inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

1026
BIBLE SAINDUA (II)
21. Izan ongi. Zazpitan hogoi eta zortzigarren urthean, dioskoroko
hilabethearen hogoi eta laurean.
22. Aldiz, hau zadukan erregeren gutunak: Antioko erregeak anaia
Lisiasi, agur.
23. Gure aita jainkoen artera eramana izan denaz geroztik, guk nahiz
gure erresuman direnak asaldurik gabe bizi ditezen eta beren egitekoei
artha ekhar diozoten;
24. Entzun dugu Juduek ez dutela onhetsi ene aitak manatu zuena,
iragan zitezen Greziarren legera; bainan beren ohitzak nahi dituztela
iduki, eta aria hortaz galdatzen dutela utz diotzoguten beren legeak.
25. Guk beraz populu hori ere bakean izan dadien nahi baitugu, erabaki
bat hartuz juiatu dugu tenploa bihurtua izanen zaiotela, beren arbasoen
ohitzaren arabera bizi ditezen.
26. Ongi eginen duzu beraz norbait igortzen badiozute eta eskua
ematen; arren-eta gure nahia jakinez, onik izan dezaten gogoa, eta beren
beharrei hotseman diozoten.
27. Juduentzat berriz, hunelakoa zen erregeren gutuna: Antioko erregeak
Juduen biltzarrari eta bertze Juduei, agur.
28. Osagarritan balin bazarete, guk nahi bezala zarete; guk ere badugu
osagarri.
29. Menelao ethorri zaiku erratera, zuen gizon gurekin direnetara
nahi duzuela jautsi.
30. Segurtasuneko eskua ematen daroegu beraz horra-hunaka ibiliko
direnei ksantikoko hilabethearen hogoi eta hamargarren eguneraino,
31. Juduak aitzinean bezala beren haragiez eta legeez zerbitza ditezen,
eta nihork ez diozoten niholaz-ere jasanaraz ustegabeko hutsen ariaz.
32. Berriz, Menelao ere igorri dugu zuekin ihardukitzera.
33. Izan ongi. Zazpitan hogoi eta zortzigarren urthean, ksantikoko
hilabethearen hamabortzean.
34. Aldiz Erromarrek ere gutun bat igorri zuten hau zakharrena:
Kinto Memio eta Tito Manilio, Erromarren bidalkinek Juduen populuari,
agur.
35. Onhesten darozkitzuegu Lifasek, erregeren ahaideak, onhetsi
darozkitzuenak.
36. Bainan erregeren eskura eman behar zituela uste izatu dituenez,
berehala norbait igorrazue, zuen artean lehen-bai-lehen solas eginik, zuei
ongi dihoakizuen erabakia har dezagun, ezen Antiokiara bagoazi.
37. Hargatik laster iskriba darokuzue berriz, guk ere jakin dezagun
zer nahikundetan zareten.
Jean Pierre Duvoisin
38. Izan ongi. Zazpitan hogoi eta zortzigarren urthean, ksantikoko
hilabethearen hamabortzean.
XII. KAP.
1. Antolamendu horiek eginik, Lisias goan zen erregeren gana;
Juduak berriz, lothu ziren lurreko lanei.
2. Bainan gelditu zirenek, Timotheok eta Apoloniok, Jeneoren
semeak, Hieronimok eta Demophonek ere, eta bertzalde Nikanorrek,
Ziproko buruzagiak, etzioten uzten, ez bake, ez deskantsurik.
3. Jopetarrek berriz, hunelako traidorekeria egin izan zuten: othoiztu
zituzten hekiekin batean egoten ziren Juduak, beren haur eta emazteekin
igan zitezen xuxenduak zituzten pinazetara, hekien artean etsaigorik
etzen bezala,
4. Hirian guzientzat atheratua zen erabakiaren arabera, eta berek
onhartzen baitzuten, eta Juduek ez baitzuten bakearen gainean nabarmentzeko
ariarik. Bainan zabalera heldu izan zirenean, Jopetarrek itho
zituzten, ez berrehun baino gutiago.
5. Judasek jakin bezain laster bere jendakitikako gizonen gainean
egina izan zen gaixtakeria, manatu zituen berekilakoak; eta Jainkoari, juie
zuzenari dei eginik,
6. Ethorri zen anaien hiltzaileen kontra; portuari su eman zioen
gabaz, erre zituen pinazak, eta suari itzuri gizonak ezpatatik iragan zituen.
7. Eta horiek egin ondoan, goan zen, Jopetar guzien xahutzera
bihurtzekotan.
8. Bainan nola jakin baitzuen Jamniakoek ere orobat egin nahi ziotela
hekiekin zauden Juduei,
9. Jamniarren gainera halaber gabaz erori zen, eta portua untziekin
erre zioten, haletan non suaren argia ageri baitzen Jerusalemen, hamabitan
hogoi estadiotan.
10. Handik bederatzi estadioz urrundu zenean, eta Timotheoren
kontra zihoalarik, Arabiarrak guduka lothu zitzaizkon bortz mila oinezko
eta bortz ehun zaldizko.
11. Eta guduko beroenean, noiz-etare Jainkoaren laguntzaz garailiar
baitzen Judas, gelditzen ziren Arabiarrek, bentzutuak izanez, galdatu zioten
eskua, aginduz emanen ziozkatela alhapideak, eta orotan lagunduko
zutela.
12. Judasez aldiz, asko gauzetako baliaturen zitzaizkoelako ustean,
agindu zioten bakea; eta Arabiarrak eskuak emanik, itzuli ziren beren
olhetara.
1027