BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

17. Ezen gure atsekabeari oraiko orduan darraikion jasankizun labur
eta axitak, neurriz goiti gure baithan eraginen du nihonereko ospe baten
hazta bethi iraunen duena,
18. Zeren ez baitiotegu ikhuskizun diren gauzei begiratzen, bainanbai
ikhuskizun ez direnei; ageri direnak alabainan oraietakoak dire, ageri
ez direnak ordean bethirainokoak.
V. KAP.
1. Badakigu ezen, urratzera heldu bada gauden toki huntako etxe
lurrezkoa, leihor bat emanen darokula Jainkoak, ez eskuz eginikakoa, bainan
bethi iraunen duen etxe bat zeruetan.
2. Hargatik-ere auhenetan gaudezi, zerutikakoa den gure leihor hura
soinera beharrez,
3. Baldin bizkitartean jauntziak aurkhitzen bagare, eta ez larru gorritan.
4. Alabainan ere etxola huntan garenak, kargaren azpian auhendatzen
gare, zeren ez baitugu nahi biluziak izan, bainan gainetik jauntziak,
gutan hilkizun dena biziaz izan dadien iretsia.
5. Bada, hortakotzat egin gaituena, Jainkoa da, zeinak eman baitaroku
izpiritua bahi.
6. Gogoak bethi hazkar daduzkagu beraz, dakigulakoz, gorphutz
huntan gareno arrotz gabiltzala.
7. (Fedearen argitara gabiltza ezen, eta ez begienetara);
8. Gogoak hazkar ditugu beraz, eta lehiatzen gare gehiago gorphutz
huntarik ilkhitzera Jaunaren aitzinean egoteko.
9. Hargatik-ere haren gogoko izatera bermatzen gare, nahiz izan gaitezen
harekin, nahiz ez.
10. Ezen oro behar gure Kristoren tribunalaren aitzinera agertu, batbederak
bere gorphutzean zelarik egin ongien edo gaizkien araberako
saria izan dezan.
11. Ezagutzen baitugu beraz Jainkoaren beldurra, gizonen baithan
sarraraztera hari gare. Bada, Jainkoak badaki nor garen, eta uste dugu
zuen barneek ere ezagutzen gaituztela.
12. Oraikoan ere ez gabiltza gure buruak zuen sinhestean sarrarazi
beharrez, bainan gure ariaz zuen buruen goratzeko bidea ematen darotzuegu,
izan dezazuen zer ihardets ageriko gauzez khe dutenei eta ez barnekoez.
13. Ezen edo jauz ditezen gure izpirituak, hori Jainkoaren ariaz da;
edo jabal egon gaitezen, hori zuen gatik da.
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
14. Alabainan Kristoren amodioak hertsatzen gaitu; hau baitadukagu
ezen, bat hil izan balin bada guzientzat, hil izan direla beraz guziak;
15. Eta guzientzat hil dela Kristo, bizi direnak ez ditezen gaurgero
berentzat bizi, bainan hekien gatik hil eta biztu denarentzat.
16. Hargatik gehiago ez dugu nihor haragiaren arabera ezagutzen.
Eta baldin haragiaren arabera ezagutu izan badugu Kristo, orai ez dugu
hala ezagutzen.
17. Beraz Kristorena balin bada nihor, kreatura berri bat da; beihalako
gauzak goanak dire, huna non berrituak diren oro.
18. Bada, oro heldu dire Jainkoaren ganik, zeinak Kristoren bidez
berekin baketu baikaitu, eta guri eman daroku bakepeneko kargua.
19. Alabainan Kristoren baithan zen Jainkoa, berekin baketzen zuenean
mundua, gizonei gehiago beren hobenak iratxiki gabe; eta gutan ezarri
du bakepeneko hitza.
20. Kristorentzat bidalkin eginbidea bethetzen dugu beraz, Jainkoak
gure ahoz hertsatzen bazintuzte bezala. Kristoren izenean errekeitzen zaituztegu,
Jainkoarekin bake zaitezten.
21. Bekhatua ezagutzen etzuenaren gain ezarri du gure gatik bekhatua,
haren bidez guri emateko Jainkoaren araberako zuzentasuna.
VI. KAP.
1. Jainkoaren laguntzaile garen bezala, hertsatzen zaituztegu ez dezazuen
alferretan har Jainkoaren grazia.
2. Dio berak ezen: Ordu onean entzun zaitut, eta salbamenduko egunean
lagundu. Huna orai dela ordu on hura, huna orai salbamenduko
eguna.
3. Gaizbiderik ez diogu nihori ematen, baiarik ez diozoten iratxik
gure lanari;
4. Bainan gauza guzietan gure buruak Jainkoaren ministro bezala
erakuts detzagun jasankortasun handi batez, atsekabe, premia, hesturetan;
5. Ukhaldi, presondegi, bihurrialdi, nekhe, beila, baruretan;
6. Garbitasunaz, jakitateaz, eztitasun iraunkorraz, Izpiritu sainduaren
dohainez, karitate alegiagabekoaz;
7. Egiazko hitzaz, Jainkoaren ganikako khabuaz, zuzentasuneko harmez
ezker eta eskuin;
8. Ospe, laidotan; aiphamen on eta tzarretan; batzuen ahotan enganatzaile,
bertzeenetan egiati; behin ezagutugabeak, bertzean ezagutuak,
9. Batean hiltzera dohazenak iduri, bertzean hara bizi; joak bezala,
eta hara ez hilak;
352 353