inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma

26. Buruzagiak zihoazen aitzinean psalmolariekin batean, neskatxa
gazte atabalarien erdian.
27. Baldarnetan benedika zazue Jainkoa, Jauna, Israelgo ithurrietarikakoak
zaretenek.
28. Han zen Benjamin gaztettoa, bozkarioz zoratua.
Han ziren Judako buruzagiak, hekien aitzindariak, Zabulongo buruzagiak,
Nefthaliko buruzagiak.
29. Jainkoa, mana zozu zure indarrari, Jainkoa, finka zazu gure baithan
egin duzun hau.
30. Jerusalemen zure tenplotik erregeek eskainiren darozkitzute
emaitzak.
31. Larderia zatzu ihitokietako basabereak, zezenak bezala bilduak
populuen behien erdira, iraizteko zilharra bezala frogatuak izan direnak.
Barraia zatzu gerla nahi duten jendaiak;
32. Egiptotik ethorriko dira bidalkinak; Ethiopiak hedatuko diozka
Jaunari eskuak.
33. Lurreko erresumak, Jainkoa kanta zazue, Jaunari kanta zotzue
psalmoak.
34. Iguzki-sorthaldera zeruko zerugainera igana den Jainkoari kanta
zotzue psalmoak.
Huna non bere mintzoari emanen daroen indarraren ozentasuna.
35. Ospe bihur diozozue Jainkoari Israelen gainean: hedoietan agertzen
dira haren handitasuna eta haren indarra.
36. Miresgarri da Jainkoa bere egoitza sainduan; Israelgo Jainkoak
bere populuari emanen diozka indarra eta bihotzoitasuna. Jainkoari benedika
bekio.
LXVIII. PSAL.
1. Azkeneraino, aldatuak izanen direnentzat, Dabiden psalmoa.
2. Jainkoa, salba nezazu, zeren ene arimaraino urak sarthu baitira.
3. Ixtilean barna sarthua naiz, eta ondorik ez da.
Itsaso-zabalera heldu naiz eta phesiak itho nau.
4. Oihuka ethendu naiz, erlastu da ene zintzurra; iraungitu dira ene
begiak ene Jainkoaren iguri nagoelarik.
5. Ariarik gabe gaitzirizkotan hartu nautenak, ene buruko ileak baino
usuagotu dira.
Ene etsai, bidegabezki niri jarraiki direnak, hazkartu dira; hartu ez
nuena pagatu dut orduan.
BIBLE SAINDUA (II) Jean Pierre Duvoisin
6. Jauna, zuk badakizu ene jakin-eskasaren berri, eta ene hutsak
etzaizkitzu gordeak.
7. Jauna, armadetako Jauna, zure iguri daudenak ez beitez ene gainean
ahalka.
Israelgo Jainkoa, zu bilhatzen zaituztenak ez beitez ene gatik izan
ahalketan ezarriak;
8. Zeren zure gatik jasan baitut laidoa, ahalkeak estali baitu ene
begithartea.
9. Arrotz bilhakatua izan natzaiote erre anaiei, atze ene amaren
semeei;
10. Zeren erre nauen zure etxearen alderako kharrak, eta zu laidoztatzen
zintuztenen irainak ene gainera erori baitira.
11. Eta ene arima baruraren azpian ezarri dut, eta laidotara bihurtua
izan zait.
12. Eta zurdatz bat ezarri dut soinekotzat, eta hekiei irrigarri egin
natzaiote.
13. Athean jartzen zirenak, ene kontra mintzatzen ziren, eta arno
edaten hari zirenek ene gainean kantatzen zuten.
14. Nik ordean, Jauna, zuri igortzen darotzut ene othoitza: orai da,
Jainkoa, atsegin dukezunaren erakhusteho ordua.
Entzun nezazu zure urrikalmendu handian eta zure hitz salbagarriaren
zintasunean.
15. Ixtiletik athera nezazu, eta ez naiz hondatuko; athera nezazu gaitzets
nautenen eskuetarik eta uren zolatik.
16. Ureko phesiak itho ez beneza, zurrunbiloak irets ez beneza, eta
putzuko ahoa ez bedi herts ene gainera.
17. Entzun nezazu, Jauna, zeren ongikoi baita zure urrikalkortasuna;
begira zazu ene gainera zure urrikalpen handien arabera.
18. Ez bezazu aldara zure begithartea zure zerbitzariaren gainetik;
laster entzun nezazu, ezen hesturan nabila.
19. Atzarria zagozkio ene arimari, eta libra zazu; salba nezazu ene
etsaien gatik.
20. Zuk badakizkitzu ene laido, deboilamendu, ahalkeriak.
21. Zure aitzinean dira ni hestutzen nauten guziak: ene bihotzak iguriki
ditu laidoa eta beharra.
Iguri egon naiz nor sarthuko zen ene atsekabean, eta ez da nihor
izan; nork emanen zarodan gozakari, eta nihor ez dut aurkhitu.
22. Jatekotzat mina eman darotade; egarrian edaritzat minagrea.
236 237