da
haren kontra.
28. Haren etxeko haurrak etsaiaren menean izanen dira, eta eramanak
izanen dira Jainkoaren hasarreko egunean.
29. Hori da Jainkoak gaixtaginari dadukon zathia, Jaunak haren solas
tzarrei emanen daroten primantza.
XXI. KAP.
1. Jobek aldiz, ihardestean erran zuen:
2. Entzun zatzue, othoi, ene hitzak eta urrikitan sar zaitezte.
3. Jasan nezazue, eta mintzatuko naiz; eta gero, iduritzen bazaitzue
trufatuko zarete ene erranez.
4. Gizon batekin othe dut ene makhurra, atsekabetan sartzeko ariarik
ez izateko?
5. Zaudezkidate begira, harri zaitezte eta erhia ezpainen aitzinean
idukazue.
6. Eta ni, orhoitzen naizenean, lazten naiz, eta ikharak jotzen du ene
haragia.
7. Zertako beraz gaixtaginak dira bizi, goratuak eta ontasunez gaindituak?
8. Hekien ondoregoak badirau hekien aitzinean, beren hurbilekoen
eta ilobasoen multzoaz inguratuak dira.
9. Hekien etxeak beldurtzekorik gabe eta bakean dira, eta Jainkoaren
azotea ez da hekien gainean.
10. Hekien behiak ernaltzen dira eta ez dute hilori egiten, erditzen
dira eta ez dute umea galtzen.
11. Hekien haurrak arthaldeak bezala ilkhitzen dira eta jauzika hari
dira beren jostetetan.
12. Eskuetan dituzte atabala eta gitarra, eta organo-otsez bozten dira.
13. Ontasunen erdian daramatzate beren egunak, eta aphur batez
jausten dira hobira.
14. Jainkoari erran diote: Urrunt hadi gu ganik, ez diagu hire bideez
jakitaterik nahi.
15. Nor da Ahalorotakoa, guk hura zerbitzatzeko, eta zer atheratuko
dugu hura othoizturik ere?
16. Halarik-ere urrun ni ganik gaixtaginen asmua, ezen hekien ontasunak
ez dira hekien eskuko.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
17. Zenbatetan ez da iraungitzen gaixtaginen argia, uholdea etzaiote
gainera heldu, eta Jainkoak ez diozkate igortzen bere hasarrearen oinhazeak?
18. Izanen dira lastoa haizearen aitzinean bezala, eta xirimolak
barraiatzen duen hautsa iduri.
19. Jainkoak semeei begiratuko diote aitaren oinhazea, eta aitak ezagutuko
du gaztigatua izan den orduan.
20. Bere begiz ikhusiko du bere burua xahutua izaten, eta
Ahalorotakoaren hasarreko uretik edanen du.
21. Zer axola luke ezen bere etxeaz bere ondotik, bardin erdiz-erdi
gutituak ez balitu bere hilabetheak.
22. Nihor othe da zerbaiten irakhasteko Jainkoari, handi-mandi
guzien juiatzaileari?
23. Halakoa hiltzen da azkeneraino gozaturik indarra, osagarria,
ontasunak, zoriona;
24. Haren barnea urinak gori daduka, eta muinak hezatzen diozka
hezurrak.
25. Halakoa berria, bere arimako uherduran hiltzen da, eta ontasunak
gabe.
26. Eta bizkitartean elkharrekin herrautsean lo eginen dute, eta
harrek bardin estaliko dituzte.
27. Garbiki ezagutzen ditut zuen gogoeta eta ene gainerateko iduripen
gaixtoak.
28. Ezen diozue: Zer egin da buru-zagi horren etxea? Zer egin dira
gaixtaginen olhak?
29. Galdegiozue bideant edozeini, eta ikhusiko duzue horietaz orotaz
jakintsun dela;
30. Gaixtagina, galdu behar den eguneko begiratua dela, eta Jaunaren
hasarreko eguneraino osorik dela eramana.
31. Ezen haren aitzinean nork jazarriko dio bere bide gaixtoaz? nork
bihurtuko diozka egin dituen gaizkiak?
32. Hobira eramanen dute, eta iduriko du harek duela hilen baldarnako
manamendua.
33. Eder izan zaio Kozitoko ur-hegiari; nihonereko gizonketa eramanen
du bere ondotik, eta ezin erran bezenbat izanen du aitzinean.
34. Zertan hari zarete beraz alferretan niri gozagarri eman beharrez,
ageri denean zuen erranak zeiher egiten dioela egiari.
144 145