Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

AGIRRE ASTEASUKOAREN ERACUSALDIAC
Laburbilduz, iruzkina mami tzen da testuak esaten duen eta esan nahi duenaren
gainean. Sermoiaren eginkizuna Logos-aren aurkezte eta interpretazio
lanak egitea da. Ikusi besterik ez dago idazleak zer-nolako interpolazioak, gehiketak,
egoki tzapenak, zehaztapenak… egin ohi dituen.
Alabaina, errepikapenaren fenomenoa sermoiaren beraren eremutik are
urrutiago eraman beharra dago. Errepikapena sermoiaren ontologiari dagokio.
Izan ere, Trentoren ostean finkaturik geldituko da Errebelazioa gordeko
duten liburuen zerrenda (guztira 72 liburu), eta, horren ondorioz, ez da ezer
berririk sor tzerik, ez esaterik. Trentoren ondorio izango da Nihil nova sub sole:
ezer berririk ez zeru azpian. Eta hortaz, sermoiak gauza berririk (nova) ezin
esan duenez, mugaturik dagoenez 72 liburuetara, beste erremediorik ez du
izango berriz (nove) esatea baino. Nihil nova sub sole… sed nove. Hau da, ez
dago gauza berririk esaterik, beraz, berriz esan beharko. Errepikatuko egingo
da jada-esana. Ezer ez berririk zeru azpian. Esan beharrekoa esanda dago. Baina
beste modu batera ere esan daiteke. Agortezina da iturria. Horregatik da
sermoia errepika tze bat, azkenik gabeko errepika tzea.
Zer errepikatu bereziki, Bibliako pasarteak eta parabolak. Francisco Terrones
del Caño erretorikaren teoriko famatuak, Biblia ha tzen du predikaziorako
iturri agortezin gisa: “la Escritura es verdadero virote, para que tire el predicador,
con un mismo lugar se puede tirar muchas veces” (Terrones del Caño
1946: 62, Bravo Arriagak aipatua 2001).
4.2.7. KONKLUSIOAK
Aipugin tzaren fenomenoa aztertuko bada, ikuspegi tradizionalak gainditu
beharra dago eta, beraz, alteritate, hetereogeneitate eta aho tsen zirkulazioaren
problematikan zentraturik ekin behar zaio ZuBe eta ZeBe modalitateen azterketari,
ho ts, ikuspegi mediologikoan oinarriturik. Aipungin tza ez da a priori
pen tsa daitekeen bezain fenomeno aseptikoa. A barrutikoari dagokionez, ez da
aski pen tsa tzea autoritate argudio gisa ekar tzen direla aipuak, sermoia Bibliaren
eta santu handien autoritatearekin horni tzeko. Izan ere, ikuspegi enuntziatibo
batetik, erraza da asma tzea non koka tzen diren sermoietan balioak eta
kontrabalioak, eta erraza da erakustea nola dei tzen dioten mekanismoek eta
estrategiek batak besteari. Prediktibilitate handia dago hizkun tza mekanismo
eta estrategia diskur tsibo ba tzuen distribuzioan; esate baterako, non egongo
den esatezko adi tz bat bukaerako posizioan, adi tz bat nori morfemarekin, segmentu
bat sarrera-adi tzaren ondoan errepikaturik ezker-eskumatara, formula
233