0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
146<br />
SUPAZTER XOKOAN<br />
urrunetik lehenik, hurbiletik gero, bata bertzeari hola jazartzen dira,<br />
gaurko egunean oraino...<br />
Bi gizonak, bizkitartean, elgarri buruz heldu ziren, izigarriko oldarrean,<br />
fur-furia ikaragarrian, Eskualdunen bethiko oihu lazgarria batek bertzeari<br />
zeren zion aurthiki, gau ilhunean:<br />
—Ai, ui, ui!<br />
—Ai, ui, ui!<br />
Elgarren ganik hogoi hurratsetan ziren, eta heien makilek, xixtuka, dir<br />
dir egiten zuten. Ikaragarri zen, bainan ikaragarriagoa behar zen berehala...<br />
—Ai, ui, ui! ai, ui!<br />
—Axut!<br />
—Haugi bide-erdi!...<br />
Eta, makilak gora ahurrean, hamar hurratsetan, bost hurratsetan,<br />
hiru hurratsetan dira orai, eta, hor, ximixta batean, makila ikaragarriak<br />
elgarretaratzen dira!<br />
Bainan, hainbertzenarekin, eta bet-betan, jauzi batean, elgarretarik<br />
urruntzen dira bi gizonak:<br />
—Zu zirela, Ñakero?!...<br />
—Ba, eta zu ere hor, Piarre?!...<br />
—Debruen bisaia!...<br />
—Zertako?<br />
—Nahiagoko bainuen bertze bat izan bazina!<br />
—Alta, nik ere, hala hala!...<br />
Eta ixil ixila han zauden, Donazaharreko jauregiari hurbil, erregebidearen<br />
gainean xutik, beren makilak lurrean finkaturik, makilen gainean<br />
eskuak aztaparka kurutzaturik... Eta, hala hala, aspaldiko, edo —<br />
hobeki erraiteko— bethiko adixkideak ziren Ñakero eta Piarre, eta elgarren<br />
beldurrez edo bertzela, egundaino bat bertzeari lotzerat ez ziren<br />
oraino atrebitu.<br />
Eta, etzi eztia, huna non hasten den Piarre:<br />
—Errazu, Ñakero?<br />
—Zer?<br />
—Huntaraz geroz, bertze batzu bagine bezala egin bagindeza?...<br />
—Hori bera nuen gogoan eta, Piarre!<br />
—Bazirea, beraz?<br />
—Ba, Piarre, eta gogotik!...<br />
Eta, hantxet, gehiagokorik gabe, makilka berehala hasi ziren<br />
Garaziko bi makilkari hoberenak; xirti-xartaka lehenik, elgarren aztatzeko<br />
eta miatzeko bezala; azkarkiago gero, eskuen berotzeko. Eta, erran<br />
Jean Barbier<br />
gabe doana, heien xirti-xartek berek, zuek eta ni bezalako gizona lehen<br />
ukaldian xirtxikatuko zuten! Hek, irriz ari ziren!...<br />
—Zer makila duzuna, Piarre!<br />
—Zer esku-muthurrak eta ukaaia, zure makilaren buruan, Ñakero!<br />
Eta orai, irri xuri bat ezpainetan, etxe-ogi garbia jaten duten hortz<br />
eder batzu kirrikan, ari ziren, ari!... Arradoiko harria bi zati eginen zuen<br />
heien ukaldiak, eta bardin Arrolanen-Harria Itsasun! Nork erran du:<br />
erhoturik, egun batez, ezpata eskuan, Olivier, bere adixkide hoberenari<br />
lothu zela Arrolan hoi? Ba, nork kondatu du, heien soldadoak oro, harriturik,<br />
bazterretik beha egon zirela, guduak ziraueno, bi adixkideen artean<br />
sartzerat nehor ezin menturatuz? Ez dakit, bainan, niri iduri, ez Olivierik,<br />
ez Arrolanik, nehor sekulan ez dela gudukatu, Piarre eta Ñakero gau hartan<br />
gudukatu diren fur-furiarekin...<br />
Heien bien ukaldiek... jendea zuten bilatzen, bainan... makila baizik<br />
ez kausitzen sekulan!... Ezker, eskuin, gainetik, azpitik, saheska, xuxenean<br />
ala zeiarka, nihun ezin lotkiarik atzeman!...<br />
Haaa! orroaz heien bulharrak, ukaldia emaitean, oihanean haizkolarienak<br />
bezala! Fiu, fiu! xixtuka aldiz heien makilak!... Eta gero, kask, doi<br />
doiako amor ttipiena gabe, makilak makila koskatzean...<br />
Oren laurden hartan hola ari ziren, tokiaren gainean; hurrats batez,<br />
zehe batez elgarren ganik baztertu ezpaitziren ephe luze hartan guzian!<br />
Izerditan biak, bainan, bethi berdin trenpuan; eta lehenbiziko zarrasta<br />
edo aztaparkatzerik arinena elgarri oraino egitekoa!...<br />
—Brien ariña, oraikoan, hatik, atzemaiter nuzu, Piarre!<br />
—Ez dakit, Ñakero, beratxegi ez nizanez bethi jeikiren hortako...<br />
—Baditake, Piarre... Errazu, Piarre? eta, hori erraitean, idi bat puskatuko<br />
zuen ukaldia ekartzen dio Piarreri...<br />
—Zer duzu, Ñakero? eta, bere makila han zuen orduko Piarrek,<br />
Ñakeroren makilari trebes emana, burdin palanga bezen bihurri...<br />
—Oren-erdi huntan egin ez duguna, nola eginen dugu oren baten<br />
buruan?... Berdin ahul orduan, ala berdin azkar, orai, ez othe da bethi berdin<br />
izaitea? Elgarren neurrikoak girela, ez othe dugu erakutsi, Piarre? Joan<br />
baginte biak... Maiderreneat?...<br />
—Goazen Maiderreat, Ñakero... Egarritua ere niz bulta huntan...<br />
Eta, sorgin ixtorioetan Zafra-Maria-Zafra makila bezala, orduan<br />
bakarrik, eta solas hoik oro bi adixkideek elgarri erranik, orduan aphaldu<br />
ziren eta gelditu Piarre eta Ñakeroren makilak!...<br />
147
Change language