BIBLE SAINDUA (III) Testament Berria - Armiarma

38. Jakizue beraz, anaiak, haren bidez zaitzuela erantzuten bekhatuen
barkhamendua; eta Moisesen legeaz ezin garbitu izan zaitezten gauza
guziez,
39. Hortaz dela garbitzen sinhesten duen bakhotxa.
40. Begira beraz zuei ez dakizuen gertha profetetan errana dena:
41. Ikhusazue, arbuiariak, harri eta urth zaitezte; zeren lan bat eginen
baitut zuen egunetan, lan bat sinhetsiko ez duzuena, norbaitek erran balezazuete
ere.
42. Bada, ilkhitzen zirelarik, othoiztu zituzten, ondoko larunbatean
mintza zekizkioten gauza horietaz.
43. Eta sinagoga hustearekin, Juduetarik eta Jainkoa adoratzen zuten
arrotzetarik moltzo bat jarraiki zen Paulori eta Barnabasi, zeinek beren
solasez ekhartzen baitzituzten Jainkoaren grazian gogor egotera.
44. Ondoko larunbatean berriz, hurran hiri guzia bildu zen
Jainkoaren hitzaren entzutera.
45. Bainan Juduek ikhusi zituztenean gizon murru hekiek, bekhaizgoz
bethe ziren, eta burhoka hariz zeiher egiten zioten Pauloren erranei.
46. Orduan Paulok eta Barnabasek heraberik gabe erran zioten: Zuei
behar zitzaitzuen lehenik adiarazi Jainkoaren hitza; bainan hastantzen
duzuenaz geroztik, eta ezagutzen duzuenaz geroz etzaretela bethiereko
bizitzeaz merezdun, huna non jendaien gana itzultzen garen.
47. Jaunak alabainan huneletan gaitu manatu: Ezarri zaitut jendaien
argitzat, izan zaitezen hekien salbagarri lurraren bazterretaraino.
48. Paganoak aldiz, hori entzunik, bozkariotan sarthu ziren, eta
goresten zuten Jaunaren hitza; eta sinheste hartu zuten Jainkoaz aitzinetik
bethiko bizitzerako hautetsiak ziren guziek.
49. Horreletan aurkhintza guzia gaindi barraiatzen zen Jaunaren hitza.
50. Bainan Juduek subermatu zituzten emazteki jainkotiar eta handietarikako.
batzu, eta hiritar lehenbizikoak, eta jazarketa bat bitzarazi zuten
Pauloren eta Barnabasen kontra, eta beren eremuetarik iraizi zituzten.
51. Hekiek berriz, oinetako herrautsa hekien kontra jorik, Ikoniora
goan ziren.
52. Dizipuluak bizkitartean, bozkarioz eta Izpiritu sainduaz betheak
ziren.
XIV. KAP.
1. Bada, Ikonion gerthatu zen, Juduen sinagogara sarthu zirela biak
batean, eta haletan mintzatu zirela, non Judu eta Greziar aralde handi
batek hartu baitzuen sinheste.
BIBLE SAINDUA (III) Jean Pierre Duvoisin
2. Bainan sinhesgogor gelditu ziren Juduek jauzarazi zituzten paganoen
gogoak eta sumindu zituzten anaien kontra.
3. Luzez egotu ziren beraz, heraberik gabe harituz Jaunaren eginbideetan,
eta Jaunak bere hitzari lekhukotasun egiten zioen, hekien bidez
sendagailak eta mirakuluak eginez.
4. Hiriko jendea berriz, bi aldetara jarria zen, batzu Juduen alde, eta
bertzeak Apostoluentzat.
5. Bainan nola paganoak eta Juduek baitzabiltzan hekiei irain egin
nahiz eta harrikatu beharrez;
6. Nabariturik, Apostoluek ihes egin zuten Likaoniako hirietara,
Listrara, Derbera, eta inguruan aurkhintza guzira, eta han erantzuten
zuten ebanjelioa.
7. Listran bazen gizon bat, oinetarik hebain izanez, bethi jarririk egoten
zena, amaren sabela danik maingu zelakoz, egundaino ez baitzen ibili.
8. Harek aditu zuen mintzatzen Paulo. Paulok begiratu zioen, eta
ikhusirik sinhesten zuela sendatuko zela,
9. Erran zioen goraki: Jaiki zaite oinen gainera xuxen. Eta jauzi zen,
eta bazabilan.
10. Jendeek berriz, ikhusi zutenean Paulok egin zuena, altxatu zituzten
mintzoak, likaonaraz erraten zutelarik: Jainkoak, gizon itxuraren
azpian, gure gana jautsi dire.
11. Eta Barnabas, Jupiter deitzen zuten; eta Paulo, Merkurio; zeren
hunek ekhartzen baitzuen hitza.
12. Jupiterren apheza ere, zeina hiri buruan baitzen, athearen aitzinera
ethorri zen, zezenak eta khoroak ekharriz, eta populuarekin sakrifizioak
nahi zituen egin.
13. Bainan Apostoluek, Barnabasek eta Paulok, hori aditu zuteneko,
beren soinekoak urraturik jendearen erdira jauzi ziren, oihu eginez
14. Eta erranez: Gizonak, zer hari zarete? Gu ere hilkizun gare, zuek
bezalako gizonak, zuei erantzuten hari garenak, auza hutsal horietarik
bihur zaitezten Jainko biziaren ganat, zeinak egin izan baititu zeru-luritsasoak,
eta hekietan diren guziak;
15. Zeinak iragan mendeetan utzi baititu jendaiak oro beren bideetan
ibiltzera.
16. Halabadere, ez du bere burua lekhukotasunik gabe utzi, ongia
zerutik eginez, uriak eta fruitu aroak igorriz, hazkurria nasai emanez, eta
bozkarioz bethez gure bihotzak.
17. Eta horrela mintzatuz, etzuten nekhez baizik bitimak beren
buruei imolatzetik baratu populua.
260 261