inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

3. Hala nik ere khondatu ditut hilabethe hutsak eta gau nekhatuak.
4. Loak hartuko banau, erranen dut: Noiz jaikiko naiz? eta berriz
egonen natzaio arratsari begira, eta oinhazez betheko naiz ilhundu arteo.
5. Ene haragia ustelduraz eta herrauts zikhinez estalia da; ene larrua
idortua eta kizkurtua da.
6. Ene egunak lasterrago iragan dira ehaileak haria ebakitzen duen
baino, eta iraungi dira, deus peskizarik utzi gabe.
7. Orhoit zaite, Jauna, ene bizia ufako bat dela, eta ene begia ez dela
itzuliko ordu onen ikhustera.
8. Laster gizonaren begiak ez nau ikhusiren; ezen ene gainean dira
zure hasarreko begiak, eta ezin iraunen dut.
9. Nola ezeztatzen baita lanhoa eta iragaiten, hala ifernuetara jausten
dena ez da gehiago igaiten.
10. Ez da gehiago bere etxerat itzuliren, eta ez du gehiago bere lekhuak
ezaguturen.
11. Hargatik ez dut ene mihia geldirik utziko; mintzaturen naiz ene
bihotzeko atsekabean, solas eginen dut ene arimako uherduran.
12. Itsaso bat othe naiz edo bale bat, zuk ni presondegi batez inguratzeko?
13. Erraten badut: Oheak gozatuko ditu ene minak, arinduko naiz
ene buruarekin ene etzauntzan solastatuz:
14. Ametsez izituren nauzu eta ikhuspen izigarriz lazturen.
15. Hargatik ene arimak nahiago du urkhabea, ene hezurrek heriotzea.
16. Etsia dut, ez naiz gehiago hanbat biziko. Barkha niri, Jauna; ezen
deusik ez dira ene egunak.
17. Zer da gizona, zuk handiets dezazuntzat? edo zergatik ixur zinezake
zure bihotza haren gainera?
18. Argitzetik heldu zaizkio ikhustera, eta han berean ezartzen duzu
frogetan.
19. Noiz arteo ez darotazu barkhatuko, ez nauzu utsiko, izan dezadan
ahogozoaren iresteko astia?
20. Egin dut bekhatu; zer eginen dut zure jabaltzeko, oi gizonen begiralea?
Zertako hartu nauzu etsaitzat, eta zertako naiz ene buruaren behargarri?
21. Zergatik ez duzu ezeztatzen ene bekhatua eta xahutzen ene tzarkeria?
Huna non orai herrautsean lokhartzera nohan; eta bihar goizean
bilhatzen banauzu, orduko ez naiz gehiago izanen.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
VIII. KAP.
1. Orduan Baldad Suharrak ihardestean erran zuen:
2. Noiz arteo mintzaturen zare horrela, eta zure ahoko solasak izanen
dira haize muthiria iduri?
3. Jainkoak zuzenbideari hobenik egiten othe dio? Ahalorotakoak
zuzen dena iraultzen othe du?
4. Baldin zure semeek egin badute ere haren kontra bekhatu, eta
beren tzarkeriaren azpian utzi baditu;
5. Guzia gatik zu goizetik jaikitzen bazare Jainkoa gana, eta othoizten
baduzu Ahalorotakoa;
6. Baldin garbitasunean eta zuzentasunean ibiltzen bazare, berehala
zutaratuko da eta bakea bihurtuko dio zure etxeari, han bizi delakotz
zuzentasuna.
7. Hanbat eginen du, non zure lehenbiziko ontasunak ttipiak izan
balira ere, azkenak gaindizka ethorriko baitira.
8. Bilha zaite iragan gizamendeetan, artharekin ikhar zazu gure arbasoen
orhoitzapena;
9. (Ezik atzokoak gure munduan eta deus ez dakigunak, zeren gure
egunak lurrean baitira itzal bat iduri:)
10. Eta arbasoek argituko zaituzte; mintzatuko zaizkitzu, eta beren
bihotzetik atheratuko dituzte solasak.
11. Ihia bizi othe daiteke hezetasunik gabe? ezpata-belharra urik ez
den tokian?
12. Lorean delarik oraino, eta eskuz bildu aitzinean, ihartzen da belhar
guziak baino lehen.
13. Horiek dira Jainkoa ahanzten dutenen bideak; horrela galduko da
itxuraz baizik ona ez denaren pheskiza.
14. Ez da lakhetuko bere zorokerian; haren sinhesteak iduriko du
armiarma-sarea.
15. Bermatuko da bere etxearen gainean, eta etxea ez da gogor egonen;
ostikoak ezarriko diozka, eta ez da xutik egonen.
16. Iduri du, iguzkia agertu baino lehen heze den belharra eta hura
ilkhitzean gandoa atheratzen duena;
17. Harri-metan usutzen zaizko erroak, eta harrien artean dago.
18. Atheratzen badute bere lekhutik, lekhuak ukhatuko du, eta erranen
dio: Ez haut ezagutzen.
19. Hori da ezen haren aphur bateko bozkarioa; bertze belhar batzu
haren orde sortzen dira lurretik.
126 127