inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

786
BIBLE SAINDUA (II)
18. Alabainan prestua bere prestutasunetik gibelatu ditakeenean, eta
egin ditukeenean gaixtakeriak, hekietan hilen da.
19. Eta gaixtagina bere gaixtotasunetik gibelatu ditakeenean, eta
zuzentasunezko eta prestutasunezko eginkariak egin ditukeenean, hekiez
da biziko.
20. Eta diozue: Jaunaren bidea ez da zuzena. Israelgo etxea, zuetarik
batbedera bere bideen arabera dut juiaturen.
21. Eta gure desherripeneko hamabigarren urthean, hamargarren
hilabetheko bortzgarren egunean, gerthatu zen Jerusalemdik itzuri zen
gizon bat ethorri zitzaitala, zioelarik: Xahutua da hiria.
22. Bada, Jaunaren eskua arratsean jarri zen ene gainean, itzurlea
ethor zadien baino lehen; eta hau goizean ethorri zeneko, ideki zarotan
ahoa; eta ene ahoa idekia izan eta ez nintzen ixilik egotu gehiago.
23. Eta Jaunaren hitza ilkhi zitzaitan, zerralarik:
24. Gizasemea, etxe urratu hekietan egoten direnak Israelgo lurrean
mintzo dire, erranez: Bakharra zen Abraham, eta primantzaz gozatu du
lur hau: gu berriz, hainitz gare; gozatzera guri emana da lurra.
25. Hargatik erranen daroezu: Hau dio Jainko Jaunak: Haragiak odolarekin
jaten ditutzuenek eta begiak zuen zikhinkerietara altxatzen, eta
odola ixurtzen, primantzaz gozaturen othe duzue lurra?
26. Ezpatak eskuetan zinaudezten, izigarrikeriak egin ditutzue, eta
zeinek bere lagunaren emaztea lohitu; eta lurra gozaturen duzue primantzaz?
27. Hau erranen daroezu: Hunela dio Jainko Jaunak: Ala ni! etxe
urratuetan daudezenak ezpataren azpira direla eroriko; eta basabereei
irestera emana izanen dela bazterretan dena; hazkargailuetan eta har-ziloetan
direnak berriz, izurritetik hilen dire.
28. Eta lurra ezarriren dut eremu eta mortu; eta hango indar hanpurutsua
iraungiren da; eta inkoniaturen dire Israelgo mendiak, nihor ez
delakoz gehiago hekietan gaindi iragaiten.
29. Eta jakinen dute ni naizela Jauna, lurra ezarri dukedanean desmasian
eta mortutan, erabili dituzten izigarrikeria guzien gatik.
30. Eta zu, gizasemea, zure populuko ume, zutaz harrasi-ondoetan
eta etxeetako atheetan mintzo direnek batak bertzeari eta lagunak lagunari
erraten dute: Zatozte, eta dugun adi zerika den Jauna ganik ilkhitzen
den solasa.
31. Eta heldu zaizkitzu, oste bat sartzen denean bezala; eta zure aitzinean
jartzen dire ene populua balire bezala; eta aditzen dituzte zure sola-
Jean Pierre Duvoisin
sak, eta ez dute hekien arabera egiten, zeren hekien ahoak kopletara itzultzen
baititu, eta hekien bihotza bere jaramantasunari jarraikitzen baita.
32. Eta zu hekientzat zare hala-nola musikako kantu, aire ezti eta
gozoan kantatzen dena: aditzen dituzte zure solasak, eta ez obratzen.
33. Eta profetisatua dena gerthatuko denean (ezen huna non gerthatzera
dohan), orduan ezagutuko dute, hekien artean profeta bat bazela.
XXXIV. KAP.
1. Eta Jaunaten hitza ilkhi zitzaitan, zerralarik:
2. Gizasemea, Israelgo artzainez profetisa zazu; profetisa zazu, eta
erranen daroezu: Hau dio Jainko Jaunak: Zorigaitz Israelgo artzainei,
beren buruak alhatzen dituztenei! Artzainek ez othe dituzte arthaldeak
alhatzen?
3. Esnea jaten zinduten eta ileaz estaltzen zineten, eta gizen zena hiltzen
zinduten; etzinduten ordean ene arthaldea alhatzen.
4. Herbal zena, ez duzue hazkarrarazi; eta eri zena, ez duzue sendarazi;
hauskura zuena, ez duzue lothu; eroria, ez altxatu; galdua, ez bilhatu;
bainan garrazki eta larderiarekin manatzen zinaroeten.
5. Eta barraiatuak izan dire ene ardiak, artzainik etzelakoz; eta larretako
basabere guzien puska bilhakatu dire, eta barraiatuak dire.
6. Ene arthaldeak basatu dire mendi guziak gaindi eta munho gora
guzietan; eta lurraren hedadura guzian barraiatuak ziren ene arthaldeak,
eta nihor etzen bilhatzen; etzen, diot, nihor bilhatzen.
7. Hargatik, artzainak, adi zazue Jaunaren hitza:
8. Ala ni! dio Jainko Jaunak; ene arthaldeak harrapakara utziak izan
direlakoz, eta ene ardiak larreko basabereen puska, zeren ez baitzen
artzainik; eta ene artzainek ezen ez dutelakoz bilhatu ene arthaldea; bainan
beren buruak dituztelakoz alhatu, eta ez ene arthaldeak;
9. Aria horietaz, artzainak, adi zazue Jaunaren hitza:
10. Hau dio Jainko Jaunak: Huna non neroni heldu naizen artzainen
gainera; bilhaturen dut ene arthaldea hekien eskuetarik, eta khenduko
diotet kargua, arthaldea ez dezaten alha gehiago, eta ez detzazten alha
beren buruak; eta atherako diotet ene arthaldea hortzetarik, eta ez da
gehiago hekien hazkurri izanen;
11. Ezen hau dio Jainko Jaunak: Huna non bilhaturen ditudan neronek
ene ardiak, eta goanen natzaiote ikhustera.
12. Nola artzain batek ikhartzen baitu bere arthaldea, bere ardi
barraiatuen erdian izaten den egunean; hala ikharturen ditut ene ardiak,
787