inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

734
BIBLE SAINDUA (II)
16. Ni Jauna mintzatu naiz, erran dudanean hekien gainera igorriko
ditudala gosetearen gezi guziz gaixto, hilgarriak izanen direnak, zeinak
igorriko baititut zuen xahutzekotzat; eta gosetea bilduko dut zuen gainera,
eta hautsiko dut zuetan ogiaren makhila.
17. Eta zuetara igorriren ditut gosetea eta basabere gaixtoenak, zuek
hilarazi arteo; eta izurritea eta odola hire gainetik iraganen ditun, eta ezpata
erakharriren dinat hire gainera. Ni Jauna naiz mintzatu.
VI. KAP.
1. Eta Jaunaren hitza ilkhi zitzaitan, zerralarik:
2. Gizasemea, begithartea ezar zazu Israelgo mendietara, eta profetisa
diozozute,
3. Eta errozute: Israelgo mendiak, adi zazue Jainko Jaunaren hitza.
Jainko Jaunak hau diote mendiei eta munhoei, harkadiei eta haranei: Huna
non erakharriren dudan ezpata zuen gainera, eta herrautsiren ditut zuen
lekhu gorak;
4. Eta urraturen ditut zuen aldareak, eta xehakaturen zuen jainkomoldeak,
eta zuen hilak arthikiren zuen idolen aitzinean.
5. Eta Israelgo umeen hilikiak ezarriren ditut zuen jainkomoldeen
aitzinean, eta zuen hezurrak barraiaturen ditut zuen aldareen inguruan;
6. Zuen egon-lekhu guzietan hiriak mortu izanen dire, lekhu gorak
urratuak eta herrautsiak izanen dire, zuen aldareak eroriko eta phorroskatuko
dire; zuen idolak ezeztatuak, zuen tenploak lehertuak, eta zuen
lanak xahutuak izanen dire.
7. Zuen erdian eroriko dire hilak, eta jakinen duzue ni naizela Jauna.
8. Zuetarik utziko ditut jendaien artean ezpatari itzuri ditazkeenak,
barraiatuko zaituztedanean bazterretan.
9. Eta zuetarik libratuak nitaz orhoituren dire jendaien artean, zeinetara
gathibu eramanak baititazke; zeren nik hautsiko baitut hekien bihotz
lohitu eta ene ganik urrundua, eta idekiko ditut hekien begi jainkomoldeekin
lohituak; eta beren izigarrikeria guzietan egin dituzten gaizkien
gainean berek harturen dute beren buruentzat gaitzirizko.
10. Eta jakinen dute, nik Jaunak, ez nuela alferretan erran gaitz
horiek eginen naroeztela.
11. Hau dio Jainko Jaunak: Jo zazu eskuaz, jo zazu zangoaz, eta errazu:
Zorigaitz Israelgo etxearen gaizkien izigarrikeria guzientzat! Zeren
ezpataz gosete eta izurriteaz xahutzera baitoha.
Jean Pierre Duvoisin
12. Urrun dena, izurritik hilen da; hurbil dena berriz, ezpatak arthikiren
du; eta gelditua eta sethiatua dena, goseak hilen du; eta aseko dut
ene hasarrea hekien gainean.
13. Eta ni naizela Jauna jakinen duzue, zuen hilak izanen direnean
zuen jainkomoldeen erdian, zuen aldareen inguruan, munho gora guzien
gainean, eta mendi-kasko guzietan, eta zuhaitz adartsu guzien azpian, eta
haritz hostotsu guzien azpian, zuen idolentzat isentsu usaina igan izan
den lekhuetan.
14. Eta hekien gainera hedaturen dut ene eskua; eta hekien egonlekhu
guzietan, Deblathako mortutik hasirik, lurra desmasian eta larrutua
ezarriren dut; eta jakinen dute ni naizela Jauna.
VII. KAP.
1. Eta Jaunaren hitza ilkhi zitzaitan, zerralarik:
2. Eta zu, gizasemea, huna zer dioen Jaunak, Israelgo lurreko
Jainkoak: Heldu da akhabantza, akhabantza heldu da lurraren lau aurkhintzen
gainean.
3. Huna orai akhabantza hire gainean hire gainera ixuriko dinat ene
hasarrea, eta juiatuko haut hire bideen arabera, eta jazarriko darozkinat
hire izigarrikeria guziak.
4. Eta ez hau guphidetsiko ene begiak, eta ez naun urrikalduko; bainan
hire gainera erorraraziko ditinat hire gaixtakeriak, eta hire itsuskeriak
hire erdian geldituko ditun; eta jakinen duzue ni naizela Jauna.
5. Hau dio Jainko Jaunak: Hestura bat, huna non heldu den hestura
bat.
6. Akhabantza heldu da, heldu da akhabantza; atzarria egotu dun
hire kontra; huna non dathorren.
7. Xahupena gainera heldu zaik, oi lur hortako egoiliarra; heldu duk
ordua, hurbil duk sarraskiko eguna, eta-ez mendien ospekoa.
8. Oi lurra, orai hurbildik hire gainera ixuriren dinat ene hasarrea, eta
ene sepha aseko dinat hire gainean; eta hire bideen arabera haut juiaturen,
eta hire gaixtakeria guziak darozkinat gainera emanen;
9. Eta ene begiak ez din guphiderik izanen, eta ez naun urrikalduren;
bainan hire tzarkeria guziak hire gainean ezarriren ditinat, eta hire erdian
egonen ditun hire itsuskeria guziak; eta jakinen duzue ni naizela jotzen
dudan Jauna.
10. Huna eguna, huna non heldu den ilkhi da xahupena, zigorra loratu
da, muskildu da hanpuruskeria;
735