inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

566
BIBLE SAINDUA (II)
7. Idek detzatzun itsuen begiak, estekatik athera lothua dena eta presondegitik
ilhunbeetan jarriak direnak.
8. Jauna naiz ni, hori da ene izena ez diot bertze bati emanen ene
ospea, ez-eta idolei enetzateko laudorioa.
9. Huna non gerthatu diren erranak izan ziren lehenbizikoak; berriak
ere ezagutarazten ditut nik, adiaraziko darozkitzuet gertha ditezen baino
lehen.
10. Jaunari kanta diozuzue kantika berri bat; haren laudorioa lurraren
lau izkinetarik ilkhiaraz zazue, oi itsasora jausten zaretenak eta haren
hedaduran zabiltzatenak; irlak, eta hekietako egoiliarrak.
11. Jaik beitez mortua eta hango hiriak: Zedarrek etxeetan eginen du
bere egoitza. Petrarrak, lauda zazue Jauna; mendi-kaskoetarik hariko dira
oihuka.
12. Jaunari bihurturen diote ospe, eta haren laudorioa goraki erranen
dute irletan.
13. Gerlari hazkarra iduri ilkhiren da Jauna; guduko gizonak bezala
beroturen du bere kharra, oihuz hasiko da, deihadar eginen du; bere
etsaien gainean indar hartuko du.
14. Ixilik egotu naiz bethi, ez dut hitzik erran, jasankor izatu naiz;
orai erditzen hari dena bezala mintzatuko naiz; xahutuko, hondatuko
ditut oro batean.
15. Mortu eginen ditut mendiak eta munhoak, iharraraziko ditut
hekietako sorho guziak, eta hibaietarik eginen ditut irlak, eta agortuko
ditut ur-maelak.
16. Itsuak eramanen ditut ez dakiten bide batetik, eta ibilaraziren
ditut ezagutu ez dituzten bidexka batzuetarik; ilhunbeak hekien aitzinean
argitara aldaturen ditut, eta makhurrak xuxenetara: hitz horiek eman diozkatet,
eta berak ez ditut bazterrerat utzi.
17. Gibelerat itzuli dira; ahalke gorriz ahalka beitez molde bernuzatuetan
beren sinhestea dadukatenak, molde urthu batzuei erraten dutenak:
Zuek zarete gure jainkoak.
18. Gorrak, adi; itsuak, begira zazue ikhusteko.
19. Nor da itsu, ez bada ene zerbitzaria? eta nor da gor, ez bada haina
zeinari igorri baitiozkat ene mezulariak? Nor da itsu, ez bada saldua izan
dena? eta nor da itsu, ez bada Jaunaren zerbitzaria?
20. Zuk, hainitz ikhusten duzunak, ez othe duzu zerbait idukitzen?
beharriak idekiak ditutzunak, ez othe duzu aditzen?
21. Eta Jaunak hau nahi izan du hunen sainduesteko, legearen handiesteko
eta goresteko.
Jean Pierre Duvoisin
22. Bainan populu hau larrutua eta deboilatua da; gazte guziak artean
atzemanak aita presondegietan sarthuak dira; arthikiak dira nork biluz, eta
nihor ez da horien atheratzeko; arthikiak dira nork larru, aita nihor ez da
errateko: Utzatzue.
23. Nor da zuen artean hau entzuten duenik, atzarria dagoenik eta
beharria ematen duenik ethortzekoak diren gauzei?
24. Nork eman du Jakob larrutzera, Israel arthiki deboilarien aztaparretara?
Ez othe da Jauna bera, zeinaren alderat egin izan baitugu bekhatu?
Eta ez dute nahi izan haren bideetan ibili, eta ez dute haren legea entzun.
25. Eta Jaunak horien gainera hustu ditu bere sepharen gaitzidura eta
gerla gogorra; eta inguru guzian erre du Israel, eta Israelek ez du ezagutu;
aita su eman dio, eta ez da ohartu.
XLIII. KAP.
1. Eta orai hau dio Jaunak, zu kreatu zaituenak, Jakob; zu moldatu
zaituenak, Israel: Ez izan beldur, zeren berrerosi aita zure izenaz deithu
baitzaitut; enea zare zu.
2. Urak iragaiten baditutzu, zurekin izanen naiz, eta hibaiek etzaituzte
estaliren; suan ibiltzen bazare, etzare erreko, aita suak ez du zuretzat
khaldarik izanen;
3. Zeren ni naizen zure Jainko Jauna, Israelgo saindua, zure salbatzailea;
zure barkhamenduarentzat eman ditut Egiptoa, eta Ethiopia, aita Saba.
4. Ohoragarri eta ospetsu ene begietan egina zarenaz geroztik, maithatu
zaitut, eta gizonak emanen ditut zure ordain, eta populuak zure
biziarentzat.
5. Ez izan beldurrik, zeren zurekin bainaiz ni; iguzki-haizetik erakharriren
ditut zure haurrak, eta mendebaletik bilduko zaitut zu.
6. Ipharrari erranen diot: Emak; eta hegoari: Berauk debeka; ekharzkik
ene semeak urrungo eremuetarik, eta ene alabak lurraren bertze bazterretik.
7. Ene izenari dei egiten duena, ene ospagarri dut kreatu, moldatu
aita egin.
8. Kanporat athera zazu populu itsua, eta begiak dituelarik; gorra, eta
beharriak badituelarik.
9. Jendaia guziak elkhargana bilduak dira eta leinuak batuak. Zuetarik
nork goraki erranen du hori, eta adiaraziren datozkigu lehenbizitik gerthatu
direnak? Eman betzazte beren lekhukoak, egiati athera betzazte; eta
entzunak izanen dira eta erranen da: Egia diote.
567