0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
0Barbier J, Supazter xokoan.qxd - Armiarma
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
48<br />
SUPAZTER XOKOAN<br />
bezen laster akhabatzera; nere ama gaixoa bero<br />
bero egonen da, hola, hunen barnean.<br />
MARIEK: Ba, hola behar ginuke bethi gure xaharrekin! Ez ditugu aski<br />
maitatzen, gauza hauskorño batzu bezala<br />
behar ginuzkelarik bethi artatu! Halako goxoa<br />
lukete, hek ere, beren bihotz gaixoetan!<br />
GOAÑAK: Hala hala da hori! Gure ama, ez delarik bada mainazu hetarik,<br />
barda ikusi dut hain hunkitu-harrotua egiazki!<br />
Bere mafrundiarekin, sukar puxka bat saltaturik,<br />
ohera joana zen. Ereman diot sendagailu<br />
zerbait, eta, harek ni haurrean bezala, nik hura<br />
forratu pulliki eta pulliki; eta gero, bi musu<br />
eman diozkat bere matela gorriño hetan...<br />
Ikusi bazinu haren loria! Badut uste nigar bat<br />
ere eskapatu zaion...<br />
MARIEK: Sinhetsiko zaitut, Goaña. Hormatzen hasiak ere direlakotz,<br />
gure xaharreri iduritzen zaiote poxolu eta traba<br />
direla orori; beldurño batekin bizi dire, gaixoak!...<br />
Balakite ongi zonbat maite ditugun!<br />
GOAÑAK: Gure bihotzak bezala, Jainko legeak ez othe dauku hori manatzen?<br />
Eta, hoin maiz hartzen dugun ostia sainduko<br />
Jesusek ez othe zituen Ama-Birjina eta<br />
San Joseph goxoki mainatzen!<br />
MARIEK: Ederki diozu. Hetaz holatxet mintzo garela, goazen gure<br />
lanean; mihiak, bihotza eta eskuak, oro betan.<br />
Bardin, ardiak hortxet berean ditugu, mazela<br />
xoko hortan, Xurikok ongi zaintzen dituela,<br />
bati asiki, bertzeari xanpa eta orroa, urrunegi<br />
doazilarik...<br />
(Hainbertzenarekin, Xuriko entzuten da erausika, eta saminki.) Ori,<br />
huna non ari den xanpaka... Zer othe du oraikoan,<br />
hola kexaturik? Xutitu eta zoaz ikustera,<br />
Goaña!<br />
Goaña badoa; pitta bat beiratu eta ezkerreko aldean, heldu da<br />
kuxean.<br />
GOAÑAK: Mikaela heldu zauku gibelerat, Kamelua deithua dugun andre<br />
kaskoin, dakizun harekin... Nork othe daki<br />
Jean Barbier<br />
ongi nor eta zer den atso tzar hori?... Bi urthe<br />
badu hemen dela, goiz batez ethorria, hazilan<br />
beleak gure landetara bezala. Nondik eta zertara?<br />
Dena den, Mikaelak eta haren iduriko bertze<br />
zonbaitek ados egin dute laster sorgin tzar<br />
horrekin...<br />
MARIEK: Ez zauzkit batre gustatzen batzu ez bertzeak; goazen gure<br />
ardietara, edo bederen, berro horren gibelean<br />
eman gaiten. Ikusiko bederen ez gaituzte<br />
horrela. Zerbait da hori ere, mokokan artzeko<br />
orde, ostixon bezala...<br />
Ezker, gaineko aldetik, badoazi biak gordetzera.<br />
IV<br />
Kamelua eta Mikaela heldu dira ezkerretik, aintzineko aldetik,<br />
gordagiatik hurbil.<br />
MIKAELA, KAMELUA<br />
Kamelua kaskoin-eskuara batean mintzatuko da.<br />
KAMELUAK: Mikaela, hi ez dela kontent, gibelerat nik ekarrarazirik.<br />
Bainan ez dela hik penarik izan behar. Fite<br />
libro izanen dela hi. Ni joan behar poztara, zoza<br />
anitz altxatzera. Berehala joanen eta jinen biak,<br />
eta gero hementxet, leku goxoa, bi hitz erranen<br />
dela nik hiri, hiri bakarrik; ez bertzeri hiri bakarrik,<br />
hi maite delakotz nik. Azpaldi hi nahi nik<br />
hola bakarrik ikuzi...<br />
MIKAELAK: Ikuzi? Zer naiz bada zikina?<br />
KAMELUAK: Bo! Erran nahi zela nik mintzatu, Mikaela, eta ez dela hik trufatu<br />
behar hola nitaz!<br />
Badoazi aintzinat, eskuin, eta Marie eta Goaña agertzen dira<br />
ezkerretik.<br />
49
Change language