inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

754
BIBLE SAINDUA (II)
18. Ezen errege berriak arbuiatu du zina patuaren hausteko, eta
etsaiari eman dio eskua; eta horiek oro egin ondoan, ez da itzuriko.
19. Aria hortaz, dio Jainko Jaunak: Ala ni! haren buruaren gainean
ezarriren ditudala arbuiatu duen zina eta hautsi duen patua.
20. Eta hedaturen diot ene artea eta atzemanen dut ene sarean; eramanen
dut Babilonara, eta han juiaturen dut patu hauspenaz, zeintaz bainau
arbuiatu.
21. Eta haren alderat iragan direnak oro haren armada guziarekin
ezpataren azpira dire eroriko; ondarrak berriz, haize guzietara dire
barraiatuko, eta jakinen duzue, ni Jauna naizela mintzatu.
22. Hau dio Jainko Jaunak: Eta zedro handienaren bihotzetik hartuko
eta landatuko dut; haren adaburuaren kapetatik bereziko dut gando
guri bat, eta landatuko dut mendi gora eta alde orotarik ageri den baten
gainean.
23. Israelgo mendirik gorenean landatuko dut hura, eta muskilduko
da, eta emanen du fruitua, eta zedro handi bat da ilkhiko; eta haren azpian
egonen dire hegastin guziak, eta haren hostaiaren itzalean ohantzeak eginen
dituzte xori guziek.
24. Eta aurkhintzako zuhamu guziek jakinen dute, nik Jaunak aphaldu
dudala zuhaitz gora, eta goratu zuhaitz aphala; iharrarazi dudala
zuhaitz hostoduna, eta hostarazi zuhaitz iharra. Ni Jauna naiz mintzatu,
eta nik dut egin.
XVIII. KAP.
1. Eta ilkhi zitzaitan Jaunaren hitza, zerralarik:
2. Nolaz zuen artean parabola erran-zahar huntara bihurtuz, erraten
duzue Israelgo lurrean: Aitek jan dute mahats minkhorra, eta semeei hoskindu
zaizkote hortzak?
3. Ala ni! dio Jainko Jaunak, parabola hori erran-zaharretan izaten
baduzue gehiago Israelen.
4. Huna, arima guziak eneak dire; aitaren arima bezala, semearen
arima ere enea da: bekhatura eroriko den arima, hura bera da hilen.
5. Eta gizon bat izaten bada zuzena; zuzenean eta zuzentasunean
ibiltzen bada;
6. Mendietan jaten ez badu, eta begiak altxatzen ez baditu Israelgo
jainkomoldeetara; bortxatzen ez badu bere lagunaren emaztea, eta astagaizdunari
hurbiltzen ez bazaio;
Jean Pierre Duvoisin
7. Nahigaberik gizonari ematen ez badio; zorduruari bahia badio
bihurtzen; bortxaren bidez deusik eramaten ez badu; bere ogitik gose
denari badio ematen, eta buluza estaltzen badu;
8. Ez badu lukurutan maileguz ematen, eta emana baino gehiago ez
badu gibelerat hartzen; gaixtakeriatik aldaratzen badu bere eskua, eta bi
gizonen artean erabaki zuzena badu ematen;
9. Ene manamenduetan ibiltzen bada, eta ene legea begiratzen badu,
zintasunari bere bidearen emateko; haina prestua da, zinezko biziaz da
biziko, dio Jainko Jaunak.
10. Seme bat izaten badu ohoina, odol-ixurlea eta gaizki horietarik
zerbaiten egilea;
11. Horiek oro ez baditu egiten ere, bainan mendietan jaten badu, eta
lagunaren emaztea lohitzen,
12. Beharrari eta erromesari atsekabe ematen, ohorgoak egiten, bahiak
ez bihurtzen, jainkomoldeetara begiak goititzen, izigarrikeria egiten,
13. Lukurutan ematen, eman baino gehiago gibelerat hartzen; haina
biziko othe da? Gaitzesgarrikeria horiek oro egin dituenean, ez da biziko;
heriotzez hilen da, eta haren odola, haren gain izanen da.
14. Hainak izaten badu seme bat, zeinak ikhustenez bere aitaren bekhatu
guziak, izialdura hartzen badu, eta halakorik ez egiten,
15. Mendien gainean ez jaten, Israelgo etxearen jainkomoldeetara
begirik ez goititzen, lagunaren emaztea ez bortxatzen,
16. Gizonari atsekaberik ez ematen, bahirik ez idukitzen, ohointzarik
ez egiten, bere ogitik goseari ematen, buluza estaltzen,
17. Beharraren alderako bidegabetik eskua urruntzen, lukururik eta
emana baino gehiagokorik gibelerat ez hartzen, ene legea bethetzen, eta
ene manamenduetan ibiltzen; haina ez da bere aitaren tzartasuna gatik
hilen, bainan egiazko biziaz da biziko.
18. Haren aita, zeren zen bidegabezki mintzatu, zeren egin zuen bere
anaiari bortxa, eta bere herritarren erdian gaizkia, hara non hil den bere
bekhatuan.
19. Eta diozue: Zergatik semeak ez du jasan aitaren gaizkia? Zeren
semea zuzenean eta zuzentasunean den ibili, ene manamenduak dituen
begiratu eta bethe, aria hortaz da egiazko biziaz biziko.
20. Nork-ere eginen baitu bekhatu, haina da hilen; semeak ez du jasanen
aitaren bekhatua, ez-eta aitak semearena; prestuaren prestutasuna haren
gainean da izanen, eta gaixtoaren gaixtakeria haren gainean izanen da.
755