inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

1010
BIBLE SAINDUA (II)
bezala, bere sorlekhuaren eta herritarren etsaia bezala, eta Egiptora iraizia
izan zen.
9. Eta hanbat jende beren sorlekhutik iraizi zituen gizona, bera lekhu
arrotzean akhabatu zen, Lazedemonara goanik, han ihes-lekhu bat atzemanen
zuelakoan Juduekilako batasunaren ariaz;
10. Eta nola ehortzi gabe utzi baitzituen asko, bera ere deithorerik
gabe eta ehortzi gabe utzi zuten, ez baitzuen ez bere herrian ez arrotz lekhuan
hobi bat aurkhitu.
11. Horiek arren hola gerthatu ondoan, errege beldurtu zen Juduak
urrunduko zitzaizkola berekilako batasunetik; eta horren gatik, burua
sutan, ethorri zen Egiptotik, eta harmez hartu zuen hiria.
12. Berriz, soldadoei manatu zioten hil zetzazten urrikari gabe atzemanak
oro, eta hiltzera sar zitezen etxeetara.
13. Sarraskitu zituzten beraz eta heriotzez jo zahar-gazteak, emaztekiak
eta haurrak, neskatxak eta bulharreko urneak ere.
14. Arren hirur egunik barnean izan ziren laur hogoi mila hilak,
berrogoi mila gathibu hartuak, eta berriz, ez gutiago salduak:
15. Bainan horiek etziren aski: Antioko ausartatu zen oraino tenploan,
lur guziko tokirik sainduenean, sartzera, bidari zuelarik Menelao,
legeak eta sortherria traditu zituena;
16. Eta bere esku hobentsuez hartuz untzi sakratuak, bertze erregeek
eta hiriek lekhu haren berregingarri eta ospagarri emanak, izigarri zen
bezala erabiltzen eta khutsatzen zituen.
17. Holetan Antioko, burutik jauzia, etzen begiratzen Jainkoa aphur
batentzat zela samur Jerusalemdarren bekhatuen gatik, eta aria hortaz
lekhu sainduaren inguruan gerthatu zela laidoa.
18. Ezen bertzela, asko bekhatutan izan ez balire pulunpatuak,
Antioko ere, hala-nola Heliodoro, Seleuko erregeak dirutegiaren larrutzera
igorri zuena, Antioko ere agertu bezain laster izanen zen zafratua eta
bere urhats ozarretik eragotzia.
19. Bainan Jainkoak ez du populua lekhuaren gatik hautatu, bai
ordean lekhua populuaren gatik.
20. Aria hortaz lekhua ere populuaren asturugaitzetan phartedun
egina izan da; bainan gero zorionetan ere hala izanen da; eta Jainko ahalorotakoaren
hasarre-orduan bazterrerat utzia izan den tokia, berriz ospe
handitara altxatua izanen da Jaun handiaren baketzeko egunean.
21. Beraz tenplotik hemezortzi ehun talendu eramanik, Antioko zalhurik
itzuli zen Antiokiara, bere hanpuruskerian iduritzen baizitzaioen
Jean Pierre Duvoisin
leihorrean untziz eta itsasoan oinez ibiliko zela, hanbat baitzen harro
haren gogoa.
22. Berriz, jendea hesturan idukitzeko utzi zituen kargudunak:
Jerusalemen Filipe, ethorkiz Friyiarra, karguaren emailea baino odolkoiagoa
berenez;
23. Garizimen berriz, Androniko, eta Menelao, zeina bertzeak baino
gogorrago baitzen bere herritarren alderat.
24. Eta nola Antioko Juduei aiher baitzen, igorri zuen Apolonio,
aitzindari gaitzesgarria, hogoi eta bi mila gizonekin, manatuz, emaztekiak
eta gazteak saldurik, hil zetzan adin oneko gizonak oro.
25. Hau Jerusalemera ethorri zenean, bake alegia batean deskantsuz
egon zen larunbateko egun sainduraino; eta noiz-ere Juduak lanetik geldituak
baitziren, bere gizonei manatu zioten har zetzazten harmak.
26. Hil zituen ikhustera ethorriak ziren guziak, eta gizon harmatuekin
kurrituz hiria, oste gaitza xahutu zuen.
27. Bada, Judas Makabearra, bera hamargarren toki mortu batera bildua
zen, eta han basabereen erdian bere lagunekin mendietan zaraman
bizia; eta belharra janez egoten ziren, bertzeen khutsapenean ez sartzea
gatik.
VI. KAP.
1. Bainan handik laster erregek bidali zuen Antiokiar zahar bat,
bortxa zetzan Juduak herriko legeetarik eta Jainkoa ganik aldatzera;
2. Eta Jerusalemen tenploaren profanatzera, Jupiter Olinparraren
izena emanez, eta Garizimen zen tenploa Jupiter arrotzalearen izenetik
deithuz, arrotzak zirelakoz toki hartako egoiliarrak.
3. Horreletan erori zen guzien gainera ondikozko uharrik gaitzena.
4. Ezen arrotzek tenploa bethetzen zuten lizunkeriaz, eta beren
aseez, eta lilitxoekin khutsatzen ziren gizonez; eta emaztekiek zilhegi etziren
gauzak sartzen zituzten lekhu sakratuetara:
5. Aldarea ere bethea zen haizu etziren haragiz, legeek debekatzen
zituztenetarik.
6. Larunbatak berriz, eta tokiko bestaburuak ere etziren idukiak, eta
bakharrik Judua zela ere nihork etzuen aithorra eginen.
7. Premia latzak erregeren sort-egunean sakrifizioetara zaramatzan;
eta Bakoren bestak zelebratzen zirenean, bortxatzen zituzten karriken
inguratzera huntz-ostoz khoroaturik Bakoren ohoretan.
1011