0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
18<br />
SUPAZTER XOKOAN<br />
Bethi banindoan bizkitartean, eta ja, Art-Izarraren ondotik, Hiru<br />
Erregeak jauzian iraganak nituen. Sekulako bide ba othe nuen? Azkenean,<br />
Oilo-Koloka nere gibelean utzirik bere xitoekin, batto lehertu ere gabe,<br />
izar-erhautsez estalia, izerdiz pelatua banindoan, noiz eta ere, han, nere<br />
aintzinean ikusten baitut... Parabisua...<br />
Hatsak eta guziak joanik, bihotza kasik gelditzeko heinean, harritzen<br />
naiz hantxet. Jesus, Jainko maitea! Hura zen, hura, ikustekoa! Dena<br />
urhe, dena zilhar, dena disdira! Belhaunak dal dal dal ikharatzen zitzauzkitan,<br />
ederraren ederrez. Ez zen ez halako aphez-etxerik edo jaun handien<br />
jauregirik, ez eta ere elizarik!... Jesus, Jesus!...<br />
Hainbertzenarekin, Parabisuko athe urhezkoaren aintzinean jarria,<br />
ikusten dut gizon bat, bizar alimaleko batekin: Jon Doni Petri, zeruko<br />
gakoen argitzen ari. Bazuen zer egin! alabainan, erdoilak osoki janak<br />
zauzkan.<br />
Krisk, krask, nere zapeta handiekin harrabots puska bat egiten dut,<br />
Parabisuko bide xoragarrian. Jon Doni Petrik burua altxatzen du, bere<br />
lanaren artetik, eta halako hirri batean hasten da berehala:<br />
—To, to! Norbait heldu zaikuk egun zerurat! baduk mira!... Ho,<br />
adixkidea, norat zoazi zure ustez?<br />
—Bainan... zerurat, o Jon Doni Petri!<br />
—Zerurat?... Baduk hoberik! Aspaldixkoan bertze biderik hartzen<br />
duzue gizonek! Orizu, behozute ene gakoeri... Gorri gorriak erdoilak<br />
janak!... Eta barkhamendurekin, nondik heldu zira?<br />
—Frantziatik.<br />
—Frantziatik!... Hau ona diaguk! Berrogoi urthe huntan, Frantses<br />
gutti, gutti, hunarat! Lehenago bai, trumilka. Bainan orai, emazte bakar<br />
batzu, doi doia!... Eta nola deitzen zinen munduan, ez baniz ausartegi?<br />
—Haurmaite...<br />
—Haurmaite! Bainan orduan, Eskualduna zira, eta ezagutzen zaitut<br />
segurki! Haurmaite! Gizagaixoa! Ez zinen baitezpada gaixto gaixto hetarik!<br />
Bainan, itzal ttipitto zonbait, berehala zeruan sartzeko! Behin edo<br />
bertze gerthatu ere zautzu, arratsean erran baituzu goizeko othoitza, eta<br />
goizean arratsekoa. Kasu eman bazinu gehixago!... Eta, zer deramazu,<br />
hor, alfotxa gorri handi horietan?<br />
—Gure Herria ilabetkaria, ilabetkari horrentzat moldatu ditudan lan<br />
purruxkak!...<br />
Jon Doni Petri xutitua zen, orai, eta nere gana hurbildurik, gogo<br />
onez besarkatzen nau han, bainan han, tinko tinkoa! Sainduaren bizar<br />
Jean Barbier<br />
handiak poxi bat min egiten zautan, egia erran. Bainan, halere... zer<br />
goxoa eta zer loria!...<br />
—Hi haiza, Haurmaite, Gure Herriaren egileetarik bat? Kazeta moldatzaile<br />
gehienek ez die ene bizarreko ile bat balio; bainan Gure Herrian<br />
balinbahintzan, bertzerik duk. Biba hi, Haurmaite! Hemen guziek irakurtzen<br />
diaguk Gure Herria. Jesus Haurrak eta Ama Birjinak ere, noiz edo<br />
noiz, behako bat emaiten diotek. Eta zeruan diren Eskualdunek!<br />
Harrapaka baderamaie. Ilabete guziez, aingeru Gabrielek beren Gure<br />
Herria noiz ekarriko dioten, ezin igurikatuz diaudek. Haugi, Haurmaite,<br />
haugi!<br />
Hiaurek behin baino gehiagotan erran dukan bezala, ez duk ez hori<br />
hire lanik txarrena. Eskuara gabe, Eskualduna ez duk, errexki bederen,<br />
fededuna. Eskuara galtzera zioian beharbada. Galtzerat utzi nahi ez zutenak<br />
lagundu ditutzue... Haugi zerurat, haugi! Segur, merezitua dukala!<br />
Ikusiko duk, San Frantsesek, San Iñaziok, Jon Doni Maiorgak, Mikel<br />
Garikoitz Ibarrekoak eta bertzeek beltzuri handirik eginen dauetenez.<br />
Xilintxa hau jo eta, hunarat ekarraraziko ditiat oro berehala...<br />
Bilinbi-balanba, binbili-banbala, abiatzen da xilintxa, eta... hor...<br />
izerdi uharretan... iratzartzen naiz... Jesus!... Non othe naiz? Ustez<br />
zeruan, eta ez nintzen ilhargian ere, bainan bai lur-gainean, nere ganberan,<br />
oraino hazkar eta erdi-gazte... Eliza-dorreko ezkilak iratzarrarazia ninduen,<br />
oren bat gau erdiko mezara!...<br />
Gogoa ilhun, jarri nintzan nere ohearen gainean. Eta, hala, hala,<br />
hain goxo zen Jon Doni Petriren bihotzari kontra, bizar handi harek sistatzen<br />
ninduela!... Eta amets bat baizik ez zela!...<br />
Bainan gero, begiak berriz ixtant bat hetsi ondoan, zeru eder hura<br />
agian oraino ikusiko nuelakoan, ohe gainetik jauzian xutiturik, belhaunikatu<br />
nintzan, othoitz hunen egiteko:<br />
—Barkatu, Jon Doni Petri handia, nere ametsak zerbaitetan huts<br />
egin badautzu; amets bat baizik ez zen. Bainan omen baitire zerbait erran<br />
nahi duten ametsak, gaurkoaren ondotik iduritzen zaut, gure lana ona zautzula.<br />
Gure Herriari uztartzeko naiz beraz berriz ere, eta... Jainko Jaunak<br />
nahi dukeen bezenbat luze... edo labur.<br />
Eta, hortan, gau-erdiko mezarat joan nintzen berehala, halako loria<br />
bat bihotzean!...<br />
19