inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

6. Jaunak Amos profetaren ahoz erran zuen hitz huntaz orhoituz:
Nigar eta deithoretara bihurturen dira zuen besta-egunak.
7. Eta iguzkia etzan zenean, goan eta ehortzi zuen gorphutza.
8. Bada bere hurbileko guziak gaizkika hari zitzaizkon, ziotelarik:
Oraikoz gauza horren gatik manatua izan da hil zaitzaten, eta doidoia
itzuria hiltzeko manuari, berritan hari zare hil ehorzten?
9. Bainan Tobias, erregeren baino Jainkoaren beldurrago, ebasten
zituen hilen gorphutzak, bere etxean gordetzen zituen eta gau minean
ehorzten.
10. Bada egun batez gerthatu zen, hil ehorzten nekhatua, bere etxerat
heldu zelarik, etzan eta lokhartu zela harrasi baten ondoan.
11. Eta ainhara-ohantze batetik gorotz beroak begietara erori zitzaizkon
lo zagoelarik, eta itsutu zen.
12. Jaunak berriz, frogapen hori gertha zakioen onhetsi zuen, haren
jasankortasuna, Job sainduarena bezala, ondokoei ikhuskaritan emana
izan zakioten;
13. Ezen nola ttipitik Jainkoaren beldur izan baitzen bethi, eta haren
manamenduak begiratu baitzituen, etzuen Jainkoaren kontra uherdurarik
hartu, gerthatu zitzaioelakoan itsutasuneko gaitza;
14. Bainan khordokatu gabe, Jainkoaren beldurrean gelditu zen, bere
biziko egun oroz Jainkoari eskerrak bihurtuz.
15. Eta nola erregeek Job dohatsuari eskarnio egiten baitzaroten, hala
Tobiasen ahaide eta hurbilek trufatzen zuten haren bizitzea, erranez:
16. Non da zure igurikitza, zeina gatik karitate egiten eta hil ehorzten
hari baitzinen?
17. Bainan Tobiasek jazartzen zaroeten, erranez: Berautzue hola
mintzatzetik;
18. Ezen sainduen haurrak gare, eta bizitze bat igurikitzen dugu, gure
Jainkoak emanen darotena hartarik beren sinhestea behinere aldaratzen
ez dutenei.
19. Aldiz, Ana haren emaztea ehaitera egun oroz goaten zen, eta bere
eskuetako lanetik atheratzen ahal zuen bizitzekoa ekhartzen zuen.
20. Handik egin zen, pittika bat izanik, ekharri zuela etxerat.
21. Haren senharrak pittika marraskaz aditurik, erran zuen:
Ikhusazue ez othe den bederen ebatsia; bihur zazue bere jabeei, ez baitzaiku
zilhegi ebatsia den zerbait jatea edo ukitzea.
22. Haren emazteak, samurturik hitz horiei ihardetsi zuen: Zure igurikitza
alferretara garbiki bihurtu da, eta orai dira ageri zure karitateak.
23. Hitz horietaz eta holako bertze askoz iroika haritzen zitzaioen.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
III. KAP.
1. Orduan auhen bat arthiki zuen Tobiasek, eta nigarrekin abiatu zen
othoitzean,
2. Zioelarik: Zuzena zare, Jauna, eta zure erabakiak zuzenak dira oro,
eta zure bide guziak dira urrikalpeneko, egiako eta zuzentasuneko bideak.
3. Eta orai, Jauna, nitaz orhoit izan zaite; ez bezazu asperkunde har
ene bekhatuez eta ez bekizkitzu gogora ene hobenak edo ene ahaideenak.
4. Zeren ez garen zure manamenduei ethordun izatu, hargatik arthiki
gaituzu larrutzetara, gathibutasunera, heriotzera, errankizunetan eta
irrigarritan izatera jendaki guziei, zeinen artean barraiatu baikaituzu.
5. Eta orai, Jauna, handiak dira zure juiamenduak, zeren ez baitugu
egin zure manamenduen arabera eta ez baikare zintasunean ibili zure
aitzinean.
6. Eta orai, Jauna, nitaz egizu zure nahiaren arabera, eta mana zazu
ene arima bakean izan dadien hartua; ezik enetzat hiltzea bizitzea baino
hobe da.
7. Bada, egun hartan berean gerthatu zen, Sarak, Erraguelen alabak,
Erraies Mediarren hirian, iroi bat entzun zuela bere aitaren neskatoetarik
baten ganik;
8. Ezkontzaz zazpi gizoni emana izan zelakoz; eta Asmodeo deithurikako
debru batek hil zituen hekiek, haren baithara sarthu ziren bezain
laster.
9. Beraz, nola huts batentzat gaizkiak erraten baitziozkan neskatxari,
hunek ihardetsi zaroen, zioelarik: Senhar hiltzailea, ez biazagu zure
ganik lurraren gainean behinere ikhus semerik edo alabarik.
10. Ez othe nauzu ni ere hil nahi, zazpi gizon oraikoz hil ditutzun
bezala? Hitz horren gainera, Sara goan zen ber: etxeko gela gorenera, eta
hirur gau-egunez etzuen ez jan, ez edan;
11. Bainan othoitzean bethi egonez, Jainkoa nigarrez errekeitzen
zuen, athera zezan othoi laido hartarik.
12. Gerthatu zen berriz, hirugarren egunean, othoitza akhabatzean
Jauna benedikatzen zuelarik,
13. Erran zuela: Benedikatua da zure izena, oi gure arbasoen Jainko
Jauna, samurtu ondoan urrikalpen ematen duzuna, eta hesturako orduan
bekhatuak zure gana dei egiten dutenei barkhatzen ditutzuna.
14. Zure gana, Jauna, itzultzen dut begithartea; zure gana bihurtzen
ditut begiak.
54 55