BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

IV. KAP.
1. Gainerakoan, anaiak, Jesus Jaunaz othoizten eta errekeitzen zaituztegu,
gure ganik ikhasi duzuen bezala nola behar zareten ibili, hala ere
ibil zaitezten, geroago eta gehiago aitzinatzekotzat;
2. Badakizue ezik zer manamendu eman izan darotzuetan Jesus
Jaunaren izenean.
3. Hau da ezen Jainkoaren nahia, izan zaitezten saindu, lohikeriatik
begira zaitezten,
4. Jakin dezan zuetarik batbederak bere gorphutzaren saindu eta
garbi idukitzen,
5. Ez zalhekerien oldarrari jarraikiz, Jainkoa ezagutzen ez duten jendaiak
bezala;
6. Eta nihor ez dadien bere anaiaren gainetik ibil, eta ez diozon egitekoetan
bidegaberik egin; zeren Jaunak horietaz orotaz asperkunde atheratzen
baitu, lehenago erran eta lekhukotasun egin darotzuegun bezala.
7. Alabainan ez gaitu lohitasunera deithu Jainkoak, bainan-bai saindutasunera.
8. Hori arbuiatzen duenak beraz ez du gizon bat arbuiatzen, bainan
Jainkoa, Izpiritu saindua ere eman izan darokuna.
9. Anaien arteko amodioaz berriz, iskriba dezazuegun premiarik ez
da; ezen Jainkoaren ganik zerorrek ikhasi duzue elkhar maitha dezazuela.
10. Halabadere anaien guzien alderat hori egiten duzue Mazedonia
guzian. Othoizten zaituztegu ordean, anaia maiteak, aitzinago goan zaitezten
amodio hortan,
11. Eta egin dezazuen bakean bizitzera, zeinek zuen egitekoei hotsematera,
eta manatu darotzuegun bezala, zuen eskuez hari zaitezten lanean;
eta azkenekoz behar den bezala ibil zaitezten kanpokoekin, eta bertzeren
gauzaren lehiarik izan ez dezazuen.
12. Bada, ez dugu nahi, anaiak, heriotzeko loan daudenez deusere
jakin gabe izan zaitezten, ez dezazuen ilhundurarik har, igurikimenik ez
duten bertzeek bezala.
13. Sinhesten badugu alabainan hil eta biztu izan dela Jesus, sinhesteko
dugu halaber Jesusen baithan lokhartu direnak, harekin erakharriko
dituela Jainkoak.
14. Haletan Jaunaren hitzetik derratzuegu, ezen gu bizi garenak, eta
Jauna ethortzen deneko azken gelditu gaiztekeenak, lo daudenei ez garela
aitzinduko.
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
15. Ezik arkanjeluaren manura eta oihura eta Jainkoaren turutara,
Jauna bera zerutik jautsiko da, eta Kristoren baithan hil direnak lehenbizikorik
biztuko dire.
16. Gero gu, bizi eta geldituak gaintekeenak, hekiekin batean airetan
eramanak izanen gare hedoietan gora Jaunaren bidera, eta haletan bethiraino
Jaunarekin izanen gare.
17. Hitz horietaz elkharri emozue beraz gozakari.
V. KAP.
1. Bada, mugez eta orduez, ez duzue, anaiak, nik iskribatu beharrik.
2. Zerorrek ezen badakizue ongi, nola gabaz ohoina, hala ethorriko
dela Jaunaren eguna.
3. Ezik noiz-ere erranen baitute: Bakea, deskantsua, orduan batbateko
xahupena gainera ethorriko zaiote, erdiminak izorra denari bezala, eta
ez dire itzuriko.
4. Zuek ordean, anaiak, etzarete ilhunbetan, egun harek ohoinak
bezala atzemateko;
5. Alabainan argiaren umeak zarete guziak eta egunaren umeak; ez
gure ez gauaren ez ilhunbeen umeak.
6. Ez gaitezen beraz bertzeak bezala lo egon; bainan izan gaitezen
atzarri eta begiratu.
7. Ezen lo egileek, gabaz egiten dute lo; eta hordiak gabaz mozkortzen
dire.
8. Gu ordean, egunaren ume garenak, izan gaitezen begiratu, fedeko
eta karitateko gerruntzea soinean, eta salbamenduko pheskiza kaskatzat
buruan;
9. Zeren Jainkoak ez baikaitu bere hasarregailu ezarri, bainan-bai salbamenduaren
ardietsarazteko Jesu-Kristo gure Jaunaz,
10. Zeina guretzat hil baita, arren-eta, nahiz gaudezen lo, nahiz atzarriak,
harekin batean bizi gaitezen.
11. Hargatik batak bertzeari emozue gozakari, eta elkhar onbida
zazue, egiten ere duzuen bezala.
12. Berriz, anaiak, othoizten zaituztegu, ikhustate izan dezazuen zuen
artean lanean, hotsematen eta atzar ematen hari direnentzat,
13. Eta karitate nasaiagoa ekhar diozozueten, beren lanaren ariaz;
bakea izan zazue hekiekin.
14. Oraino, anaiak, othoizten zaituztegu, kridantza zatzue khexuak,
hazkar khabugabeak, soinka herbalak; guzien alderat izan jasankor.
398 399