BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

8. Eta khez bethe zen tenploa Jainkoaren handitasunaren gatik, eta
haren indarraren ariaz; eta tenploan, zazpi aingeruen zazpi izurriak iragan
artean, nihor ezin sar zitekeen.
XVI. KAP.
1. Eta tenplotik mintzo hazkar bat aditu nuen zazpi aingeruei erraten:
Zoazte, eta Jainkoaren hasarreko zazpi untziak lurraren gainera ixur
zatzue.
2. Eta goan zen lehenbizikoa, eta lurraren gainera hustu zuen bere
untzia, eta basaberearen hatza zutenei, eta haren itxura adoratu zutenei
egin zitzaioten zauri bat gaixtoa eta ahalik gaitzena.
3. Eta bigarren aingeruak itsasora hustu zuen bere untzia, eta itsasoa
egin zen hil baten odola bezala; eta itsasoan bizia zuen guzia, hil izan zen.
4. Eta hirugarrenak bere untzia ixuri zuen ibaietara eta ithur-uretara,
eta odol egin ziren.
5. Eta aditu nuen uretako aingerua erraten: Zuzena zare, Jauna, saindu
zarena eta zinena, huneletan erabaki duzuna;
6. Sainduen eta profeten odola dutelakoz ixuri, zuk ere odola eman
diozute edatera; ezik hala zuten merezi.
7. Eta aditu nuen bertze bat, aldaretik erraten: Bai, Jainko Jaun, guziz
ahalduna, zinak eta zuzenak dire zure erabakiak.
8. Eta laugarren aingeruak iguzkiaren gainera ixuri zuen bere untzia,
eta emana izan zitzaioen gizonak beroaz eta suaz jotzea.
9. Eta beroak xigortzen zituen gizonak; eta izurri horien gainean
esku duen Jainkoaren izena burhoztatzen zuten; eta etziren urrikitan sarthu,
ospe hari bihurtzeko.
10. Eta bortzgarren aingeruak basaberearen jarlekhura ixuri zuen
bere untzia; eta ilhundu zen haren erresuma; eta minaren minez, gizonak
jaten zituzten bere mihiak.
11. Eta burhoka haritu zitzaizkon zeruko Jainkoari beren oinhaze eta
zaurien gatik; eta beren egitateez etzuten penitentziarik egin.
12. Eta seigarren aingeruak bere untzia hustu zuen, Ufratako ibai
handi hartara; eta agortu zuen hango ura, bidearen aphaintzeko iguzkialdetikako
erregeei.
13. Eta erainsugearen ahotik, eta basaberearen ahotik, eta profetaizunaren
ahotik atheratzen ikhusi nituen hirur izpiritu lohi igelen idurian.
14. Ezen debruen izpirituak dire hekiek, harritzeko sendagailak egiten
dituztenak, eta lurreko errege guzien gana badohazi, gudura hekien
biltzeko, Jainko guziz ahaldunaren egun handikotzat.
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
15. Huna non heldu naizen ohoina bezala. Dohatsu atzarririk dagoena
eta bere soinekoak begiratzen dituena, bulusik ibil ez dadien, eta
ikhus ez dezaten haren ahalkea.
16. Eta hebrearaz Armagedon deitzen den tokira bilaraziren ditu.
17. Eta zazpigarren aingeruak airera hustu zuen bere untzia, eta tenploko
tronutik ilkhi zen mintzo hazkar bat, zioena: Egin da.
18. Eta jauzi ziren ximistak, eta deihadarrak, eta ihurtzuriak, eta egin
zen lur ikhara handi bat, halako lur ikhara, non hain handirik ez baitzen
egundaino gerthatu gizonak lurraren gainean bizi direnaz geroztik.
19. Eta hirur zathitan egin zen hiri handia, eta lehertu ziren jendaien
hiriak. Eta Jainkoaren aitzinean orhoitzapenetara ethorri zen Babilona
handia, edatera eman zakioen Jainkoaren sumindurako hasarrearen arnoko
untzia.
20. Eta ihes egin zuten irla guziek, eta etziren aurkhitu mendiak.
21. Eta harrite handi bat, pikorra talendua bezalakoa, zerutik erori
zen gizonen gainera; eta gizonek Jainkoari burhoka erauntsi zioten,
harrizko izurriaren gatik, zeren ikharagarri handia baitzen.
XVII. KAP.
1. Eta zazpi untziak zaduzkaten zazpi aingeruetarik bat ethorri zen,
eta mintzatu zitzaitan, zielarik: Zato, ur handien gainean jarria dagoen
ematzar handiaren kondenamendua erakhutsiko darotzut;
2. Zeinarekin khutsatu baitire lurreko erregeak, eta hor horditu
haren linburkeriako arnoz lurrean bizi direnak.
3. Eta gogotan eraiki ninduen mortura. Eta emazteki bat ikhusi nuen
jarria, eskarlata kolorezko basabere, burhozko izenez bethea zen baten
gainean, zeinak baitzituen zazpi buru eta hamar adar.
4. Eta emaztekia zagoen purpuraz eta eskarlataz inguraturik; eta
urhez, eta harri baliosez, eta perlaz aphaindurik, eta eskuan zadukan
urhezko ophor bat, dena hasgarrikeriaz eta bere linburkeriako zikhinez
bethea;
5. Eta haren belharrean iskribatua zen izen bat: Misterioa: Babilona
handia, lurreko linburkerien eta hasgarrikerien ama.
6. Eta ikhusi nuen emaztekia, sainduen odolaz eta Jesusen martiren
odolaz hordi. Eta harrigarriki laztu nintzen haren ikhusteaz.
7. Eta erran zarotan aingeruak: Zerk harritzen zaitu? Nik erranen
darozkitzut emaztekiaren egia gordea, eta hori dakharkan zazpi burutako
eta hamar adarretako abarearena.
492 493