AINTZIN SOLASA Eskual-Herria, Eskualdunak hainitz aiphatuak dira aspaldi huntan; soberaxko behar bada, edo bederen, guk nahi ez bezala. Eskualdunak, bethi, ongi ethorri egin dio arrotzari, arrotz hura bere lerroño hartan eta behar den neurriaz barnago sartu gabe agertu zaiolarik. Zorigaitzez, orai, arrotz horietarik asko sobera atrebituak ditugu. Batzu heldu zauzku, Eskual-Herriaz osoki jabetu beharrez, Eskualdun lurra, pozika pozika iretsi beharrez, Eskualdunak bethi, ta urrunago, mendien oinetaraino beren aintzinean igorri beharrez. Itsas hegitik eta lehen ibar-zelaietaraino, hemen asiki, han klaska, sartzen ari zauzku, Aleman higuina tenore batez Frantzia-ipharrean bezala. Eskualdun laborari etxeak, bat bertzearen ondotik, intzire-karraska batean, lurrerat badoazi, oihanetako haitz handiak erroz gora doazin bezala. Eta, gure bethiko etxe xuri eta nasaien orde, non nahi altxatuak hor ditugu aderailuzko jauregi panpina batzu, behin bethikotz uzkaili alhor, landa eta elge maiteez burlatzen ari direla. Eta, orduan ikusten da, Eskual-Herrian behin ere oraino ikusi ez den gauza bat, nigar-egingarria: alhor hetan higatu Eskualdun umeak, ohilduak, badoazi, batzu, goseak ez hiltzeko mendietarat ihesi; bertzeak, hirietarat, lantegi batzuetan beren osasun ederraren xahutzerat, edo iguzkirik eta airerik gabeko etxe batzuetan, erdi-goserik bizitzerat eta... hiltzerat. Satorrek landa bat bezala, jauregi horiek hartzen ari daukute Eskualdun aurkintza bat osoa, gero eta barnago aztaparka sartzen ari baitzauzku. Eskualdun etxeko jaunak, Eskualdun lur gizenaren jabeak, ohart zaizkote sator-lan izigarriari! Edo, bertzenaz, bethitik Eskualdunik baizen ikusi ez den tokietan, ez da arrotzik baizik ikusiko. Non diteke orduan Eskual-Herria, non Eskualdunak, arrotz heien guzien erdian? 5
6 Gogor egiozue Satorrari! Eta orhoit, zuhurra balinbaduzue, munduko diru-paper pullitenak zure etxe xuria, zure lur gizenak ez dituela sekulan balioko! Urtheak joan, urtheak jin, —guhaurek ikusi berria dugu eta— mehatzen eta hiratzen dira paperak, ontzen eta gizentzen aldiz iguzkiari begira dauden ontasunak. Bat egin beraz guziek, eta arrotz jalamanari erran, gure haurrek, orai hameka urthe, etsaiari bezala: «On ne passe pas!». Gure lurrez, gure etxe maiteez jabetzea ez askiz, nahi izan dira gero bertze batzu jabetu... gutaz, Eskualdunez berez. Deputatu edo auz'aphez, politikero tzar, gure nausi eta buru nahi zuten, eta, zorigaitzez, nahi dute oraino, zonbeit herrietan. Horiek deithuko ditugu, ez gehiago Satorrak, bainan bai Arranoak, gure adiskide Oxobik erran dioten bezala. Arrano horiek, aztaparrez hartu nahi laizkigukete gure haurren arimak, gure gazteen bihotz garbiak, gure sinheste hazkarrak, Eskualdun ohitura guziak. Eskualdun makilak eskuan, oro bihurturen gitzaikote arranoeri. Eta —Oxobik ez dakiena behar bada, Ahunxkiko mendietan behin baino gehiagotan gure begiz ikusi duguna— orhoit bethi, ahari hilari baizik ez diola arranoak begirik, edekitzen sekulan. Ez gira hilak oraino Eskualdunak, eta beraz, kontu, arranoak! Zuer buruz, Jaunak emanak Baitugu aztapar onak! SUPAZTER XOKOAN Adixkide? Bai. Bainan, Nausi arrotzak?... Ez! Arrotzez batere behartu gabe, gurez gure, gizonik aski badugu Eskual-Herrian. Aiphatu behar othe ditugu gero bertze arrotz batzu, kapelu bat buruan emanik, ezpartin xuriak aldiz zango txar batzuetan, Eskualdunak zinez direla iduritzen baitzaiote, eskualdun makila bat eskuetan zeren duten firurikatzen? Hirri egitea ginduke honetaz guzietaz, gure haurrek, gure gazteek horietarik zonbeiti ikusi eta ikasi behar ez baliote asko molde hits, asko ahapaldi tzar, ergelkeria sobera! Zer egin horieri buruz? Ahal den guzi guzia. Gutartean ere badire, zonbeit aldiz, eskualdun arnegatuak. Zer egiten ere baitugu eta horieri buruz, hura bera egin aiphatu arrotzekin. Begira hetarik pozoin-belharretarik bezala. Erromano eta bertze, batere heien kutsurik hartu gabe, oro iragaiterat utzi ditugun bezala lehenagoko mendeetan, utz iragaitera Jean Barbier oraiko kabaleria hoi, bertze norapeit —agian— joan diteken artean. Eta, hortako, Eskualdun egon bethi, bethi eta gehiago Eskualdun! Eta zerk egiten du Eskualduna zinezko Eskualdun? Elizak, Etxeak, Hil-Herriak, Mintzairak. Horietan datza Eskualdun arima guzia. Begira... Elizan, Etxean, Hil-Herrietan hartu guzia: sinheste, errespetu, Jainkoaren beldur eta amodio. Horietarik deusik ez erain sekulan arrotzaren aintzinean eta haren beldurrez. Bainan, begira oroz gainetik gure mintzaira, Eskuara; eta Eskuarak gu gaitu begiraturen, pareta hazkarrenak soldadoa egiten duen baino ere hobeki. Orotan bekaizti dire gure Eskuara ederraz. Eskuara murdukatu nahiz, hirri-egingarri ere ari zauzku arrotzak. Eskualdunak bakarrik othe dira bada mintzaira hortaz ahalketuko? Ahalkea bai, bainan ahalkea Eskualdun horietarik zonbeiti, zeren duten beren ama itsuski hola ukatzen! Frantsesek Frantsesa bezala, —zorigaitzez— nahiz ez duten Eskualdunek Eskuara eskolan ikasten, bazindakite ongi, Eskualdun laborari maiteak, zein hunkigarri, zein eder, zein handi zaizten, eskuaraz mintzo zaiztelarik! Zein ederki derabilkazuen eskuara hoi, zeren den zuen mintzaira, sortzetik zuen odolean duzuen hura! Bazindakite, hala hala, zoin herrebeski ari diren zuen haurretarik zonbeit, bereziki neskatxa batzu, urthe pare bat edo gehiago hirian egonik, herrirat ethorri eta, frantsesez —beren ustez— hasten zauzkularik! Zer frantsesa, heiena! Ez frantses, ez kaskoin, ez portuges! Nik ez dakit nongo mintza-moldea duten hura... Ez bethi Frantziakoa! Halako panpina bat ethorri zitzautan egun batez, bere espos-mezari buruz behar ziren zer guzien xuxentzera. Han nuen beraz nere panpina, paparoa zabalik, berrogoi'ta hamar liberako galtzerdi-sedak zangoetan, Afrikako moro-beltx baten soin txarra belhaunetaraino heltzen ez zitzaiola, besoak sorbaldetarik beheraxago doi doia kukutuak. Boketalatsera edo baxera garbitzera zoakela erranen zuen gure Amaxo zenak, Jainkoak bere lorian duela!... Eta, nere panpinari ahal nuen bezala behatzen nioen aldi guzian, ez nezaken burutik igor, haren ama xahar maiteari, bezperan oraino, bizkarrean ikusia niola errege Salomonen denborako soin bat ferdea, bainan ferdea, muskerra!... Haren beraren aitari aldiz, galtza batzu, asko landetako mamu edo marika batzuek ez baitzuzketen nahiko bele-fiken iziarazteko ere. Eta futxo, Frantsesez baizik ez ari nere panpina! 7
- Page 1: Iturria: Supazter xokoan, Jean Barb
- Page 5 and 6: 10 SUPAZTER XOKOAN hori ongixko ika
- Page 7 and 8: 14 SUPAZTER XOKOAN —Da gero, jaun
- Page 9 and 10: 18 SUPAZTER XOKOAN Bethi banindoan
- Page 11 and 12: 22 nahi nioke oilasko pare bat eder
- Page 13 and 14: 26 Satanek etzezaken hobeki pentsa!
- Page 15 and 16: 30 SUPAZTER XOKOAN egin batzu, neur
- Page 17 and 18: 34 SUPAZTER XOKOAN Goraxko mintzatu
- Page 19 and 20: 38 SUPAZTER XOKOAN Karrika buruan a
- Page 21 and 22: 42 GAIXO PIARRES! SUPAZTER XOKOAN B
- Page 23 and 24: 46 (Ama Birjinari behatzen dio.) Ag
- Page 25 and 26: 50 V MARIE, GOAÑA GOAÑAK: Aditu d
- Page 27 and 28: 54 gatik! Heien, azpitik, harrotzea
- Page 29 and 30: 58 SUPAZTER XOKOAN Bainan, nork ira
- Page 31 and 32: 62 SUPAZTER XOKOAN Bainan Katalin b
- Page 33 and 34: 66 ZUBIETAKO DEBRUA MARIA: Ama. MAR
- Page 35 and 36: 70 Pelo ere joan zen, etxeko oilo g
- Page 37 and 38: 74 SUPAZTER XOKOAN MARIAK: Zer nahi
- Page 39 and 40: 78 MARI-EDERREK: Ai, Maria, zer da
- Page 41 and 42: 82 XOANE MITRERO SUPAZTER XOKOAN Be
- Page 43 and 44: 86 SUPAZTER XOKOAN Bide horietan ik
- Page 45 and 46: 90 SORGINAK XOBADINA: Ama. KATTALIN
- Page 47 and 48: 94 hura ez egin! Nardagarri ere da,
- Page 49 and 50: 98 BENITAK: Hil gogor!... Ori uste
- Page 51 and 52: 102 mahain-ezkinean, paper hosto go
- Page 53 and 54:
106 Ez, ez da zuentzat barkharik!..
- Page 55 and 56:
110 TORI DRAGO BAT Auritzeko parrea
- Page 57 and 58:
114 SUPAZTER XOKOAN gauza bat. Zoaz
- Page 59 and 60:
118 SUPAZTER XOKOAN JAUN ERRETORARE
- Page 61 and 62:
122 SUPAZTER XOKOAN nola Sansonek b
- Page 63 and 64:
126 II SUPAZTER XOKOAN MARIA: Heldu
- Page 65 and 66:
130 VI ANDRE MARTINAK: (Bakarrik de
- Page 67 and 68:
134 SUPAZTER XOKOAN tunaz, soberaxk
- Page 69 and 70:
138 SUPAZTER XOKOAN Ditxolaria baiz
- Page 71 and 72:
142 SUPAZTER XOKOAN —Ba, eta nor
- Page 73 and 74:
146 SUPAZTER XOKOAN urrunetik lehen
- Page 75:
150 Bere gophor esnea lorian hustur