inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

1036
BIBLE SAINDUA (II)
7. Makabearrak aldiz, pheskiza oso batekin uste zuen bethi Jainkoa
ganikako laguntzak etzioela eskas eginen.
8. Eta berotzen zituen bere gizonak jendaien ethortzeak etzetzan
lotsa, bainan gogoan iduk zetzazten zerutik izatu laguntzak, eta orduan
ere igurik zezaten Ahalorotakoak emanen ziotela garhaizia.
9. Mintzatu zitzaioten legeaz eta profetez; eta orhoitaraziz halaber
beren aitzineko guduez, suharrago egin zituen.
10. Eta horrela hekien gogoak altxatu ondoan, hanbatean aitzinera
ematen ziozkaten jendaien maltzurkeria eta zinhausteak;
11. Eta harmatu zituen guziak, ez erredolak eta lantzak emanez, bainan
solas hazkarrak eta berogarriak, erran ziotenean sinhesteko zen
amets bat, guziak boztu zituena.
12. Bada, hunelakoa zen ikhuspena: Onias aphez-handi izan zena,
gizon on eta prestua, begiz herabea, azturaz lainoa, hizdun ederra eta haurretik
berthute guzietan ohitua, ikhusi zuen besoak hedaturik zagoela,
Juduen populu guziarentzat othoitzean.
13. Gero agertu zitzaioen bertze gizon bat ere, adin eta ospez ederrestekoa,
eta dirdira handi batez inguratua.
14. Eta Oniasek erakhustean erran zuen: Hau da anaien eta Israelgo
populuaren adiskidea, hau da othoitz hainitz egiten duena populuarentzat
eta hiri saindu guziarentzat, Jeremias, Jainkoaren profeta.
15. Jeremiasek berriz, hedatu zuen eskua eta urrezko ezpata bat eman
zioen Judasi, erranez:
16. Har zazu ezpata saindua, Jainkoa ganikako emaitza, zeinarekin
eragotziren baititutzu Israelgo ene populuaren etsaiak.
17. Horreletan borthizki berotuak izanik Judasen solas onez, zeinetaz
Judasek altxa ahal baitzitakeen bihotzetan oldarra, eta hazkar gazteriaren
gogoa, hartu zuten xedea behar zirela gudukatu eta gogorki borrokatu,
fetzotasuna izan zadien egitekoen juge, zeren hiri saindua eta tenploa
galmentetan baitziren.
18. Ezen emazte eta haurrentzat, anaia eta ahaideentzat grina xumeagoa
zen; bainan lehenbiziko beldurra eta handiena zen tenploaren saindutasunarentzat.
19. Hirian zirenek berriz, etzuten grina gutiago gudukatzera zihoazenentzat.
20. Eta nola guziak juiamenduaren iguri baitzauden, etsaia aitzinean
baitzen, armada lerrotan ezarria, elefantak eta zaldizkoak behar ziren
tokian jarriak;
Jean Pierre Duvoisin
21. Makabearrak, begiratzen ziotelarik heldu zen osteari, eta asko
moldetako harmen itxurari, eta basabere gogorrei, eskuak zerurat hedatuz
dei egin zioen sendagailak egiten dituen Jaunari, zeinak ez harmen
indarraren arabera, bainan berak atsegin duen bezala ematen baitu merezi
dutenei garhaizia.
22. Beraz hunela dei eginez, erran zuen: Zu zare, Jauna, zure aingerua
igorri duzuna, Ezekias Judako erregeren egunetan, eta Senakeriben
armadatik bederatzitan hogoi eta bortz mila hil ditutzuna.
23. Eta orai, oi zeruetako nausia, igorrazu gure aitzinean zure aingeru
ona, zure beso hazkarraren beldurra eta laztura hedatuko dituena,
24. Laz ditezen zure populuaren kontra burhoak ahoan heldu direnak.
Hori izan zen Judasen othoitza.
25. Aldiz Nikanor eta harekilakoak heldu ziren turutak eta kantuak
errepikatuz.
26. Judasek berriz, eta haren lagunek, Jainkoari othoizka dei eginik,
abiatu zuten gudua.
27. Eskuez gudukatuz bainan Jauna bihotzez othoiztuz, Jainkoaren
begiak harrigarriki goihereturik, etzioten hogoi eta hamabortz mila baino
gutiagori joarazi lurra.
28. Gelditu zirenean, eta bozkariotan bihurtzen zirelarik, ezagutu
zuten Nikanor bere harmekin eroria.
29. Orduan oihu bat eta tarrapata bat altxatu ziren, eta beren herriko
mintzaian benedikatzen zuten ahalorotako Jauna.
30. Judasek, noiz-nahi gorphutzez eta arimaz herriarentzat biziaren
ematera zagoenak, manatu zuen Jerusalemera eraman zetzazten
Nikanorren burua eta eskua sorbaldarekin ebakirik.
31. Hiria ardietsi zuenean, aldarera bilarazi zituen bere leinukoak eta
aphezak; gazteluan zirenak ere deithu zituen.
32. Eta erakhutsirik Nikanorren burua eta esku hobenduna, zeina
hedatuz ahalorotako Jainkoaren etxe sainduaren kontra, bere buruaz hanbateko
espantuak erabili baitzituen;
33. Judasek manatu zuen Nikanor gaixtaginaren mihia ere ebakirik,
poxika ematea hegastinei; erho haren eskua berriz, tenplotik ezar zezaten
dilindan.
34. Orok benedikatu zuten beraz Jaun zerukoa, erraten zutelarik:
Benedika bekio bere lekhua khutsurik gabe zaindu duenari
35. Nikanorren burua berriz, gaztelu gainean ezarri zuen dilindan,
ezagun eta ageri izan zadien Jainkoa ganikako laguntzaren erakhuskaria.
1037