inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

594
BIBLE SAINDUA (II)
9. Ezen ogia uztatzen dutenek, janen dute hura, laudatuz Jauna; eta
arnoa egiten dutenek, edanen dute ene lorio sainduetan.
10. Iragan zaituzte, iragan atheetarik, bidea populuari aphain diozozuete,
zelhai diozozuete bidea, khen harriak, eta populuei altxa ezagutkaria.
11. Huna Jaunak lurraren bazterretaraino adiarazi duela: Errozue
Siongo alabari: Huna zure salbatzailea heldu dela; huna bere saria berekin,
eta bere eginkaria bere aitzinean.
12. Eta deithuko dituzte Populu saindua, Jaunak berrerosia. Zu aldiz
deithuko zaituzte: Hiri errekastatua, eta behinere ez Utzia.
LXIII. KAP.
1. Zein da Edometik heldu den hau, Bofratik soineko thindatuekin;
bere soinaren barnean eder den hau, bere indarraren handian ibiltzen
delarik? Ni naiz zuzentasunezko hitzen errailea, eta salbatzekotzat gudukatzen
naizena.
2. Nolaz bada zure jauntzia gorria da, eta zure soinekoak, lakoan
mahats lehertzen hari direnena iduri?
3. Bakharrik haritu naiz lakoan lehertzen, eta jendaietarik gizon bat
etzen enekin; oinkatu ditut ene gaitziduran, eta lehertu ene hasarrean; eta
hekien odola hedatu da ene soinekoetan, eta lohitu du ene jauntzia oro.
4. Ezen gogoan dut asperkundeko eguna, ethorri da ene berrerospeneko
urthea.
5. Ingurura begiratu dut, eta laguntzeko nihor etzen; bilhatu naiz, eta
lagundu nauenik ez da izatu; bainan aski zen ene besoa, eta ene gaitzidurak
lagundu nau.
6. Ene irakiduran oinen azpian erabili ditut populuak; ene gaitziduran
hordiarazi ditut, eta lurrerat arthiki hekien indarrak.
7. Orhoituren naiz Jaunaren urrikalmenduez; Jaunaren laudorioak
kantaturen ditut Jaunak bihurtu darozkigun guzien gainean eta bere
beraztasunaren eta urrikalpen handi guzian arabera Israelen etxeari egin
diozkan nihonereko ongien gainean.
8. Eta erran du: Guzia gatik populu hau enea da, ukhatzen ez nauten
umeak dire: eta hekien salbatzaile egin da.
9. Hekien hestura guzietan, ez du ukho egin, eta haren aitzineko aingeruak
salbatu ditu; bere maithakundean eta bere beraztasunean berak
ditu berrerosi, eta soinean ekharri eta jasan ditu mendeko egun oroz.
10. Hekiek ordean hasarrera ekharri dute, eta atsekabe eman diote
haren sainduaren izpirituari; eta hura etsai bihurtu zaiote, eta berak
herrautsi ditu.
Jean Pierre Duvoisin
11. Eta orhoitu da Moisen mendeko egunez eta bere populuaz: Non
da horiek itsasotik atheratu dituena bere arthaldeko artzainekin? non da
horien erdian bere sainduaren izpiritua ezarri duena;
12. Zeinak bere beso ospetsuaz eskuin eraman baitu Moise; zeinak
urratu baititu urak, bethiko gogortzea gatik bere izena;
13. Zeinak eraman baititu ondar-lezeak barna, hala-nola mortua
gaindi zaldi bat behaztopatzen ez dena?
14. Zelhaiera jausten den zaldia iduri, eta Jaunaren izpiritua izatu da
haren bidari; hala erakharri duzu zure populua, zure izena ospetsu egitea
gatik.
15. Begira zazu zerutik, eta ikhusazu zure egoitza saindu eta zure
ospearen erditik; non dire zure kharra eta zure indarra, zure barne samur
eta urrikalmenduak oro? Baratu dire ene gainetik.
16. Alabainan zu zare gure aita; Abrahamek ez gaitu ezagutzen;
Israelek ez daki nor garen: zu zare, Jauna, gure aita, gure berrerostea, eta
egundainotikakoa da zure izena.
17. Zergatik zeiherrarazi gaituzu, Jauna, zure bideetarik; gogorrarazi
duzu gure bihotza, ez gaitezen izan zure beldur? Bihur zaite zure zerbitzari,
zure primantzako leinuen kariaz.
18. Guti zitzaioten zure populu sainduaz nausi izatea; gure etsaiek
zango-pean ibili dute oraino zure saindutegia.
19. Eginak gare hatsarrian ginen bezala, gure Jaun etzinenean oraino,
eta zure izena gure gainera deitzen etzenean.
LXIV. KAP.
1. Balin ba urraturen ditutzu zeruak eta jautsiko zare! Mendiak urth
laizteke zure aitzinean.
2. Ihar laizteke suak erreak bezala, galgaran irakit lezakete urek, zure
izena ezagutua izan dadien zure etsaien artean; zure aitzinean ikhara laizteke
jendaiak.
3. Sendagailak egiten ditutzunean, ezin detzazkegu jasan: jautsi zare,
eta zure aitzinean urmariatu dira mendiak.
4. Mendearen hastapenetik gizonak ez du entzun, beharriak ez du
aditu, begiak ez du ikhusi, zutaz landan, oi Jainkoa, zer dadukazun
aphaindurik zure iguri daudenentzat.
5. Bozkariotan denaren eta zuzenari bere bidea ematen dioenaren
aitzinera atheratu zare; zure bideetan orhoituren dira zutaz: samurtu zare;
bekhatu egin ginduen; bethi bekhatuan ginen, eta salbaturen gare.
595