BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

19. Eta manaturik ostea jar zadien sorropilean, hartu zituen bortz
ogiak eta bi arrainak; eta zerurat goitituz begiak, benedikatu zituen; eta
hautsi eta dizipuluei eman, haukiek berriz populuari.
20. Guziek jan zuten eta ase ziren. Eta ondarretarik bildu zituzten
hamabi saski puskaz betheak.
21. Jan zutenak, berriz, izatu ziren bortz mila gizon, haur eta emaztekiak
bertzalde.
22. Eta berehala Jesusek hertsatu zituen dizipuluak untzira igaitera,
uraz haindira aitzin zezaten bera, jendea gibelerat igorriko zuen artean.
23. Eta ostea igorririk, mendira bakharrik igan zen othoitz egitera.
Bada arratsa erori zenean, ber-bera zen han.
24. Untizxka berriz, uhinek zehatua zerabilkaten itsasoaren erdian;
ezen haizea bihurrira zagoen.
25. Bada gauazko laugarren beilan, Jesus goan zitzaioten, itsasoaren
gainean oinez ibiliz.
26. Eta itsasoaren gainean ibiltzen ikhusi zutenean, asaldatu ziren,
zerratelarik: Mamua da; eta izialdurak heiagoraka abiarazi zituen.
27. Eta Jesus mintzatu zitzaioten berehala, erraten zaroetelarik:
Zaudezte gogoa onik; ni naiz, ez izi.
28. Ihardestean orduan erran zuen Piarresek: Jauna, zu balin bazare,
mana zazu uraren gainaz nathorkizun.
29. Eta Jesusek erran zioen: Zato. Eta untzitik jautsirik, Piarres uraren
gainean abiatu zen Jesusen gana goateko.
30. Bainan haizea hazkarra ikhusirik, beldurtu zen; eta ondorat abiatzen
baitzen, oihu egin zuen, zioelarik: Jauna, salba nezazu.
31. Eta berehala Jesusek, eskua hedatuz, hartu zuen eta erran zioen:
Zaren sinheste aphurrekoa! Zergatik zare khordokatu?
32. Eta untzirat igan zirenean, gelditu zen haizea.
33. Aldiz, untzian zirenak hurbildu zitzaizkon Jesusi, erranez: Bai
egiazki Jainkoaren Semea zare zu.
34. Itsasoa iragan ondoan, goan ziren Jenesargo lurrera.
35. Toki hartako jendeek ezagutu zutenean Jesus, mezua igorri zuten
inguru hekietara orotara, eta ekharri ziozkaten zerbait gaitzez joak ziren
guziak;
36. Eta othoizten zuten utz ziozoten ukitzera bere soinekoaren litsa
bedere. Eta hura ukitu zuten guziak, sendatuak izan ziren.
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
XV. KAP.
1. Orduan, Jerusalemetik heldu ziren Iskribau eta Farisau batzu hurbildu
ziren Jesusi, ziotelarik:
2. Nolaz hausten dute zure dizipuluek zaharren ganikako ohitza?
ezen jaterakoan ez dituzte eskuak garbitzen.
3. Aldiz Jesusek ihardestean erran zioten: Eta zuek zertako hausten
duzue Jainkoaren manamendua zuen ohitzaren ariaz? Ezen Jainkoak
erran izan du:
4. Ohora zatzu aita eta ama; eta hau ere: Ahapaldia aitari edo amari
arthiki duena, heriotzez hila izan bedi.
5. Zuek diozue ordean: Nork-ere erranen baitio aitari edo amari: Nik
Jainkoari egin eskaintza guziak baliatuko zaizkitzu;
6. Hainak ez du ohoratu beharko bere aita edo ama; eta horreletan
hutsaltzen duzue Jainkoaren manamendua, zuen ohitzaren arietan.
7. Itxura eder egileak, ala ongi profetisatu baitu zuetaz Isaiasek, erran
duenean:
8. Populu horrek ezpainez nau ohoratzen; horien bihotza ordean
urrun dago ni ganik.
9. Bainan alferretan bihurtzen darotade ohore, gizonen araberako
irakhaspen eta manamenduak irakhasten hariz.
10. Eta bere ganat deithurik ostea, erran zaroeten: Entzun zazue eta
adi:
11. Ez du ahotik sartzen denak lohitzen gizona; bainan ahotik ilkhitzen
denak du lohitzen.
12. Orduan hurbildurik, bere dizipuluek erran zioten: Badakizu
Farisauek hitz hori aditzearekin gaizbiderat hartu dutela?
13. Eta Jesusek ihardetsi zioten: Ene Aita zerukoak landatu ez duen
edozein landare, errotik izanen da atheratua.
14. Utzatzue; itsuak dire eta itsu bidari; bada, itsuak itsua badu aitzineko,
biak dihoaz errekara.
15. Eta horren gainean, Piarresek erran zioen: Xeha dizaguzu parabola
hori.
16. Ihardetsi zuen: Zer! zuek ere adigarririk gabe zarete oraino?
17. Ez othe duzue ardiesten, ahoan sartzen den guzia sabelera dihoala,
eta gero zokho batean uzten dela?
18. Aldiz ahotik dathorrena bihotzetik ilkhitzen dela, eta harek duela
gizona lohitzen.
34 35