inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

15. Galdatzen dut, Jauna, laido hunen lokharrietarik athera nezazun,
edo bederen har nezazun lurraren gainetik.
16. Badakizu, Jauna, egundaino ez dudala gizon minik izatu, eta ene
arima lehia tzar orotarik xahu iduki dudala.
17. Egundaino ez naiz dostatzen zirenekin nahasi, eta arinkerietan
dabiltzanen baltsako ez dut ene burua erakhutsi.
18. Bainan gizon baten hartzea zure beldurrarekin onhetsi dut, eta ez
ene lehia tzarrarekin.
19. Eta, ez nintzen hekien doi, edo beharbada hekiek ene doi etziren;
zeren beharbada bertze gizon batentzat bainauzu begiratu.
20. Ezik zure gogoa ez da gizonaren meneko.
21. Ordean ohoratzen zaituenak gerthutzat daduka, baldin haren
bizia frogapenetan izatu bada, ohoratua izanen dela; atsekabean izatu
bada, atheratua izanen dela; gaztiguan izatu bada, zure urrikalpenerako
bidean izanen dela onhetsia.
22. Ezen etzare gure zorigaitzetan lakhet, alabainan phesiaren ondotik,
dakhartzu jabala; eta nigar eta auhenen ondotik, ixurtzen duzu bozkarioa.
23. Zure izena, oi Israelgo Jainkoa, mendeetan izan bedi benedikatua.
24. Ordu hartan izan ziren entzunak Tobiasen eta Sararen othoitzak
guzizko Jainkoaren ospearen aitzinean.
25. Eta Errafael Jaunaren aingeru saindua igorria izan zen hainen
sendatzera, zeinen bien othoitzak ordu berean Jaunaren aitzinera izan baitziren
ekharriak.
IV. KAP.
1. Beraz nola Tobiasek uste izan baitzuen haren othoitza entzuna
zela hil ahal zedintzat, bere gana deithu zuen bere seme Tobias,
2. Eta erran zaroen: Ene semea, entzun zatzu ene ahoko hitzak, eta
haukiek zure bihotzean jar zatzu asentu bat bezala.
3. Noiz-ere Jainkoak bere ganat hartuko baitu ene arima, ehortzazu
ene gorphutza, eta zure biziko egun guzietan ohoretan idukazu zure ama.
4. Ezik gogoan iduki behar duzu zer eta zenbateko galtzeko zoriak
zure gatik jasan dituen sabelean zintuenean.
5. Aldiz, harek ere bethe dukeenean bere bizitzeko ephea, ene aldean
ehortziko duzu.
6. Berriz, zure biziko egun oroz gogoan izan zazu Jainkoa; berautzu
noizbait bekhatua onhets, eta hauts gure Jainko Jaunaren manamenduak.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
7. Duzunetik egizu karitate, eta nihoiz beharrari ez biozozu aldara
zure begithartea; ezen hola eginen da zure ganik ez dela itzuliko Jaunaren
begithartea.
8. Nola izanen baituzu ahala, urrikalmendutsu hala izan zaitezi.
9. Hainitz balin baduzu, nasaiki emazu; guti balin baduzu, gutitik ere
gogo onez emateaz artha har zazu.
10. Ezen sari eder bat biltzen duzu behar-orduko.
11. Zeren karitateak edozein bekhatutarik eta heriotzetik atheratzen
baitu, eta arima ez baitu ilhunpeetara uzten goatera.
12. Karitatea izanen da, egiten dutenentzat, gogo-ontgarri handi bat
Jainko guzizkoaren aitzinean.
13. Zaude erne, ene semea, zure burua lohikeriatik begiratzeko, eta
zure emazteaz landan berautzu nihoiz ezagutzetik tzarkeria.
14. Etzazula behinere utz hanpuruskeria nausitzera zure gogoan eta
zure solasetan; ezik galpen orok hartan hartu dute hastea.
15. Nihor zuretzat haritu bada lanean, saria bihur zozu berehala, eta
zuretzateko sarizalearen saria ez bedi aphur bat ere zutan geldi.
16. Norbaitek zuri egitea gaitzets zindukeena, ikhusazu zerorrek
noizbait bertzeei ez egitea.
17. Zure ogia gose eta behar direnekin jan zazu, eta zure soinekoetarik
estal zatzu buluz direnak.
18. Zure ogia eta zure arnoa gizon zuzenaren hobiaren gainean ezar
zatzu, eta begira zaite hekietarik bekhatoreekin jatetik eta edatetik.
19. Zuhurraren baithan bilha zazu bethi zure argia.
20. Noiznahiden benedika zazu Jainkoa; galda zozu bida detzan zure
urhatsak, eta zure asmu guziak haren baithan geldi ditezen.
21. Halaber jakintsun egiten zaitut, ene semea, nola haurttoa zinelarik
oraino, hamar zilharrezko talendu eman izan ditudan Gabelori
Erraiesen Mediarren hirian, eta etxean dut haren ageria.
22. Hargatik bilha zaite nola helduko zaren haren ganat, nola aiphatu
diru hori haren ganik eskuratuko, eta hari bere ageria bihurtuko duzun.
23. Ez lotsa, ene semea. Egia da bizitze behar bat daramagula, bainan
ontasun handiak izanen ditugu, baldin Jainkoaren beldur izaten bagare,
bekhatutik gibelatzen bagare, eta ongia egiten badugu.
V. KAP.
1. Orduan Tobiasek ihardetsi zaroen bere aitari eta erran zaroen:
Aita, zuk manatu guziak eginen ditut.
56 57