inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

608
BIBLE SAINDUA (II)
14. Oi Jerusaleme, salbatua izateko, maltzurkeriatik garbi zazu zure
bihotza: noiz arteo gogoeta galgarriak egonen dira zure bihotzean?
15. Ezen huna Danetik berriak ekhartzen dituenaren mintzoa, eta
Efraimgo menditik idolarenak ezagutarazten dituenarena.
16. Jendaiei errozuete: Huna Jerusalemen entzun dela urrungo lurretik
zainak heldu direla eta beren oihuak adiarazten dituztela Judako hirietan.
17. Landazainek bezala inguratua dadukate Jerusaleme, zeren hasarretzera
tarritatu bainau, dio Jaunak.
18. Zure egitateek eta asmuek ekharri darotzute hori; horra zure maltzurkeriaren
ondoreak, zeren uherra baita hura, zeren jo baitu zure bihotza.
19. Barnetik, barnetik minez nago; ene bihotza nahasia da ene baithan,
ez naiz ixilduko, zeren ene arimak aditu baititu turutaren durrunda
eta guduko oihua.
20. Xahutzea xahutzearen gainera deithua izan da; desmasian ezarria
da lurra oro; une etxolak terrepentean, ene larru-olhak bat-batean xahutuak
izan dira.
21. Noiz arteo ikhusiren dut jendea ihes? adituren dut turutaren
durrunda?
22. Horiek oro, ene populu zoroak ez nauelakotz ezagutu; ume adimendugabeak
eta erhoak dira; gaizkiaren egiteko jakintsun dira, aldiz
ongiaren egiten ez dakite.
23. Begiratu dut lurrera, eta hara hutsa eta ezdeustua zela; begiratu
dut zeruetara, eta argi bat etzen han ere.
24. Ikhusi ditut mendiak, eta khordokan zabiltzan; eta munho guziak
ikharatuak dira.
25. Begia eman dut, eta nihon etzen gizon bat; eta hegastin guziak
norapait egin zuten.
26. Begiratu dut, eta hara Karmela mortu egina, eta hango hiri guziak
xuhutuak Jaunaren begithartearen aitzinean eta haren hasarrearen irakidurako
hatsaz.
27. Ezen hau dio Jaunak: Lurra oro mortu izanen da; ez dut hargatik
xahutze oso bat eginen.
28. Lurra nigarrez eta zeruak gainetik atsekabez egonen dira, nik
erran dudana gatik; gogo hori hartu dut, eta etzait urrikitu, eta ez naiz
hortarik aldaratu.
29. Zaldizkoaren eta gezi-igorlearen oihura ihez dihoa hiri guzia; leze
gaitzetara sartzen dira, harkadietara igaiten; hiri guziak utziak dira, eta
gizon bat ez da hekietan dagoenik.
Jean Pierre Duvoisin
30. Eta zu, Siongo alaba xahutua, zer hariko zare? Eskarlatazko soinak
jauntz bazinetza ere, har urhezko edergailuak, eta antimonioz tinda
zure bethondoak, alferretan aphaint zintazke; erdeinatu zaituzte zure
galaiek, zure biziaren ondotik dabiltza.
31. Ezen aditu ditut kuintak erditzen hari denarenak iduri, haurminetan
denaren bezalako hesturak; Siongo alabaren mintzoa; hiltzen
hari delarik eta besoak hedatuz erraten du: Zorigaitz niri, arimak egiten
baitarot hiltzeketa haukien gatik!
V. KAP.
1. Ingura zatzue Jerusalemeko karrikak; begira zazue, ikhusatzue
bazterrak, bilha zaitezte horgo plazetan, hean aurkhituren duzuen gizon
bat zuzenari bere bidea ematen dioena, zintasunari darraiona, eta hiriari
barkhaturen diot.
2. Eta balira ere erraten dutenak: Ala Jauna! Zin hori halaber gezurka
egin lezakete.
3. Zure begiak, Jauna, zintasunari begiratzen dire; jo ditutzu, eta ez
dute minik erakhutsi; xehakatu ditutzu, eta gaztigua ez dute nahi izan
onhetsi; harria bezala gogortu dituzte belharrak, eta ez dute nahi izan
bihurtu.
4. Nik, berriz, erran dut: Erromesak dira beharbada eta zoroak,
Jaunaren bidea eta beren Jainkoaren legea ez dakitenak.
5. Goanen naiz beraz handietara, eta mintzatuko natzaiote; hekiek
ezen ezagutzen dituzte Jaunaren bidea eta beren Jainkoaren legea. Eta
huna hekiek oraino hobeki batean hautsi dutela uztarria eta trenkatu lokharriak.
6. Horren gatik lehoinak oihanetik sarraskituren ditu, otsoak ilhuntzean
xahuturen ditu, lehoinabarra erne egonen da hekien hirien gainera;
handik ilkhiko den guzia, harrapatua izanen da; zeren murrukatu baitire
hekien lege-hausteak, eta gogortu baitire makhurrean.
7. Zertaz eztituko ahal natzaitzu? Zure semeek bazterrerat naute, eta
jainko ez direnez zin egiten dute; ase ditut eta bertzeen emazteekin khutsatu
dire, eta lilitxoaren etxean lohikerian ibili.
8. Zaldi berotuak eta garainoak iduri bilhakatu dire; bakhotxa bere
lagunaren emazteari irrintzinaz dago.
9. Tzarkeria horiek ikhartu gabe utziko othe ditut, dio Jaunak; eta
holako jendakitik ez othe du ene arimak asperkunde atheratuko?
609