BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

18. Hekiei begien idekitzera, ilhunbeetarik argira eta satanen eskupetik
Jainkoaren gana bihur ditezen, izatekotzat bekhatuen barkhamendua
eta sainduen artean pharte ene baithako fedearen bidez.
19. Aria hortazi errege Agripa, zerutikako ikhuspenari ez nintzaioen
sinhetsgaitz egotu;
20. Aitzitik, Damasen, Jerusalemen eta Judeako eremu guzian daudezenak,
eta paganoak ere deitzen nituen urrikitan sartzera eta Jainkoaren
gana bihurtzera urrikizko eginkariei lothuz.
21. Horra zer ariaz Juduek, tenploan nintzenean harturik, ni hil beharrez
zaramatzaten beren egin-ahalak.
22. Bainan oraidinokoan, Jainkoaren laguntza heldurik, badiraukat,
ttipi-handien aitzinean lekhukotasun eginez, deusere erran gabe bertzerik,
profetek eta Moisesek gerthatzekoak zirela aiphatu dituztenak baizik,
23. Kristok jasan behar zuela, hiletarik lehenbizi bizturik populuari
eta jendaiei argia ezagutaraziren ziotela.
24. Horien erraten eta gauzen xuritzen hari zelarik, gora-gora erran
zioen Festok: Zoratzen zare, Paulo; zure jakitate handiak burtzoratzen zaitu.
25. Eta Paulok ihardetsi zioen: Ez noha burutik, Festo guziz ona,
bainan egiazko eta zuhurtziazko solasak atheratzen ditut.
26. Ezen horietaz jakintsun da errege, zeinari ere uzkurtasunik gabe
mintzo bainatzaio; ez dut alabainan uste deusere badela horietan ezagutzen
ez duenik; ezen hor ez da deusere zokhotan gerthaturik.
27. Profetetan sinhesterik baduzu, errege Agripa? Badakit baduzula.
28. Agripak aldiz Paulori erraten dio: Guti batik barnean sinhetsarazten
darotadazu Kristau egin nadien.
29. Eta Paulok: Oxala ez gutirik barnean, bainan xahuki, ez zu bakharrik,
bainan entzuten dauden guziak ere egiten bazinezte egun, ni naizen
bezala, gathe haukiez lekhat.
30. Eta jaiki ziren errege, gobernadorea, Berenize eta hekiekin jarriak
zirenak.
31. Eta aldaratu zirenean, elkharren artean mintzo ziren, zerratelarik:
Ez du gizon horrek egin deusere heriotzea edo burdinak merezi dukeenik.
32. Agripak berriz, Festori erran zioen: Utz zaitekeen gizon hori,
Zesarri hel egin ez balio.
XXVII. KAP.
1. Bada, erabakia izan zen bezain laster, Paulo Italiara itsasoz igorria
izanen zela, eta hura bertze presonierekin emanen zela, Julio deitzen zen,
Augustoren ezkardako ehuntari baten eskuan,
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
2. Adrumetar untzi batera iganik, itsastatzen abiatu ginen Asiako
leihorren bazterraz, gurekin jarraikitzen zelarik bethi Aristarko,
Thesalonikako Mazedoniarra.
3. Biharamunean berriz, Sidonera heldu ginen. Bada, Juliok Pauloren
alderat gizatiarki egiten baitzuen, onhetsi zioen adiskideen ikhustera eta
egitekoen xuxentzera goan zadien.
4. Eta handik abiatu ginenean, luia baikinduen Ziproko gerizaz iragan
ginen.
5. Eta Ziliziako eta Panphiliako itsasoa gaindi ethorri ginen Listrara,
zeina Liziako baita;
6. Eta han, Italiara zihoan Aletsandriar untzi bat aurkhiturik, ehuntariak
hartara aldatu gintuen.
7. Asko egunez emeki ibili eta nekhe handirekin Gnidoko parrera
ethorri ondoan, haizeak zeiher egiten zarokulakoz, Kretari buruz
Salmonen aldera jo ginduen;
8. Eta hegiz hegi, nekherekin ethorri ginen Portuona deitzen den
toki batetara, zeinari hurbil baita Thalasako hiria.
9. Bada, nola hainitz denbora goan baitzen, eta itsas-aroa ordukoz
gaiztua, ezen ordukoz iragana zen barura, Paulok solas eman zioten
untzian zirenei,
10. Erraten ziotelarik: Gizonak, ikhusten dut itsasketa gaitz eta kalte
handiren bide izaten hasten dela, ez ezik kargaren eta untziarentzat, bainan
oraino gure bizientzat.
11. Ehuntariak ordean hobeki sinhesten zituen lemazaina eta maistrua,
ezenez Pauloren erranak.
12. Eta nola portua neguaren iragaiteko ez baitzen ona, handik itsasoari
lotzeko asmua hartu zuten gehienek, hean nihondik negutearen egitera
goan ahal othe zitazkeen Pheniziara, zeina Kretako portu bat baita,
hegoaren eta ipharraren arteko haizeei dagoena.
13. Bada, hegoak ematen zuelakoz, beren asmua bururaturen zutelako
ustean, Asondik abiaturik bazihoazen Kretako leihor bazterraz.
14. Bainan handik laster irlari buruz jo zuen iphar-iguzki deitzen
duten haize buhunba batek.
15. Eta nola boliaka eramana baitzen untzia, eta haizeari ezin ihardets
baitziozokeen, haizeen gogara utzirik, harekin eramanak ginen.
16. Berriz, Kauda deitzen den irla batetara erortzen hari baikinen,
nekhez bildu ahal izan ginduen xalupa.
288 289