BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

23. Egizu bada guk erraten darotzuguna. Baditugu laur gizon botu
bat beren gainean dutenak.
24. Hekiek harturik, hekiekin sainduets zaitezi, eta hekien gastuak
egizkitzu, murritz detzazten beren buruak; eta guziek jakinen dute gezurrak
direla zutaz aditu dituztenak, bainan legea begiratuz zabiltzala zu ere.
25. Paganoetarik sinheste hartu duten hekiez denaz, iskribatu diotegu,
gure erabakia dela begira ditezen idoletarik, haragi imolatuetarik, odoletik,
haragi ithotik eta lohikeriatik.
26. Paulok orduan lau gizonak harturik, biharamunean hekiekin bere
burua xahutu ondoan, egin zuen tenploko sartzea, erantzuten zuelarik
zein egunez akhabatuko ziren xahuketak, eta noiz eginen zen bakhotxarentzateko
eskaintza.
27. Bainan zazpi egunak iragaiten zirelarik, Asiako ziren Juduek, tenploan
ikhusi zutenean, sumindu zuten populu guzia, eta eskua gainera
eman zioten, oihu egiten zutelarik:
28. Hel, Israeldar gizonak; hau da populuaren, legearen eta toki
hunen kontra orotan irakhasten hari den hura; eta gehiago denik, paganoak
ere tenplora erakharririk, toki saindu hau khutsatu duena.
29. Ezen hirian harekin ikhusi baitzuten Trophimo Ephesoarra, uste
zuten tenplora erakharri zuela Paulok.
30. Eta asaldutan jarri zen hiri guzia, eta murruka bildu zen populua.
Eta Paulo harturik, tenplotik kanporat herrestatzen zuten, eta atheak hertsi
ziren berehala.
31. Bada, hura hil beharrez zabiltzalarik, berria heldu zioten ezkardako
buruzagiari, gainazpikatzen hari zela Jerusaleme guzia.
32. Harek berehala soldadoak eta ehuntariak harturik, Juduetara laster
egin zuen. Hekiek ikhusi zutenean aitzindaria soldadoekin, Pauloren
jotzetik baratu ziren.
33. Orduan hurbildurik hartu zuen aitzindariak; bi gathez amarra
zezatela manatu zuen, eta galdatzen zuen hea nor zen eta zer egin zuen.
34. Bainan jendepetik, batzuek hula, bertzeek hala oihu egiten zuten.
Eta nola ez baitzezakeen argudioaren ariaz gerthurik jakin deusere, manatu
zuen gaztelura eraman zezaten.
35. Eta mailetara heldu izan zenean Paulo, gerthatu zen soldadoek
besoetan eraman behar izan zutela populutze gaitzaren ariaz.
36. Alabainan populu murrua jarraikitzen zen oihu eginez: Hil zazu.
37. Eta gaztelura sartzerakoan, Paulok erran zioen buruzagiari:
Haizu zait zuri hitz baten erratea? Harek ihardetsi zuen: Badakizu greziaraz
mintzatzen?
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
38. Etzare zu, aitzin hortan buila bat jauzarazi eta mortura lau mila
manduler eraman dituen Egiptoar hura?
39. Eta Paulok erran zioen: Judua naiz zinez, Tarso Ziliziakoa, hbiri
ezagutuko hiritarra. Bainan utz nezazu othoi populuari mintzatzera.
40. Eta nola haizu eman baitzioen, Paulok mail burutik populuari
eskuz kheinu egin zioen; eta oro ixildurik, hebrearaz hunela mintzatu zen:
XXII. KAP.
1. Anaiak eta aitak, adi zatzue, orai ematen darozkitzuedan ariak.
2. Aditu zutenean bada, hebrearaz mintzatzen zitzaiotela, ixilago gelditu
ziren oraino.
3. Eta erraten du: Ni naiz Judu bat, Tarso Ziliziakoan sorthua, hiri
hartan hazia, Galamielen oinetan arbasoen, legeko garbitasunean argitua,
legearen alderat khartsu, zuek oro egungo egunean bezala.
4. Heriotzeraino sinheste huni jazarri izan diot, gizonak eta emaztekiak
estekatuz eta presondegietara arthikiz,
5. Lekhukotasun egiten darotadetan bezala aphez handiak eta zahar
guziek, zeinen ganik gutunak izanik, Damaseko anaietara bainindohan,
handik burdinetan erakhar netzan gaztigaraztekotzat.
6. Bainan bidean nindohalarik, eta ordukoz Damasera hurbildua,
eguerdirian gerthatu zen argi handi batek bet-betan inguratu ninduela;
7. Eta lurrerat eroririk aditu nuen mintzo bat erraten zarodana: Saul,
Saul, zertako darotak jazartzen?
8. Nik berriz, ihardetsi nuen: Nor zare zu, Jauna? Eta erran zarotan:
Ni nauk Jesus Nazarethekoa, zeinari jazartzen baitiok.
9. Eta enekin zirenek ikhusi zuten argia, bainan etzuten aditu enekin
ihardukitzen zuen mintzoa.
10. Eta erran nuen: Zer eginen dut, Jauna? Orduan Jaunak erran
zarotan: Jaikirik hoa Damasera, eta han erranen zaik egin behar dukan
guzia.
11. Eta nola ez bainuen ikhusten, itsutu ninduelakoz argi haren dirdirak,
lagunek eskutik eramanez heldu izan nintzen Damasera.
12. Bada, Ananias deitzen zen bat, legearen araberako gizona, hango
Judu guziek lekhukotasun ematen ziotenaz,
13. Ethorri zen ene gana, eta hurbildurik erran zarotan: Saul anaia,
begira zazu. Eta ordu berean begiratu nioen.
14. Eta erran zarotan: Gure arbasoen Jainkoak aitzinetik berezi zaitu,
haren nahia ezagut, zuzena ikhus eta haren ahotikako hitza adi dezazun.
278 279