inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

tut Jerusalemen erditik, eta Israelgo populu guzia izanen duzu, artzainik
ez duten ardi batzu iduri, eta zakhur bat ere ez da izanen zure kontra saingaturen
duenik;
16. Ezen horiek oro niri erranak izan zaizkit Jainkoaren probidentziaz.
17. Eta nola horien kontra samurtua baita Jainkoa, hitz haukien zuri
ekhartzera igorria naiz.
18. Bada solas horiek oro izan ziren Holofernesen eta haren zerbitzarien
gogarako; espantatuak zauden haren zuhurtziaz, eta batak bertzeari
erraten zuten:
19. Lurraren gainean ez da hunelako emaztekirik, ez begiko, ez edertasunez,
ez solasaren umotasunez.
20. Eta Holofernesek erran zaroen: Ongi egin du Jainkoak, populuaren
aitzinean igorri zaituenak hura gure eskuetara dezazun;
21. Eta nola ona baita zure agintza, hori egiten badarot zure Jainkoak,
ene Jainko ere izanen da; eta zu handi izanen zare Nabukodonosorren
etxean, eta zure izena aiphamenetan izanen da lurraren buru batetik bertzera.
XII. KAP.
1. Orduan manatu zuen sarraraz zezaten haren khutxak zauden lekhura,
eta han egon zedin, eta mezutu zuen zer eman behar zitzaioen bere
mahainetik.
2. Judithek ihardetsi zaroen eta erran: Ezin janen dut orai zuk niri
emateaz manatu ditutzun horietarik, Jaunaren hasarrea ene gainera ethor
dadien beldurrez; bainan janen dut enetzat ekharri ditudan gauzetarik.
3. Holofernesek erran zaroen: Ekharri ditutzun horiek eskas egiten
badarotzute, zer eginen dugu zuretzat?
4. Judithek ihardetsi zuen: Bizi bedi zure arima, ene jauna, zeren zure
neskatoak ez baititu guziak akhituko, Jainkoak ene eskuz, egin dezan
baino lehen burutan hartu dudana. Eta Holofernesen zerbitzariek eraman
zuten harek manatu olhara.
5. Sartzerakoan Judithek galdatu zuen, haizu utz zezoten gabaz kanporat
ilkhitzea argitu aitzinean othoitzera eta Jaunari dei egitera goateko.
6. Eta Holofernesek manatu zaroten bere gelazainei, utz zezaten bere
oldera atheratzera eta sartzera hirur egunez bere Jainkoaren adoratzeko.
7. Eta gabaz ilkhitzen zen Bethuliako haranera, eta ithurri bateko
uretan garbitzen zen.
8. Eta igaitean, othoizten zuen Israelgo Jainko Jauna, aphain zezon
bidea bere populuaren libratzeko.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
9. Eta sarthurik, garbi egoten zen olharen barnean, bere janharia
ilhuntzean har zezan arteo.
10. Eta gerthatu zen laugarren egunean Holofernesek barazkari bat
eman zaroetela bere zerbitzariei, eta erran zaroen Bagao bere ebakiari:
Zoaz eta bil zazu emazteki hebrear hori enekin gogotik egotera.
11. Alabainan Asiriarren artean laidagarri da emazteki batek gizon
batez irri egin lezan, haren ganik garbirik atheratuz.
12. Orduan Bagao goan zen Judithen gana, eta erran zaroen:
Neskatxa maitea, ez lotsa izan ene nausia baithara sartzeko, ohoratua izan
zadientzat haren aitzinean, harekin jan dezazun eta arnoa bozkariotan
edan dezazun.
13. Judithek ihardetsi zaroen: Zer naiz ni ene jaunari enferratzeko?
14. Eginen dut nik haren begien aitzinean on eta ongi izanen den
guzia. Berriz, zer ere haren gogarako izanen baita, hura ene biziko egun
guzietan enetzat hoberenik izanen da.
15. Eta Judith xutitu zen eta aphaindu zen bere soinekoez; sarthu zen
Holofernesen gana eta jarri zen haren aitzinean.
16. Aldiz, Holofernesen bihotza joa izan zen, ezen Judithen ganako
suak erretzen hari zuen.
17. Eta Holofernesek erran zaroen: Edan zazu orai, eta jar zaite bozkariotan
jateko, ezen grazia aurkhitu duzu ene aitzinean.
18. Judithek ihardetsi zuen: Edanen dut, jauna, zeren egun ene arima
goretsiagoa baita ene biziko bertze egun guzietan baino.
19. Eta hartu zituen bere neskatoak xuxendu ziozkan jatekoak, eta
jan eta edan zuen Holofernesen aitzinean.
20. Eta Holofernes haren ariaz bozkarioz arindu zen, eta hanbat
arno edan zuen, nola bere bizi guzian edan ez baitzuen.
XIII. KAP.
1. Ilhuna ethorri zeneko, Holofernesen zerbitzariak higitu ziren
beren lekhuetara; Bagaok hertsi zuen gelako athea, eta goan zen.
2. Bada, arnoak arthikiak ziren oro;
3. Eta Judith bakharrik zen gelan.
4. Holofernes berriz, hordi arraila ohean lo zagoen.
5. Judithek bere neskatxari erran zaroen: Kanpoan gela aitzinean
xutik egon zadien, eta begiak erne iduk zetzan.
6. Eta Judith bera ohearen aitzinean gelditu zen, nigarrekin othoitz
egiten zuelarik, ezpainak ixil-ixila higituz,
88 89