BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

17. Zeren oren batik barnean galdu baitire hanbateko aberastasunak,
eta lemazain guziak, eta itsasoan dabiltzan guziak, eta itsasturuak, eta itsasoko
lanetan hari direnak urrun gelditu baitire,
18. Eta ikhustearekin horren erre lekhua, oihuka hasi baitire, diotelarik:
Zein hiri egundaino izatu da hiri handi horren bardin?
19. Eta herrautsez estali dituzte buruak, eta heiagoraka haritu dire,
nigar eta auhenetan diotelarik: Zorigaitz, zorigaitz hiri horrentzat, zeinak
bere ontasunez aberastu baititu itsasoan untzirik zuten guziak; ezen oren
batik barnean mortu egin izan da.
20. Zerua, bozkarioz jauz zaite, eta zuek ere apostolu sainduak eta
profetak; zeren Jainkoak horri jazarri baitio zuei eginikako gaizkia.
21. Eta aingeru hazkar batek goititu zuen harri bat, ihara harri handi
bat bezalakoa, eta itsasora arthiki zuen, zioelarik: Holako oldarrean eragotziko
da Babilona, hiri handi hori, eta ez da gehiago aurkhituren.
22. Eta ez da gehiago hire baithan entzunen gitarrarien, kantarien,
xirolarien eta turutarien otsik; eta hitan ez da gehiago aurkhituren niholazko
langilerik niholazko lanetan; eta ez du iharaharriak gehiago hire
erdian adiaraziko bere harrabotsa;
23. Eta ez du gehiago hire baithan argituren kriseluaren argiak; eta
gaur-gero ezkonberrien mintzorik ez da hire baithan entzunen; zeren hire
tratulariak baitziren lurreko buruzagi, eta hire sorginkeriek zorarazi baitituzte
jendaia guziak.
24. Eta hartan aurkhitu da sainduen eta profeten odola, eta lurrean
heriotzez hilak izatu diren guziena.
XIX. KAP.
1. Gero aditu nituen oste handi batzuen mintzoak bezala, zeruetan
erraten: Alleluia: Agur, ospe eta indar gure Jainkoaren baithan da;
2. Zeren baitire zinak eta zuzenak haren erabakiak, juiatu baitu lilitxo
handia, lurra bere tzarkeriez galarazi duena, eta aspertu baitu bere zerbitzarien
odol, haren eskuek ixuri dutena.
3. Eta berriz ere erran zuten: Alleluia. Eta menderen mendetan igaiten
da haren erretzeko khea.
4. Eta hogoi eta lau zaharrak eta lau abereak ahuspez erori ziren, eta
adoratu zuten tronuaren gainean jarria dagoen Jainkoa, erraten zutelarik:
Biz: Alleluia.
5. Eta tronutik ilkhi zen mintzo bat zioena: Ospa zazue gure Jainkoa,
haren zerbitzari guziek, eta haren beldur zareten ttipi-handiek.
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
6. Eta oste handi baten haroa bezala, eta ur handien harrabotsa bezala
eta ihurtzuri gaitzen burrunba bezala aditu nuen erraten: Alleluia, zeren
bere erregetasunean jarri baita gure Jainko Jaun ahalorotakoa.
7. Boz gaitezen, jauz gaitezen, eman diozogun ospe; zeren ethorri
baitire Bildotsaren ezteiak, eta hekietarakoz aphaindu baita haren andre
beharra.
8. Eta emana izan zaio liho mehe, xuri eta distiragarriz jauntzia izatea.
Ezen liho mehezko jauntzia, sainduen eginkari zuzenak dire.
9. Eta erran zarotan: Iskriba zazu: Dohatsu Bildotsaren ezteietako
afarira deithuak izan direnak. Eta erran zarotan: Egiazkoak dire
Jainkoaren hitz haukiek.
10. Eta haren oinetara erori nintzen haren adoratzeko. Eta erran
zarotan: Berautzu holakorik egin; zure zerbitzari laguna naiz, eta Jesusez
lekhukotasun egiten duten anaiena. Jainkoa adora zazu. Ezen Jesusen lekhukotasunean
datza profeziazko izpiritua.
11. Eta zabaldua ikhusi nuen zerua, eta hara zaldi zuri bat, eta haren
gainean jarria zena deitzen zen Leiala eta Egiatia, zuzenki erabakitzen
duena eta gudukatzen dena.
12. Aldiz, haren begiak ziren su garra iduri, eta buruan bazituen belharreko
hainitz, eta bazuen iskribatua izen bat, berak baizik nihork ez
dakiena.
13. Eta jauntzia zen soin odoleztatu batez; eta haren izena zen
Jainkoaren Hitza.
14. Eta zeruan diren armadak, zaldi zuritan jarraikitzen zitzaizkon,
liho mehezko soin xuri eta garbiz jauntzirik.
15. Eta haren ahotik atheratzen zen ezpata bat bi aldeetarik zorroztua,
hartaz populuen jotzeko. Eta berak hotsemanen diote burdinazko
zigorrarekin; eta Jainko guziz ahaldunaren hasarre gaitzeko arnoaren
thina oinkatzen du berak.
16. Eta du iskribaturik soinekoan eta ixterrean: Erregeen Erregea, eta
jaunen Jauna.
17. Eta bertze aingeru bat ikhusi nuen iguzkian xutik, eta hazkarki
oihu egin zuen, erraten ziotelarik zeru erdia gaindi hegaldaka zabiltzan
hegastinei: Zatozte eta bil Jainkoaren afari handira,
18. Jan detzatzuen erregeen haragiak, eta armadetako aitzindarien
haragiak, eta hazkarren haragiak, eta zaldien haragiak, eta hekien gainekoenak,
eta pelut eta gathibu guzien haragiak, eta ttipienak eta handienak.
496 497