Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia
Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia
Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
AGIRRE ASTEASUKOAREN ERACUSALDIAC<br />
igaro tzeko aukera. Baliatu dugun ereduak, azken finean, min tzairaren determinismo<br />
sozialari so egiteko aukera ematen du<br />
Horixe izan da, hain justu, 3. eta 4. moduluen arteko bereizketa egiteko<br />
arrazoia. Ezen hizketa-egin tzen teoriak (pragmatika ilokutiboak), enuntziatiboa<br />
izanik ere, soilik komunikazioa erdiesten du: enun tziatuek testuinguru<br />
jakin baten barruan har tzen duten esanahia muga tzen du. Eta muga tze<br />
hori enun tziatu mailakoa da gainera. Ez du, haatik, subjektuen arteko interakziorik<br />
plantea tzen, zeren ilokuzio-pragmatikak ez du indar ezaugarri tzaile<br />
hori. Ez du, orobat, testuen eta enun tziazio-egoeraren arteko lotura egiteko<br />
balio, teoria horrek ez baitu horrelako gogoetarik egin.<br />
Interesgarria da konstata tzea hainbat tokitatik egindako azterketek emai tza<br />
bere tsuak ematen dituztela: 2. moduluko blokeak (euforikoa eta disforikoa)<br />
erabat dira koherente 3. kapituluan ikusitako modalitateen banaketarekin,<br />
kristauari esleitutako BETEBEHARRAk eta sermoilariari esleitutako JAKIN-<br />
TZA eta BOTEREA (savoir et pouvoir); eta koherenteak dira, halaber, 4. moduluko<br />
barrutiekin A barrutiarekin eta B barrutiekin; ho ts, <strong>sermoia</strong>k taiu tzeko<br />
behar den termodinamikaren legeekin. Asoziazio eta disoziazio horiek bete tzen<br />
dira, baita ere, per tsona-izenordainen eta predikatuen esleipenetan, eta NI/<br />
ZU/GU izenordainei egozten zaizkien erreferen tzia balioekin ere. Ildo beretik,<br />
5. kapituluan kontuhar tze enun tziatiboaren auzia. Inten tsitatea loturik dago<br />
noiz A barrutiarekin noiz B barrutiarekin, eta exten tsitatea loturik dago zitairuzkin<br />
fenomenoarekin, alegia, <strong>sermoia</strong>k etenbageko errepika tzearekin. Kapitulu<br />
guztien azpian latente legoke diskur tsoaren espazio-denbora, Trentoko<br />
Kon tziliotik ateratako ondorena, Ilustrazioak eragindako arrisku sentimendua,<br />
eta <strong>Agirre</strong> <strong>Asteasukoaren</strong> bokazio eta obsesio ebanjeliza tzailea.<br />
Eta hain juxtu, enun tziazio-erakundeari esker, ho ts, enun tziazio-baldin tzei<br />
esker bilaka tzen da esataria subjektu ideologiko. Baldin tza horiek bete tzean,<br />
erakundearen arauak bete tzean, errituala gordeaz, iristen da “rol”a bete tzera.<br />
Azalpen diskur tsibo argi baten bidez, mundua antitetikoki aurkeztuz, positiboan<br />
Jainkoa eta negatiboan haren uka tzea edo ezaba tzea, eta abar. Horrela<br />
gauzak, egin tza diskur tsiboak dagoneko praktika diskur tsiboak ere badira.<br />
Eraku tsi uste dugu hizkun tza formak bere horretan neutroak eta indiferenteak<br />
badira ere giza-erakundeekiko, berauek ez direla indiferenteak hizkuntza<br />
forma eta min tzaira praktika tzeko moduekiko. Horrela, sermoiek soziologian<br />
eta historian dituzte sustraituta erroak, sakon sustraituta gainera.<br />
Moduluak hainbat modutara irakur daitezke eta irakurketak ere desberdinak<br />
izan daitezke, esan gabe doa. Hasiera bateko hurbil tze “erretorikoa” u tzi<br />
263
Change language