BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

16. Berriz bathaiatu izan dut Estephanasen etxea ere; eta gainerakoan
ez dakit hean bertze nihor bathaiatu dudanez.
17. Kristok ezen ez nau bathaiatzera igorri, bainan Ebanjelioaren
erantzutera, eta ez solasaren zuhurraz, ezdeustua izan ez dadien Kristoren
gurutzea.
18. Galtzen direnei alabainan zorokeria bat zaiote gurutzearen ariazko
solasa; salbatzen direntzat berriz, erran nahi da guretzat, Jainkoaren
indarra da.
19. Haletan da iskribatua: Urmariaturen dut zuhurren zuhurtasuna,
eta eragotziren umoen umotasuna.
20. Non da zuhurra? non legearen irakhaslea? non da mende huntako
gizon argiketaria? Jainkoak ez othe du zoro atherarazi mundu hunen
zuhurtasuna?
21. Ezik munduak bere zuhurtziarekin ez baitu Jainkoa ezagutu,
Jainkoaren eginkarien zuhurtasunean; Jainkoak bere gogarako izan du
erantzupenaren zorokenaz sinhestunen salbatzea.
22. Nola Juduek sendagailak galdatzen baitituzte, eta Greziarrek
zuhurtzia bilhatzen;
23. Guk berriz, Kristo gurutzefikatua erantzuten dugu, Juduentzat
gaizbide, jendaientzat zorokeria;
24. Bainan deithuak diren Judu eta Greziarrentzat, Kristo Jainkoaren
indarra eta Jainkoaren zuhurtzia;
25. Zeren Jainkoaren baithan zoro dirudiena, zuhurrago baita gizonen
asmu guziak baino; eta malbu dirudiena, gizonen ahal guziak baino
hazkarrago.
26. Alabainan ikhusazue, anaiak, nola zareten deithuak, gutiak zaretela
gizonaren arabera zuhur, gutiak ahaldun, gutiak handi.
27. Bainan munduaren begiko zoro direnak hautatu ditu Jainkoak
zuhurren ahalkatzeko; eta herbal direnak, hazkarren ahalkatzeko;
28. Eta munduaren begiko aphal, eta erdeinagarri, eta ezdeus direnak,
zerbait direnen ezeztatzeko;
29. Arren-eta ez dadien izan gizonik bere buruaz haren aitzinean
espantu eginen duenik.
30. Bada, zareten guzia, haren ganik zarete Jesu-Kristoren bidez,
zeina eman baitaroku Jainkoak gure zuhurtziatzat, zuzenbide, sainduespen
eta berrerospentzat;
31. Arren-eta, iskribatua den bezala, bere burua goresten duenak,
Jaunaren bidez gorets dezan.
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
II. KAP.
1. Eta ni, anaiak, zuetara ethorri naizenean, ez natzaitzue solas eta
zuhurtzia zoragarriekin ethorri Kristoren lekhukotasunaren erantzutera.
2. Ez dut ezik zuen aitzinean buruioperik erakhutsi zerbait badakidala,
Jesu-Kristo baizik, eta hura gurutzefikatua.
3. Eta ni, zuen artean, herbaltasun, beldur eta ikhara handitan izatu
naiz;
4. Eta ene solasa eta ene irakhaspena ez zauntzan gizonen zuhurtziaren
araberako hitz sarkorretan, bainan izpiritu eta eraginduraren erakuspenean;
5. Zuen fedea ez dadien izan gizonen zuhurtziaren gainean jarria,
bainan-bai Jainkoaren indarrean.
6. Guzia gatik gaienei aiphatzen diotegu zuhurtzia, ez ordean mende
hunen araberakoa, ez-eta mende huntako handien zuhurtzia, zeinak
iraungitzen baitire;
7. Bainan erantzuten dugu Jainkoaren misteriozko zuhurtzia, gordea
dagoena, Jainkoak egundainotik gure osperako berezia,
8. Mende huntako handietarik nihork ezagutu ez duena; ezen ezagutu
izan balute, nihoiz etzuketen gurutzefikatu ospearen Nausia.
9. Bainan iskribatua den arren: Begiak ez du ikhusi, beharriak ez du
aditu, gizonaren bihotzak ez du nabaritu zer aphaindu duen Jainkoak hura
maithatzen dutenentzat;
10. Guri ordean bere Izpirituaz agertu daroku Jainkoak; Izpirituak
ezen ikhartzen ditu guziak, Jainkoaren barne minenak ere.
11. Alabainan gizonaren baithan zer den, gizonetarik zeinek daki, baizik-ere
gizonaren izpiritu bere baithan duenak? hala ere nihork ez du ezagutzen
Jainkoaren baithan dena, Jainkoaren Izpirituak berak baizik.
12. Guk aldiz ez dugu mundu huntako izpiritua izatu, bainan-bai
Jainkoaren ganikako Izpiritua, ezagut detzagun Jainkoak eman darozkigun
dohainak,
13. Zeinak erantzuten ere baititugu, ez gizonkarako zuhurtziaren
solas jakintsunez, bainan Izpirituaren irakhasmenaren arabera, ispiritualak
ispiritualki xehatuz.
14. Bada, gizon abereak bere aditzan ez ditu ardiesten Jainkoaren
Izpirituaren arako gauzak; ezen erhokeriak zaizko, eta ez da aditzeko gai,
zeren ispiritualki behar baitzaiote begiratu.
15. Bainan ispiritual denak oro juiatzen ditu, eta bera ez da nihortaz
juiatua.
322 323