Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

194
ARANTZA OZAETA
Adibide horietan, ikus daitekeenez, bi gertakari jaso tzen dira: batetik,
esatezko adi tza tarteki posizioan dago; bestetik, segmentu zati bera ezkerrean
eta eskuman azal tzen da. Errepara bedi latinezko testuan ez dela lehen segmentua
errepika tzen; beraz, esatariak berak sartua da.
Egituraren banaketari begira tzen badiogu, ez da ager tzen horrelako errepikapenik
B barrutiko aipuetan. Horra beste bazter tze edo disoziazio bat.
Kontu honetan ere banaketaren prin tzipioak agin tzen du eta horren arabera
dan tza tzen du testuak. Banaketa enun tziazio-eszenaren antolamenduaren osagaietarik
dugu, dudarik gabe.
e) Tipografiaren erabilera
BE seinala tzeko kako txak eta kur tsiba dira elementu tipografiko nagusiak.
Kako txen agerrera oso mugatua da. Kako txak soilik erabil tzen dira beste testu
bateko zati luzeak ekar tzeko eta bereziki sermoi hasieretan (zehazki dotrinaren
liburuko aipua, CCtik hartua). Ohar kako txak lerro bakoi tzean ageri direla
esaldiaren hasierako posizioan («). Sermoi osteko oharretan ere, apaizei zuzenduak,
kako txak darabil tza egileak:
[IV 129] “lenvicio Comunioaren liburuac dio era onetan.
«Esan dezu, nola eguin behar dan azqueneco confesiotik oraindañoco examina.
«Demagun, aurtasunetic, edo gueroz eguin dituzula confesio gaiztoren batzuec
¿nola eguingo «dezu, oec berri tzeco bear dan, examina? Eranzuten du. Lenvici
jarrico naiz Jaunarena urrean, «eta adoratuco det umiltasun, eta errespeto
guciarequin…” (A 139)
Oso gu txitan, dozena erdi kasutan bakarrik, erabil tzen ditu kako txak testu
barruan eta aipu laburrak egiteko:
[IV 130] “Arri tzen da S. Agustin, Jesusen guganaco onguinai geyegui oni
beguiraturic, eta dio: «Izanic gure Jaungoicoa Gucialdun, edo Omnipotentea,
ecin gueyago eman cezaquean: izanic guciz jaquin tsua, e tzuan jaquin cer gueyago
eman: eta izanic guciz abera tsa, e tzuan izan zer guyago (sic) eman»…” (B 251)
[IV 131] “Oroi tzen cera zure soro onaz, eta beguira jarriric esaten dezu: «Oh!
Soroa, soroa! Soro nere nagitasunez galdua! Orain horrela bazaude ere laster beste
moduz ecusico zaitue». Atocea, Cristaua, baldiñ au esanda ezpadezu guero arretarequin
zure soroco sasiac, larrac, aran tzac, eta belar gaistoac atera tzeco;” (C 512)
Jarraian BEko pasarte baten zatia dakargu, kako txen bidez markatuta.
Erreparatu azken hi tzak, sermoilariarenak izanik ere, koma txo artean datozela: