Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia
Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia
Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
24<br />
ARANTZA OZAETA<br />
tan Jose Antonioren gradu akademiko eta ahalmen hauek baie tsi zituen: Iruñean<br />
filosofia ikasia zen hiru urtez eta Zaragozan bi urtez teologia eskolastikoa.<br />
1769an kanonetan ba txiler zen; 1770an beka lortu zuen; 1773-1774 bitartean<br />
lege ikasketak egin eta 1775-1776an katedratiko bihurtu zen. 1783an Asteasun<br />
benefiziadu izateko aukeratu zuten (eta han txe jardun zuen 1814an hil arte).<br />
Emiliano Ozaetak (24. or.) erreparatu zuenez, <strong>Agirre</strong>k sinatutako dokumentuetan<br />
ez da inoiz ager tzen doktore, lizen tziatu edo ba txiller bezala, nahiz<br />
ondoko lagunek titulu horiekin izenpetu. Eta jarrai tzen du Ozaetak:<br />
“Valladolideko uniber tsitatean egon zen 1762an, hogei urte zituelarik. Hortik<br />
aurrera ez dakigu. Ikasi ote zuen Tolosako pran tziskotarrekin, Iruñeko Jesus<br />
lagundikoekin, ala bere kontuz?”.<br />
Auzia inkognita da. Baina ezbairik gabe jesuitekiko harremanak izan ziren<br />
haren obran nagusi, Mendibururen Otoi tz gaiak bereziki (ikus Altuna xcvi). Jesus<br />
lagunek erlijioari fun tzio pedagogikoa emateko bidea egina zuten, eta <strong>Agirre</strong>,<br />
bai horiei, eta bai Zarauzko fran tziskotarren ildoei, jarraituko zi tzaizkien. Harreman<br />
horiek ispila tzen dira hala darabil tzan iturrietan, nola testamentuan:<br />
<strong>Agirre</strong> hil tzean, Zarauzko fran tziskotarrei u tzi zien Berak liburutegia euskarazko<br />
predikazioaren inguruan eraku tsitako ardura eta konpromisoagatik (ohar ordurako<br />
i tzuliak zirela erbestetik jesus lagunak, 1815ean, zehazki).<br />
Eta Asteasukoak liburutegi ondo hornitua zuen (“...declaro que tengo una<br />
biblioteca decente y muy propia para un eclesiástico...” (Aranburu 1996:<br />
493). Ikusten da gizon ardura tsua, ikasi zalea, hizkun tzari garran tzia ematen<br />
diona. Biblioteka konpen tsatua da: teologia eta morala, eskolastika, zuzenbide<br />
kanonikoa, euskal gaiak, literatura, idazle klasikoak, erretorika liburuak, <strong>sermoia</strong>k.<br />
Kon tsulta liburutik ere asko dago. Biblioteka horren ispilu-edo, <strong>Agirre</strong>ren<br />
sermoietan zitak eta aipuak, 4. kapituluan ikusiko dugu, ugari dira,<br />
ugari direnez.<br />
Liburutegiak sala tzen du nolabait <strong>Agirre</strong>ren izaera. Haren bizi tza eta obra<br />
irakur tzen duenari begitan tzen zaio i tzala zuela. Per tsonaia garran tzi tsua izango<br />
zen Gipuzkoan XIX. mende hasieran, beste apaizek jakin tsu tzat izango<br />
zuten. Finean, Ar tzapezgoko Diputatu Nagusia izan zen hamabost urtez,<br />
Elizaren tzat erosoa izan ez zen garaian (Independen tzia gerra tarteko). Orobat,<br />
badago erreparatu beharreko beste alderdi bat ere: aztarnak badira XVIII-<br />
XIX mende mugan idazle talde indar tsu bat osatu zela <strong>Agirre</strong>ren inguruan<br />
(Altuna xiv): Gerriko, Amundarain, Otegi… Horiek guztiek, indarrak batuz,<br />
Trentoren misioari eran tzunez ida tzi zuten, euskaraz ida tzi ere.