inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

554
BIBLE SAINDUA (II)
gogait egonen; zeren ene ahotik atheratzen dena, Jaunak da manatua, eta
haren izpirituak ezarri ditu batera.
17. Eta harek berak egin diotzate beren zathiak, eta haren eskuak
berezi diote Idumea neurrika; behin bethiko dute gozaturen, menderen
mendetan hura izanen dute egoitzatzat.
XXXV. KAP.
1. Toki mortu eta biderik gabeak bozkariotan izanen dira; eremua
bozkarioz jauziko da, eta lilia bezala loratuko.
2. Alde orotara muskilduren da, eta bozkarioz jauziko da, eta kantikak
ditu kantaturen; emana izanen zaio Libanen ospea, Karmelen eta
Saronen edertasuna; berek ikhusiko dituzte Jaunaren ospea eta gure
Jainkoaren ederra.
3. Hazkar zatzue esku ethenduak eta indar emozuete belhaun herbalei.
4. Bihotz ilhaunak dituztenei errozuete: Har zazue indar, eta ez izan
beldurrik: huna non dakharren zuen Jainkoak merezimenduaren araberako
asperkundea; Jainkoa heldu da bera, eta salbaturen zaituztete.
5. Orduan idekiren dira itsuen begiak eta zabalduren gorren beharriak.
6. Orduan maingua jauziren da orena bezala, eta idekiren da mutuaren
mihia, zeren ithurriak ilkhi baitira mortuan eta uharrak eremuan.
7. Eta leihor zen tokia ur-maeletara aldatuko da, eta agor zena ithururetara.
Erainsugeak lehen egoten ziren ohantzetan ilkhiko da khanabera
eta ihiaren hosto berdea.
8. Eta han izanen da bidexka bat, eta bide bat bide saindua deithuko
dena: khutsatua ez da hartarik iraganen, eta hura izanen da zuzentzat bide
zuzena, haletan non zoroak hartan gaindi ibiliko ez baitira.
9. Ez da han izanen lehoinik, eta basabere gaixtoa ez da hartarik iganen,
ez-eta hartan khausituko; eta hartan ibiliko dira libratuak izan direnak;
10. Eta Jaunak berrerosi dituenak bihurturen dira eta Sionera laudoriozko
kantutan ethorriren, eta bethi iraunen duen bozkario bat izanen da
hekien buruaren gainean; boskalentziaren eta goiheretasunaren jabe izanen
dira, eta oinhazeak eta auhenak ihes eginen dute.
XXXVI. KAP.
1. Eta Ezekias erregearen hamalaugarren urthean gerthatu zen
Senakerib, Asiriarren errege, Judako hiri hazkar guzietara igan zela eta
hartu zituela.
Jean Pierre Duvoisin
2. Eta Asiriarren erregek Errabsazes igorri zuen indar handitan
Lakistik Jerusalemera Ezekias erregearen gana; eta Errabsazes baratu zen
gaineko arraintegiko ixtunean, bolazainaren landako bidean.
3. Eta haren gana ilkhi ziren Eliazim, Helziasen semea, erregeren
etxegizona, eta Sobna iskribaua, eta Joahe, Asaphen semea, agerizaina.
4. Eta Errabsazesek erran zaroeten: Hau dio errege handiak: Zer da
ustekeria hori zeinaren gainean baihaiz bermatzen?
5. Zer asmuk, edo zer indarrek ekhartzen hau bihurtzera? noren gainean
dadukak hire pheskiza, ene ganik gibelatu baihaiz?
6. Huna non Egiptoaren gainean, khanaberazko makhila hautsi
horren gainean dadukakan hire ustea; horren gainean bermatzen bada
gizona, eskutik sorthuren zaiok eta zilhatuko ziok: horra zer den Faraon,
Egiptoko errege, haren gainean sinheste dadukaten guzientzat.
7. Eta baldin ihardesten balerotak: Gure Jainko Jaunaren baithan
ematen dugu gure pheskiza: ez othe da hura bera, zeinaren lekhu gorak
eta aldareak eragotzi baititu Ezekiasek, Judari eta Jerusalemeri erranez:
Bertze aldare hunen aitzinean adoratuko duzue?
8. Eta orai emahadi Asiriarren errege ene nausiaren eskuetara, eta
emanen darozkiat bi mila zaldi, eta hekien igailerik ezin atheratuko duk
hire populutik.
9. Eta ene nausiaren zerbitzari xumeentarikako juie lekhu bakhar
batekoaren begithartea nola jasanen duk? Baldin Egiptoaren gainean
bahago, orga-laster eta zaldizkoen gainean;
10. Jaunaren manua gabe igan othe naiz lur huntara, hunen xahutzera?
Jaunak erran izan darot: Igan zaite lur hortara eta xahu zazu.
11. Eta Eliazimek, eta Sobnak, eta Joahek erran zioten Errabsazesi:
Zure zerbitzariei siriaraz mintza zaite, ezen aditzen dugu: juduaraz ez
mintza guri, harrasi gainean dagoen populuak aditzen duelarik.
12. Eta Errabsizesek ihardetsi zaroeten: Hire nausiaren gana eta hire
gana igorri othe naik ene nausiak, solas haukien guzien egitera; eta ez
lehenago harrasi gainean jarriak dauden gizon horietara, jan dezaten
beren ongarria eta zuekin edan oinen azpitik beren gernua?
13. Eta Errabsazes xutik jarri zen, eta juduaraz mintzoa goratuz, oihu
egin zuen, eta erran: Adi zatzue errege handiaren, Asiriarren erregeren
hitzak.
14. Hau dio erregek: Ez bezaitzazte zora Ezekiasek, zeren ezin itzurraraziko
baitzaituztete.
555