0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma

112
SUPAZTER XOKOAN
—Doniane edo Moniane, San Juan edo Man Juan, mila Españolek
ez othe lukete hartuko?...
Batixta ez zen, ez Paristarra, ez Bordelesa... bainan Doniandarra zen;
Espainiako mendiak haraxko ziren, eta bertzalde, mando zainaren zahagia
Arzagetenean sartzera zoan!... Pin, pan, bi pasoz, erroz gora igortzen
du hantxet español muthur beltza... errekarat:
—Doniane! mila Españolek!... Ez eta hi bezalako ehun milek ere!
Atxikak hori, to! koko beltza... eta zahagirik ezpaitut nik hemen, errekako
uretik edanezak, ordainez, trago bat ona!
Eta Batixta irrintzinaka sartu zen Donianen:
—Ai, ui, ui, ui!...
N,B, Español mandozaina Eskuara poxi bat murdukatzen ikasi
Erdalduna zen, Aragonesa, eta ez Eskualduna. Hori, erran gabe doan
gauza.
Hendaiatik Ondarribirat.
Jean Barbier
PHEDEIKU BAT POLLITA
Behin bazen aphez bat, ona bezenbat bitxia. Bertzeek ez bezala
behar zituen erran eta egin gauzak oro. Oroz gainetik, aditzekoak ziren
haren phedeiuak! Ez dakit Aphezpikuak onhetsiko zituen oro, emaiten
zituen molde hartan berean, bainan, bethi, jendea loriaturik zagon, elizaño
hartan.
Beraz, igande goiz batez, Ama-Birjina Lurdekoaren agertzeaz mintzatu
behar eta, huna nola mintzatu zitzaion bere arthaldeari:
«Aspaldiko urthetan, nehor guti zoan zerurat, jendea tzarturik,
mendea galgarri egina zelakotz. Zeruko atheak, zeruko gakoak, herdoilak
janik, gorri gorria eginak ziren; Parabisuko bide urrhezkoa dena
sorho zen eta arrantze.
Athe aintzinean jarririk, tartean eskuak begien gainean emaiten
zituela, urrunagotik ikusteko hean nehor noizbeit agertuko othe zenez,
Jon Doni Petri, zeruko giltzaina, gogoa ilhunik zagon. Bet-betan kexuaren
kexuz ezin gehiago egonez, hor, xutitzen da, eta Jainko Aitaren gana
badoa, bixi bixia oraino adinarendako. Ahuspez emaiten da Aita
Eternalaren aintzinean, eta gero, belhaunen gainean emanik bera, huna
Apostolua mintzo:
—Jauna, oritzu zeruko gakoak; itze bati dilindan emaiteko on baitira
segurki. Nehor ez da gehiago zerurat heldu, urrrunerat ere nehor ez
ageri! Huna beraz giltzak, bertze lan zerbaiti lot nadien berehala zeruan,
alfer tzar egoiteko orde. Damurik ez da hemen ene lehenagoko sare xaharrik,
heien ongi antolatzeko, nahiz bixta joantxea dudan...
—Petri, harzkik giltza hoik gibelerat, eta hoa, laster, Zeruko
Athearen zaintzera... Hire Jainkoaren manua duk hoi, eta lehenbiziko
desobedientzia egitekoa duk oraino.
—Banoa, beraz, Jauna. Bainan, utz othoi nezazu galde baten egitera.
Nehor gehiago zeruan sartzekotz, orai bi mila urthe bezala, Jainko-
Semea igorrazu berriz munduaren salbatzera. Bertzenaz, berriz ere erran dezadan,
itzetik dilindan emagun gako handi urrhezkoa, nehor ez da gehiago
hunarako...
—Jainko-Semea berriz igor mundura? O hoi, gauza handia, bai
zinez handia aiphatzen dautazu, eta gogoeta handienak galdegiten dituen
113