0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma

150
Bere gophor esnea lorian husturik,
Amaxo hasi zauku, khiloa harturik,
Phiru phiru iruten, ezpainak bustirik,
Erhi luze batzutan ixtup'itzulirik.
Haurrak oro orduan, Amaxoren gana,
Lerro lerro doatza, sem'atxi lehena,
Lausengaka, oihuka: «Oi, Amatxi ona,
Ixtorio bat, othoi; zure pollitena?».
Aitattok berriz dauka pipa ezpainetan,
Aitak ere kanita bere eskuetan...
Amatto, irriño bat ageri hortzetan,
Pulliki hasia da xahar konderetan:
«Bertz'orduz bazen beraz bele bat zaharra:
Hegal bat zuen luze, bertzea laburra...
Hegalño hau ezpaliz izan hoinen xarra,
Kondera izanen zen luzeago, haurra!».
Haur gaixoak tokian dira loharkatu,
Ottia su-ondoan ari, dena kantu;
Arraxin mukuzua emeki da hurtu,
Attitto, pip'errerik, intzirez xutitu.
«Hots, haurrak, othoitzean eman gaiten denak,
Izpiritu gaixtoa urrunt dezan Jaunak;
Kanpoan kanta beza haize gaixtoenak,
Ez gira deusen beldur gaur hemen gaudenak!».
Oi neguko arratsak, supazter xokoan,
Xixtuka ari dela haizea kanpoan,
Atheak hetsirikan, suaren ondoan,
Elgarri kontra oro, sukalde beroan!
SUPAZTER XOKOAN
J. BARBIER
Senperen, 1925eko Buruilan
Jean Barbier